جلسه دهم از دوره دهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی خیام با استادی همسفر سمیه، نگهبانی همسفر ملیحه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «DST،OT» روز دوشنبه ۵ آبانماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را سپاسگزارم که یکبار دیگر اجازه حضور در این مکان مقدس را به من عنایت فرمود و همچنین اجازه خدمت در جایگاه استادی را نصیب من کرد. انشاءالله که به یاری خداوند و با حضور و مشارکت شما عزیزان، جلسهای سرشار از آرامش، انرژی، آموزش، نور و آگاهی داشته باشیم. دستور جلسه درباره OT و روش DST است. ابتدا تعریفی از اعتیاد داشته باشیم که اعتیاد چیست؟ اعتیاد به مواد مخدر نوعی بیماری است که در اثر عدم آگاهی توسط خود شخص مصرفکننده به وجود میآید و در طی مصرف، سیستمها حیاتی بدن از جمله سیستم X از تعادل خارج میشود؛ به عبارتی، مواد مخدر بیرونی جایگزین مخدرها درونی میشود.
اعتیاد بیماری است که علاوه بر جسم، روان و جهانبینی را هم درگیر میکند. در بیرون از کنگره سالهاست که روشها گوناگونی برای ترک اعتیاد استفاده میشود. میگویم ترک؛ چون بیرون از کنگره «ترک» است و تنها در کنگره است که «درمان» استفاده میشود. همه این روشها بر قطع ناگهانی مواد توجه دارند و توجهی به سیستمهای حیاتی بدن یا همان سیستم X ندارند؛ اما در کنگره نگاه به اعتیاد جور دیگری است. اعتیاد نوعی بیماری شناخته شد و هدف، درمان کامل و بازسازی سیستم X است و متد DST و داروی OT، ثمره همین نگاه علمی و انسانی است.
حال به مبحث اینکه OT چیست میپردازیم. OT مخفف اپیوم تینکچر است که در غرب به آن لادانوم گفته میشود. این دارو بهترین، کاملترین، مؤثرترین و سالمترین دارو است. چرا بهترین است؟ چون آلکالوئیدها موجود در تریاک با مخدرها طبیعی بدن هماهنگی بسیار زیادی دارد و اینکه چرا تریاک بهعنوان شاخص انتخاب شد؛ به این دلیل که تریاک مادر مواد مخدر است و هنوز دارویی به قدرتمندی تریاک کشف نشده؛ البته اگر درست از آن استفاده شود. میزان ترکیبات ۱۰ درصد تریاک، ۲۰ درصد الکل طبی (که بهعنوان حلال استفاده میشود) و ۷۰ درصد باقیمانده آب مقطر است.
این دارو توسط مرکز ملی مطالعات علمی اعتیاد کنگره۶۰ مورد آزمایش قرار گرفت و نتیجه آزمایش بسیار عالی بود و با موافقت وزارت بهداشت بهعنوان داروی درمان اعتیاد وارد چرخه دارویی کشور شد. جناب مهندس بارها عنوان کردند که اینکه گفته شود شربت شفابخش OT، درست نیست؛ زیرا OT بهتنهایی کارآمد نیست و در کنار روش DST است که کارایی دارد. حال روش DST چیست؟ این روش برای اولینبار توسط کنگره۶۰ تدوین شد و توسط بسیاری از متخصصین، مراکز علمی، پژوهشی و جامعه پزشکی به رسمیت شناخته شد. حدود ۱۴ سال روی آن کار و تلاش شد. کشف روش DST الهامگرفته از ماه مبارک رمضان است.
در ماه رمضان جناب مهندس قلباً میخواستند روزه بگیرند و از طرفی چون مصرفکننده بودند، تصمیم گرفتند مصرف خود را منظم و طی ساعت خاصی داشته باشند و هم روزهشان را بگیرند. همین تجربه بهظاهر ساده باعث شد متوجه شوند که اگر مصرف مواد مخدر بانظم و زمانبندی و بهصورت تدریجی کاهش داده شود و بدن فرصت بازسازی داشته باشد، جسم میتواند خود را ترمیم کند؛ همین باعث شد جرقه روش DST در ذهن جناب مهندس زده شود. حال معنای DST: D مخفف دژاکام ضریب کاهش و افزایش برابر با ۰/8 S مخفف Step: پلههای کاهش و افزایش که ۲۱ روزه است.
T مخفف Time: طول درمان حداقل ۱۰ ماه و متوسط آن ۱۱ ماه است و نمیتواند کمتر از این مقدار باشد؛ حتی اگر مسافر آمادگی داشته باشد برای قطع مصرف، چرا کمتر از این زمان امکانپذیر نیست؟ چون طبق متد DST، هدف قطع ناگهانی مصرف نیست، هدف، بازسازی سیستمهای حیاتی یا همان سیستم X است و این مدت برای بازسازی جسم لازم است؛ پس کمتر از آن امکانپذیر نیست و اینکه اعتیاد یکشبه اتفاق نیفتاده که ما بخواهیم یکشبه یا طی مدت کوتاهی درمان صورت بگیرد. در نظر بگیرید جسم شخص مصرفکننده مانند شهری است که سالیان سال بمباران نشده و تمام تأسیسات آن خراب شده است.
صرف اینکه ترکشها بمباران را از شهر خارج کنیم و بگوییم آباد شده، درست نیست؛ باید بازسازی صورت بگیرد. همچنین در طبیعت نیز برای هر تغییری زمان لازم است. جناب مهندس مثال زیبایی زدهاند که این دوران طول درمان را مانند بارداری دانستهاند که امکان ندارد زودتر از موعد مقرر، زایمان صورت بگیرد و نوزاد سالم به دنیا بیاید. اعتیاد نیز به همین صورت است و باید برای درمان آن زمان در نظر گرفته شود. نکته مهم دیگر در این روش آن است که طی طول درمان، نفس شخص مصرفکننده از مواد سیر میشود و OT را بهعنوان دارو نگاه میکند.
با اینکه دارو در اختیارش است؛ اما بهاندازهای که برایش معین شده مصرف میکند نه بیشتر و اینکه این روش نهتنها توان درمان مصرف هر نوع مواد مخدر را دارد؛ بلکه قادر است بیماریها لاعلاج را نیز درمان کند؛ البته باز هم روش DST بهتنهایی کارآمد نیست؛ باید داروی درمان (OT)، روش (DST)، مدتزمان مشخص درمان به همراه راهنما یا پشتیبان در کنار هم قرار بگیرند تا مسیر درمان کامل شود. کنگره ۶۰ با درمان هزاران مصرفکننده ثابت کرده که اعتیاد پایان راه نیست؛ بلکه آغازی است برای شناخت خویشتن و بازگشت به تعادل.در آخر نیز اگر اجازه باشد، مقداری درباره گلریزان صحبت کنم با اجازه نگهبان.
در نگاه اول شاید گلریزان فقط جمعآوری کمک مالی باشد؛ ولی در حقیقت جشن گلریزان، جشن عشق، بخشش و مسئولیتپذیری است. جناب مهندس بارها و در سیدی «هیچی» عنوان کردهاند که ما مالک هیچچیز نیستیم و همه چیز بهصورت امانت در دست ماست. زمانی برندهایم که از هر چیزی که در اختیار داریم به بهترین شکل استفاده کنیم. آن چیزی مال ماست که بتوانیم از آن ببخشیم. به نظر من شرکت در جشن گلریزان و عضویت در لژیون سردار نوعی سرمایهگذاری معنوی است که طرف معامله آن خداوند است؛ معاملهای که سراسر سود است و خداوند بدهکار هیچکس نمیماند: «والله سریع از حساب» و اینکه هر چیزی که بار معنوی داشته باشد بار مادی هم قطعاً به همراه خواهد داشت.
این وعدهی خداوند است و وعده خداوند دروغ نیست؛ البته که ما بار مادی هر کمکی را که در کنگره انجام میدهیم قبلاً دریافت کردهایم؛ همین رهایی مسافرانمان، همین حال خوبی که داریم، بار مادی است که قبلاً دریافت کردهایم و اکنون زمان بازپرداخت است؛ چون این قانون کائنات است که هرچه دریافت میکنیم؛ باید بازپرداخت داشته باشیم و اینکه قبل از ما نیز دیگرانی بودهاند که از نظر علمی و مالی حمایت کردهاند تا امروز این مکان وجود داشته باشد و ما در آن آموزش بگیریم و به رهایی برسیم. کنگره خودکفاست؛ یعنی از هیچ ارگانی کمک دریافت نمیکند و توسط خود اعضاء اداره میشود؛ پس چهقدر خوب است اگر میخواهیم این مکان مقدس همچنان برقرار بماند
برای دیگرانی که مثل دیروز خود ما در رنج و تاریکیاند و میخواهند از تاریکی به نور بیایند؛ برای تمام انسانها دردکشیدهای که قرار است پشت این درها بیایند. اگر میخواهیم این مکان باشد، حمایتش کنیم؛ هرچقدر که در توانمان است. مبلغ مهم نیست، مهم آن حسی است که با آن میبخشیم و باور داشته باشیم که هر عمل مثبت و هر کار خیری که انجام میدهیم بازخورد و انرژی آن به خودمان برمیگردد. به نظر من اگر واقعاً میخواهیم کمکی و بخششی انجام دهیم نهتنها در اینجا بلکه در هر جا بدون چشمداشت باشد. بلاعوض باشد؛ این بسیار زیباتر است و در آخر اینکه، از صفات بارز خداوند بخشندگی است.
در تکتک سورههای قرآن، آغاز هر کاری میگوییم: «بسمالله الرحمن الرحیم»؛ به نام خداوند بخشنده مهربان. اولین و بارزترین صفت خداوند بخشندگی است و خداوند از صفات خوب خود به ما نیز در ابعاد کوچکتر داده است. چه خوب است که امانتدار خوبی برای این صفات باشیم و از آنها استفاده کنیم و بخشنده باشیم.

مرزبانان کشیک: همسفر مرضیه و مسافر محسن
تایپیست: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر مرضیه
ویرایش و ارسال: همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی خیام نیشابوری
- تعداد بازدید از این مطلب :
247