گروه خانواده- نقطه تحمل، کلید درک و آرامش در روابط انسانی هست

«وقتی نیرویی از کم آغاز شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود.»
در مسیر زندگی، هیچ‌چیز به‌صورت ناگهانی شکل نمی‌گیرد. همان‌طور که شب به‌یک‌باره روز نمی‌شود و دانه یک‌شبه درخت نمی‌گردد، انسان نیز در مسیر رشد و تعالی باید از نقطه‌ای کوچک آغاز کند و آرام‌آرام بالا برود تا به نقطهٔ تحمل، تعادل و دانایی برسد. این وادی به ما می‌آموزد که همه‌چیز در هستی قانون دارد که شامل قانون تدریج، قانون رشد و قانون تغییر است. اگر بخواهیم از مسیر ضد ارزش‌ها به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم؛ باید بدانیم که این تغییر ناگهانی نیست. همان‌طور که اعتیاد و تخریب انسان‌ها به‌تدریج شکل‌گرفته، بازسازی و رهایی نیز به‌تدریج حاصل می‌شود. در وادی نهم، مهندس دژاکام می‌فرمایند: انسان از لحظهٔ آفرینش، بر سر دوراهی قرارگرفته است: راه فجور و راه تقوا، راه تاریکی و راه نور است و برای هدایتش دو راهنما در اختیار او گذاشته‌شده است، یکی راهنمای درونی به نام عقل و وجدان و دیگری راهنمای بیرونی که پیام‌آوران الهی نام دارند. این دو چراغ راه هستند و مسیر درست را برای انسان روشن می‌کنند تا بتواند از میان بی‌راهه‌ها، راه رهایی را بیابد.

فرمان‌های الهی نیز در همین راستا هستند، نه برای محدود کردن انسان، بلکه برای آزاد ساختن او از بندهای نفس و تاریکی است. وقتی فرمان الهی می‌گوید: دزدی نکن، دروغ نگو، غیبت نکن، در حقیقت به ما می‌آموزد که چگونه از ضد ارزش‌ها فاصله بگیریم تا روح و جسممان در مسیر آرامش قرار گیرد؛ زیرا ضد ارزش‌ها مانند زهر شیرینی هستند که در ابتدا لذت می‌آفرینند؛ اما درنهایت، روح و روان انسان را ویران می‌سازند. برای رهایی از ضد ارزش‌ها باید نقطه تحمل خود را افزایش دهیم. هیچ‌کس نمی‌تواند یک‌باره از تمام تاریکی‌ها جدا شود. تغییر واقعی، آرام و پله‌پله اتفاق می‌افتد. همان‌گونه که در متد DST، درمان اعتیاد با کاهش تدریجی انجام می‌شود، در وادی نهم نیز یاد می‌گیریم که برای تغییر صفات و رفتارهای منفی باید به‌تدریج عمل کنیم. اگر بخواهیم تنها یک صفت منفی را جداگانه اصلاح کنیم، موفق نمی‌شویم؛ زیرا ضد ارزش‌ها همچون شاخه‌های یک درخت‌اند که ریشهٔ مشترک دارند؛ باید کل درخت را سالم کنیم تا همهٔ میوه‌هایش شیرین شوند.

نقطه تحمل، کلید درک و آرامش در روابط انسانی نیز هست. اگر از حد تحمل انسان‌ها عبور کنیم، آن‌ها از تعادل خارج می‌شوند و ممکن است دست به رفتارهایی بزنند که بعدها پشیمان شوند. بسیاری از خشم‌ها، جدایی‌ها، نزاع‌ها و حتی جنایت‌ها، نتیجهٔ نادیده گرفتن همین نقطه تحمل است، پس باید بیاموزیم چگونه رفتار کنیم و چه کلامی را به زبان بیاوریم یا از بیانش صرف‌نظر کنیم، کلام ما می‌تواند سازنده یا ویرانگر باشد. گاه یک جمله، انسانی را نجات می‌دهد و گاه جمله‌ای دیگر، انسانی را به ورطهٔ نابودی می‌کشاند. وادی نهم در حقیقت، وادی صبر، تمرین و شناخت ظرفیت‌هاست. به ما می‌آموزد که هر تغییری زمان می‌خواهد و هر حرکتی نیاز به استمرار دارد. وقتی از کم شروع می‌کنیم و در مسیر درست ادامه می‌دهیم، نیرویی درون ما شکل می‌گیرد که می‌تواند هر طوفانی را پشت سر بگذارد. آنگاه است که به نقطه تحمل می‌رسیم؛ نقطه‌ای که انسان در برابر سختی‌ها خم نمی‌شود، بلکه می‌درخشد و می‌بالد. این وادی یادآور می‌شود که اگر می‌خواهی به آرامش برسی، عجله نکن. اگر می‌خواهی تغییر کنی، صبور باش و اگر می‌خواهی در مسیر خداوند گام برداری، از کم آغاز کن؛ اما هرگز توقف نکن؛ زیرا نیرویی که از کم آغاز شود و در مسیر عشق و دانایی حرکت کند، روزی به نقطهٔ شکوه و کمال خواهد رسید.

نویسنده و رابط خبری: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
منبع: وادی نهم بخش ۱
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاسارگاد