آقای مهندس در سیدی دعانویس میفرمایند: مبحثی را که میخوانم به سال ۷۵ برمیگردد. انسان گاهی اوقات در مخمصه قرار میگیرد و در شرایطی قرار میگیرید که همه درها بسته است و مشکلات متعددی است و همه چیز به هم ریخته است و دنبال یک گریز راهی میگردد. یکی از کارها این است که میگوییم بریم چلهنشینی کنیم، روزه سکوت بگیریم، پیش دعانویس بریم و خیلی اقدامات دیگر و متأسفانه اینها هیچ کدام جواب نمیدهد، بلکه باید مشکل را حل کرد و هیچ راه میانبری وجود ندارد. راه صراط مستقیم خودش کوتاهترین راه است در مسائلی که بوجود میآید خود ما مسبب آنها هستیم. چگونه مشکلات بوجود میآید؟ مسائل مختلفی داریم؛ عنان مال خویش از دست مده که در باز ستادن کمتر از گدایی نیست.
اختیار مال و اموالتان را به هر کس ندهید حتی برادر، همسر، فرزند و .... ممکن است هزار اتفاق بیفتد و ممکن است هیچ اتفاقی نیفتد و یکی دیگر رفتار و کردار خودمان است با انسانها باید در حد ظرفیت آنها رفتار کنیم حتی برای محبت، مال، دوست داشتن باید ظرفیت داشته باشید آیا از آن محبتی که شما میکنید استفاده میکنند یا سوء استفاده میکنند؟ پس باید بررسی کنیم مشکلی که پیش آمده است میخواهند از طریق دعانویسی حل کنند. بین انسان و موجودات زیادی که در هستی وجود دارند بین ما و آنها یک حجاب و یک پرده است و ما از این حجاب نمیتوانیم عبور کنیم و آنها هم اجازه عبور به حجاب ما را ندارند.
وقتی شما پیش یک دعانویس میروید و از او میخواهید که برای شما دعا بنویسد و پول هم میدهید یعنی کتباً و زباناً به او اجازه میدهید که بتوانند وارد حریم شما بشوند. وقتی وارد حریم شما شدند زندگی شما را به نابودی میکشند؛ یعنی شما شیاطین و اجنه و از ما بهتران را اجازه میدهید وارد حریم شما بشوند. آنها دشمن انسانها هستند و نباید به آنها توجه کنیم. در جهان هستی هیچ چیزی را مجانی به هیچکس نمیدهند یکسری مسائل را خودمان بوجود میآوریم باید برای حل مشکلات تلاش و کوشش کنیم. آداب و معاشرت و ظرفیت افراد را باید بسنجیم تمام اموال را به نام یک نفر نکنیم نخواهیم با روزه سکوت و چله نشینی این کار را بکنیم به جای چله نشینی میتوانیم هزار تا کار انجام بدهیم و کار کنیم و سعی و تلاش داشته باشیم مثلاً کسی که کابوس میبیند باید مرحله کابوس را رد کند قرآن زیر سرش میگذارد و دعا میخواند هیچ فایدهای ندارد چون کابوسها زاییده رفتار و کردار ما هستند و درست مثل آتش زیر خاکستر است، باید با تزکیه، تغییر و رفتار و کردار و گفتار سیستم عصبیتان را درست کنید و از این خان کابوسها بگذرید اگر این کار را کردید کابوسها از بین میروند.
همیشه ما در اثر القاء مثبت و القاء منفی قرار داریم همیشه بغل گوش ما هستند گاهی اوقات یک فکر منفی دائماً در ذهن ما است دائم به آن فکر میکنیم و یک مشکلی بوده و تمام شده است باید به آن اصلاً فکر نکنیم. تزکیه، پالایش و درست زندگی کردن و اصلاح کردن را داشته باشید و بدخواه دیگران نباشید یکی از بدترین مرضها اینکه بخواهید یک نفر را بیشخصیت کنید خودتان بیشخصیت میشوید. حکم باید قابل اجرا باشد به هر کس حکمی که به او میدهید یا یک کاری به او میدهید باید بتواند اجرا کند. نکته بسیار کلیدی اینکه خود جوینده راه باشید، یعنی هر مشکلی برایتان پیش میآید خودتان در فکر راه حل و حل آن باشید و راجع به آن ساعتها فکر کنید تا راه حل را پیدا کنید آن موقع میبینید که قضیه خود به خود حل میشود.
همه چیز محور و شاه کلید ما هستیم. انسانهایی که جاهل هستند دیگران را مقصر میدانند انسان آگاه میداند که محور اصلی خودشان هستند دیگران مقصر هستند بله ما هم مقصر هستیم ولی ما هستیم که این اجازه را دادهایم ما باید یاد بگیریم که مسائلمان را خودمان حل کنیم نگاه کنیم ببینیم کدام قسمت کار ما میلنگد کجای آن تقصیر ما است. یکی به یکی گفت: مردم به ریش من میخندند گفت: حتماً ریش تو خندهدار است که مردم به ریش تو میخندند مردم به ریشی میخندند که خندهدار باشد. برداشت من از این سیدی این است که اگر من افکارم به هم ریخته است و یا مشکلی برای من پیش آمده است در کنگره آموزش گرفتم که باید با فکر و اندیشه کردن آن مشکل را حل کنم و با دانایی و آگاهی مشکل خودم را حل کنم و فقط از خداوند بزرگ راهی بجویم زیرا که دعانویسها و رمالها اگر میتوانستند کاری کنند برای زندگی خودشان کاری را انجام میدادند چون اگر نگاه کنیم میبینیم که هیچ کدام از آنها وضع مالی خوبی ندارند و بیشتر آنها مصرف کننده هستند و از روی جهالت خودم است که پیش آنها بروم و حرف آنها را باور کنم.
منبع: سیدی دعانویس
نویسنده: همسفر معصومه.(ح)رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر طاهره مرزبان خبری
رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی کریمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
71