English Version
This Site Is Available In English

مصاحبه-درمان قطعی تنها در کنگره ۶۰ اتفاق می‌افتد

مصاحبه-درمان قطعی تنها در کنگره ۶۰ اتفاق می‌افتد

با توجه به فرارسیدن هفته ot گفت و گویی با راهنما مسافر محمدبهروز از اولین خدمتگزاران بخش اوتی در نمایندگی دلیجان ترتیب داده ایم.

شما را به خواندن این مطلب دعوت می نماییم:

 

سوال: چه عواملی باعث شد شما به درمان قطعی برسید؟ آیا می‌توان تنها یک عامل را مؤثر دانست؟

پاسخ: اگر بخواهیم نقش یک عامل را به‌تنهایی حائز اهمیت بدانیم، این‌گونه نبوده است. کنگره ۶۰ یک پکیج کامل با عناصر مختلف برای درمان مصرف‌کنندگان مواد مخدر است. با این حال، مهم‌ترین ابزارهای کنگره ۶۰، شربت اُ.تی، پروتکل DST و نظم حاکم بر برنامه‌های کنگره هستند که سیستم جهان‌بینی افراد را تکمیل می‌کنند. در واقع، یک شخص می‌تواند با این پکیج کامل – شامل شربت اُ.تی، پروتکل DST و آموزش‌های جهان‌بینی – به مدت ۱۰ تا ۱۱ ماه تحت آموزش قرار گیرد و اگر کارش را به‌درستی انجام دهد، ان‌شاءالله به درمان و رهایی دست خواهد یافت.

سوال: آیا تغییرات ناشی از درمان، در زندگی شما محسوس و قابل توجه بوده است؟

پاسخ: بله، قطعاً. کنگره ۶۰ اذعان دارد که پس از درمان، تغییرات گسترده‌ای علاوه بر بهبود سیستم بیولوژیک و جسمی افراد، در فرآیند ریکاوری و بازگشت آن‌ها به جامعه نیز اتفاق می‌افتد. آموزش‌های کنگره ۶۰، علاوه بر تکمیل پایه درمان فیزیکی و متعادل‌سازی ساختار وجودی شخص، شامل مجموعه‌ای از آموزش‌های جهان‌بینی است که با محوریت نظم، ادب و هدف‌مندی آغاز می‌شود و تا کوچک‌ترین امور جزئی در اجتماع و خانواده پیش می‌رود. این امر باعث می‌شود شخص پس از درمان و بازگشت به جامعه، یک چارچوب منظم و روتین روزمره برای خود داشته باشد و در سایه این نظم، بتواند گام‌های بلندی به سمت رشد و موفقیت بردارد. نه‌تنها من، بلکه بسیاری از افرادی که در کنگره ۶۰ در حال آموزش یا خدمت هستند، مصادیق زیادی از این آموزش‌ها را در زندگی شخصی خود پیاده می‌کنند که خود عاملی برای رشد و پیشرفت است.

سوال: از حال و هوای خود در سفر اول برایمان بگویید.

پاسخ: به‌راستی سفر اول من، در اوج تخریب شدید ناشی از مصرف شیشه آغاز شد. در آن زمان، صحبت از "سونامی شیشه" و تخریب‌های جبران‌ناپذیر آن بود و علم پزشکی، درمان شیشه را یک رویای خنده‌دار می‌دانست. شش ماه اول سفر من، گذر از دنیایی پر از تاریکی و روشنایی، ناباوری و امید بود. افرادی را می‌دیدم که در حال درمان یا رسیدن به رهایی بودند، اما تمام گفته‌های جامعه مبنی بر عدم درمان شیشه به گوشم می‌رسید. تا زمانی که خودم به درمان قطعی شیشه نرسیدم – یعنی دیگر هیچ وسوسه‌ای برای مصرف شیشه یا هر ماده مخدر دیگری نداشتم و حس خوبی در زندگی جاری بود – باورهایم محقق شد و به این نتیجه رسیدم که درمان قطعی شیشه، همانند سایر مواد مخدر، به‌راحتی در کنگره امکان‌پذیر است و به هیچ‌وجه دور از دسترس نیست. زمانی که جناب آقای مهندس فرمودند: "ما برای همیشه پرونده اعتیاد بشریت را بستیم"، این حقیقت را به‌صورت عینی درک کردم.

سوال: در مورد دستور جلسه این هفته (مقایسه عملکرد مشابه با نتایج متفاوت) اگر نکته‌ای دارید، بفرمایید.

پاسخ: سال‌ها پیش در قرآن کریم می‌خواندم که دو زمین در کنار هم قرار دارند و از یک آب سیراب می‌شوند، اما یکی محصولی خوب و دیگری محصولی بد می‌دهد. این سؤال همیشه در ذهنم بود که منظور خداوند از این آیه چیست؟ پس از ورود به کنگره، مشاهده کردم که شربت اُ.تی هم توسط اعضای کنگره مصرف می‌شود و هم در بیرون از کنگره، اما نتیجه کاملاً متفاوت است. چهره افراد در کنگره، شاداب، سرزنده، با نشاط و پر از حس خوب است؛ در حالی که چهره مصرف‌کنندگان خارج از کنگره، تاریک، غمگین و ناامید است. به مرور فهمیدم که منظور خداوند از آن آیات، دقیقاً همین مسئله است. تنها نوع آب نیست که در نتیجه مؤثر است، بلکه هنر کشاورز نیز تعیین‌کننده است. آقای مهندس دژاکام با ارائه پروتکل DST در کنار شربت اُ.تی، توانستند بهترین محصول (درمان) را از این شربت بگیرند. به نظر من، آنچه که نقش درمانی به شربت اُ.تی می‌دهد، همان پروتکل DST است.

سوال: چه توصیه‌هایی به افرادی دارید که مایلند در آینده در بخش اُ.تی خدمت کنند؟

پاسخ: همواره گفته‌ام که اگرچه خطاها در سایر بخش‌های کنگره ممکن است مهم باشند، اما اشتباهات یا عدم مسئولیت‌پذیری در بخش اُ.تی، مستقیماً به سفر اولی‌ها و افراد در حال درمان ضربه می‌زند. این امر ممکن است حس آرامش روانی یک سفر اولی را که با اطمینان خاطر برای دریافت دارو به کنگره می‌آید، بر هم بزند. بنابراین، مسئولیت‌پذیری نقش بسیار عمده‌ای در این بخش دارد. من مطمئنم که تمام خدمتگزاران بخش اُ.تی – از چاپخانه‌ها گرفته تا راهنمایان، مسئولان پروتکل و مبصرین کلینیک – با این باور خدمت می‌کنند که هر نامه‌ای که صادر می‌کنند، مبنای رهایی و درمان یک انسان است.

سوال: چه پیامی برای مسافران و همسفران دارید؟
پاسخ: سهم هر فرد از کنگره، به اندازه خواسته و نیاز اوست. کنگره مانند باغ سرسبزی است که انواع میوه‌های گوناگون در آن قابل دسترسی است، اما این خود شخص است که باید حرکت کند، تلاش کند و آن را به دست آورد. به اختصار بگویم: من در کنگره دریافتم که آنچه افراد را به بهره‌وری بالا می‌رساند، نبوغ یا استعدادهای شخصی آن‌ها نیست، بلکه "پشتکار" آن‌ها در رسیدن به خواسته‌هایشان است که موفقیت را رقم می‌زند. کنگره این موقعیت را برای همه فراهم کرده که با هر سطح از توانایی، استعداد یا حتی سواد، بتوانند در جایگاه‌های مورد علاقه خود خدمت کنند.

سوال: چرا شربت اُ.تی می‌تواند هم دارو باشد و هم سم؟

پاسخ: دقیقاً همان‌طور که در پاسخ قبلی گفتم، این موضوع به "هنر" مصرف‌کننده بستگی دارد. همان‌گونه که یک زمین با یک آب، بسته به هنر کشاورز می‌تواند محصول خوب یا بد بدهد، شربت اُ.تی نیز از این قاعده مستثنی نیست. نحوه استفاده از آن است که می‌تواند شخص را به درمان و رهایی برساند یا او را به عنوان یک مصرف‌کننده ماده مخدر معرفی کند. تنها الگویی که می‌تواند فرد را به درمان، رهایی و حس خوب برساند، پروتکل DST آقای مهندس دژاکام است که در حال حاضر به عنوان آخرین متد درمانی در کنگره ۶۰ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سوال: آیا مصرف شربت اُ.تی در خارج از کنگره می‌تواند منجر به درمان شود؟

پاسخ: وقتی صحبت از درمان می‌شود، شربت اُ.تی به‌تنهایی نمی‌تواند موفقیت‌آمیز باشد. حتی در خود کنگره، طبق فرمایشات استاد بزرگ جهان‌بینی، دکتر امین، شربت اُ.تی و پروتکل DST به‌تنهایی نقش ۱۰۰ درصدی در درمان ندارند. در کنگره ۶۰، مجموعه‌ای از درمان‌ها در ساختار فیزیولوژیک و جسمی فرد، همراه با درمان‌های ساختار روانی و جهان‌بینی او اتفاق می‌افتد که در نهایت، درمان قطعی و رهایی را رقم می‌زند. ما در کنگره ۶۰ ادعا می‌کنیم که حتی استفاده از شربت اُ.تی با رعایت کامل پروتکل DST، فرد را به درمان ۱۰۰ درصدی نمی‌رساند و بخش بسزایی از این درمان، مرهون آموزش‌های جهان‌بینی است.

سوال: نظر شما در مورد شربت اُ.تی و روش DST چیست؟

پاسخ: این دیگر تنها نظر من نیست، بلکه "آبروی علم به عمل" است. رهایی هزاران نفر با انواع آنتی‌اکس‌ها و مواد مخدر مختلف، در هر سن و سال و با هر شرایط جسمی و سطح سواد، با استفاده از این دو روش، گواه این ادعاست. البته درمان‌هایی در کلینیک‌های دیگر نیز با این روش‌ها اتفاق افتاده، اما در برخی موارد به دلیل ضعف در آموزش جهان‌بینی، درمان به قطعیت نرسیده است. من معتقدم درمان قطعی تنها در کنگره ۶۰ اتفاق می‌افتد؛ جایی که از ابزارهای شربت اُ.تی، پروتکل DST و جهان‌بینی به‌صورت مکمل و در کنار هم استفاده می‌شود.
اگر نکته پایانی دارید بفرمایید:
پاسخ: با توجه به اینکه در تمامی جایگاه‌های ممکن در یک شعبه خدمت کرده‌ام، باید بگویم که خدمت در کنگرهٔ ۶۰ دارای دو بُعد است: خدمت به دیگران برای بهبود حال آنان و خدمت به خود برای بهبود حال خویش. در هر دو حالت، آموزش جریان دارد؛ چه زمانی که من به دیگری کمک می‌کنم تا حالش بهتر شود و چه زمانی که خدمت، حال خودم را بهبود می‌بخشم. در واقع، بخشی از امیدبخشی، حس خوب و توانایی مقابله با چالش‌ها و سختی‌های ناشی از خدمت، همگی جزئی از آموزش‌های کنگرهٔ ۶۰ محسوب می‌شوند. همان‌طور که یک ورزشکار برای رسیدن به قله‌های موفقیت جهانی، مسیری طولانی و پررنج را طی می‌کند، به همان اندازه نیز از کسب عنوان قهرمانی و پاداشِ نفر اول شدن لذت می‌برد. در خدمت نیز سختی‌های مسیر، با توجه به دستاوردهای ارزشمند آن، برطرف می‌شود.

مصاحبه گر:مسافر علیمردان-لژیون یکم

تایپ و ارسال خبر: همسفر مسعود-نگهبان سایت

نمایندگی دلیجان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .