📝 مسافر منصور ✍
دستور جلسه این هفته: وادی نهم
وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه‌تحمل پیدا می‌کند.
در کنگره۶۰ ما یاد گرفتیم هیچ تغییری، هیچ ساختاری، هیچ انقلاب درونی‌ای، یک‌شبه و دفعی اتفاق نمی‌افتد. این وادی دقیقاً پرده از همین حقیقت برمی‌دارد؛ نیرویی که امروز به چشم نمی‌آید، اگر درست جهت‌دهی شود، اگر با تفکر سالم و حرکت تدریجی همراه شود، در زمان خودش تبدیل به یک نیرو و توان عظیم خواهد شد.
ما که سال‌ها از مواد استفاده کردیم، کم‌کم و ذره ذره نقطه تحمل‌مان نسبت به مواد بالا رفت؛ یعنی جسم ما یک‌باره خراب نشد، بلکه پله‌پله خراب شد. همان‌گونه حالا در مسیر درمان و ساختن، در مسیر بازگشت به اصل انسانیت، باید همان قانون را برعکس و صحیح اجرا کنیم؛
نیرویی را که امروز کم است، با استمرار، صبر، نظم و رعایت حرمت‌ها، روز به روز بالاتر ببریم.
نقطه‌تحمّل فقط مربوط به جسم نیست؛
نقطه‌تحمل یعنی ظرفیت فهم، ظرفیت پذیرش، ظرفیت گذشت، ظرفیت ماندگاری در مسیر.
وقتی سال‌ها زندگی‌مان بر پایه تخریب و عجله بوده، طبیعی‌ست که ابتدای راه درمان، تحمل‌مان کم باشد؛ زود خسته شویم، زود عصبانی شویم، زود ناامید شویم.
ولی وادی نهم می‌گوید:
فقط ادامه بده؛
در همان مسیر صحیح؛
تو با حرکت، نقطه‌تحمّل می‌سازی.
در کنگره۶۰، برنامه DST، جهان‌بینی، حضور در جلسات، خدمت کردن، نوشتن سی‌دی، مشارکت کردن… همه و همه برای این است که نیرویی در ما روزبه‌روز از کم شروع شود و به بالا برسد… تا جایی که یک روز می‌بینیم همان آدمی که با کمترین فشار می‌شکست، حالا با آرامش، سخت‌ترین شرایط را مدیریت می‌کند.
وادی نهم، درس «تدریج» است.
درس «حرکت» است.
درس «صبرِ فعال» است.
ما به‌عنوان مسافر، باید باور کنیم:
هیچ نیرویی بدون زمان و استمرار شکل نمی‌گیرد.
همان‌طور که سال‌ها پایین رفتیم، حالا با حکمت، با نظم و با آموزش، بالا می‌رویم.
و این‌بار نه برای سقوط، بلکه برای ساختن…
✍ نویسنده: مسافر منصور_ لژیون پنجم
🖊 ⚙ ویراستاری و تنظیم: مسافرمحمد
مسافران نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
125