پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگریست
خداوند بزرگ را از صمیم دل شاکرم که مرا با کنگره ۶۰ آشنا ساخت تا از آموزشهای ناب و بیبدیل آن بهرهمند شوم. بحمدالله، هم مسافرم و هم خودم به حال خوش و آرامشی رسیدیم که روزی حتی تصورش را هم نمیکردم.
سپاس بیکران پروردگار را که در سفر دوم، در بخش جهانبینی، توفیق یافتم مطالب 30 عدد سیدیهای آموزشی از صحبتهای جناب آقای مهندس را نوشته و تقدیم کنم.
در کنگره ۶۰، آموزش پایانی ندارد؛ زیرا این آموزشها چراغیست برای رشد و تکامل منِ همسفر و مسافر، تا بتوانیم درست بیندیشیم، صحیح تصمیم بگیریم و درست عمل کنیم.
زندگی هر روز برای ما صحنهای تازه میآفریند؛ گاه با موضوعی جدید، گاه با مشکلی دشوار و گاه با دو راهیای که مسیر را مبهم میکند. اگر آموزش نبینم، در میان این پیچوخمها گرفتار سردرگمی و «چه کنم، چه کنم» میشوم.
آموزشهای کنگره به من نیرو میبخشند تا در برابر سختیها، بحرانها و گردنههای پرپیچوخم زندگی استوار بمانم.
زندگی ادامه دارد، پس موانع نیز ادامه خواهند داشت؛ بنابراین، آموزش و یادگیری نیز باید پیوسته ادامه یابند.
من از این آموزشها لذت میبرم و آنها را با تمام وجود، با پوست و جان، لمس و درک میکنم.
و به این باور عمیق ایمان دارم که:
پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگریست.
یکی از مهمترین ابزارهای کنگره ۶۰ که در روزگار ما کمتر مورد توجه قرار میگیرد، نوشتن سیدیهاست؛ زیرا در این فرآیند چند حس انسان با یکدیگر درگیر میشوند: بینایی، شنوایی و لامسه. همین همراهی حواس سبب تمرکز بیشتر و افزایش قدرت یادگیری میگردد.
برای درک بهتر مطالب آموزشی کنگره، نخست باید ظرف وجودی خود را آماده کنم و به دانستههای پیش از کنگره مغرور نباشم. همانگونه که آقای مهندس میفرمایند:
«اگر آن دانستهها برای من نجاتبخش بودند، حال و روز امروز من چنین نمیشد»
اما یادگیری پایان راه نیست؛ پس از آموختن، باید به این آموزشها عمل کنم و این مرحله دشوارترین بخش مسیر است، زیرا نیازمند تمرین، پشتکار و ممارست فراوان است.
امید آن دارم که بتوانم خدمتگزاری راستین در کنگره باشم و ذرهای از آنهمه مهر، آموزش و نجاتی را که از این مجموعه بزرگ دریافت کردهام، جبران نمایم.
عبادت بهجز خدمت خلق نیست
به تسبیح و سجاده و دلق نیست
.jpg)
دلنوشته: همسفر مهدی - لژیون سوم همسفران شادآباد
ویراستاری: همسفر احسان
سایت همسفران آقا نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
38