گروه خانواده_در این روشِ تدریجی بدون آن‌که سختی بکشم حالم خوب شد

سیزدهمین جلسه از دوره یکم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ارم به استادی همسفر الهه، نگهبانی همسفر طاهره و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه:  «OT, DST» روز دوشنبه ۵ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان جلسه، لژیون مرزبانی و همسفر ناهید راهنمای عزیزم  تشکر می‌کنم که اجازه‌ی اداره‌ی این جلسه را به من واگذار نمودند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.

دستور جلسه‌ی این هفته DST, OT است. همه‌ی ما راجع به دستور جلسه اطلاعات مختصری داریم، ولی من یک مشارکت کوچک در مورد این دستور جلسه خدمت شما عرض می‌کنم.

 DST: حرف D همان دژاکام با ضریب ۰/۸  است. حرف S به معنی «پله» است؛ همان پله‌های ۲۱ روزه است. حرف T به معنی time است.

برای درمان اعتیاد، آقای مهندس حداقل زمان ۱۰ ماه را در نظر گرفته‌اند.

وقتی من تازه وارد کنگره شدم، برایم سؤال بود که چرا DST؟ اولین چیزی که آقای مهندس در کنگره به من یاد دادند، این بود که برای هر موضوعی اول تفکر کنم. قبل از کنگره هیچ‌وقت در مورد موضوعات زندگی تفکر نمی‌کردم. یاد گرفتم که در هر موضوعی یک «چرا» اولش بگذارم و دلیل آن را بپرسم تا وقتی به جواب رسیدم، با ایمان بیشتری کاری را که انجام می‌دهم ادامه بدهم.

آقای مهندس می‌فرمایند: مصرف‌کننده در سال‌های مصرف، به ساختمان جسم یا شهر وجودی خودش آسیب‌ها و تخریب‌های زیادی وارد کرده و تمام زیر ساخت‌های اصلی را از بین برده است. حالا چطور می‌تواند در سه روز یا بیست‌ و‌ یک روز این آسیب‌هایی را که به وجود آورده، بازسازی کند؟ حتماً باید در درمان درست، زمان کافی در نظر گرفته شود و برای آن داروی مشخصی تعیین شود.

آقای مهندس دژاکام تمام این پارامترها را در نظر گرفته‌اند. وقتی ما شب‌ها به خواب می‌رویم، باید هورمون‌هایی در بدن تولید شوند تا بتوانیم به خواب برویم. شاید خوابیدن برای ما ساده باشد، اما برای یک مصرف‌کننده چنین نیست. وقتی مواد مخدر از بیرون وارد بدن می‌شود، باعث می‌شود که مخدرهای طبیعی مثل آدرنالین، سروتونین و استیل‌کولین دیگر در بدن ترشح نشوند. در نتیجه، شخص مصرف‌کننده حتی برای به خواب رفتن هم باید از بیرون مواد دریافت کند تا بتواند بخوابد.

آقای مهندس با ساخت شربت OT و تعیین طول درمان ده‌ ماهه، این امکان را فراهم کردند تا کم‌کم سیستم‌های طبیعی بدن بازسازی شود و فرد به تعادل برسد.

شربت اوتی از ۱۰ درصد تریاک، ۲۰ درصد الکل، و ۷۰ درصد آب مقطر تشکیل شده است. در زمان‌های قدیم، در بسیاری از کشورها از تریاک به عنوان داروی قوی استفاده می‌کردند.
اما در کنگره۶۰، این دارو به شکلی علمی و دقیق مصرف می‌شود تا نه‌ تنها اعتیاد را افزایش ندهد، بلکه باعث درمان، بازسازی جسم، روان و جهان‌بینی مصرف‌کننده شود. در تریاک یک‌سری آلکالوئیدهای دارویی مؤثر وجود دارد که این آلکالوئیدها از قوی‌ترین نوع خود هستند و شش مورد از آن‌ها خاصیت درمانی دارند. این ترکیبات باعث می‌شوند که برای شخص، نقش آرام‌بخش، ضد درد، ضد افسردگی و نشاط‌آور داشته باشند.

حال به این موضوع می‌رسیم که چرا متد DST برای درمان ما همسفرها هم استفاده می‌شود. این سؤال باعث شد که برگردم به روزی که تازه وارد کنگره شدم. آن زمان خیلی لاغر بودم و با حال بسیار بدی وارد کنگره شدم. از نظر جسمی به خودم خیلی آسیب می‌زدم. به محض اینکه مسافرم از خانه بیرون می‌رفت گریه می‌کردم که الان می‌خواهد مصرف کند، قرص بخورد، حالش بد می‌شود، به خودش آسیب می‌زند. اما در واقع قبل از اینکه مسافرم بخواهد به خودش آسیب بزند، من داشتم به جسم و روح خودم آسیب می‌زدم. نه غذا می‌خوردم، نه می‌خوابیدم و اصلاً از زندگی خوبی برخوردار نبودم.

شکر خدا که به کنگره آمدم و با روش DST و روش تدریجی آشنا شدم. راهنمایم از من خواست که سی‌دی بنویسم، فرمان‌بردار باشم،  به موقع جلسه بیایم و در پارک حضور داشته باشم. او می‌خواست من را آماده کند تا کم‌کم رشد کنم. من ذره‌ذره به جلو می‌رفتم و هر بار که قدمی برمی‌داشتم، می‌دیدم حالم بهتر می‌شود و بیشتر به خودم توجه می‌کنم. در کنگره خیلی شنیده‌ایم که می‌گویند: دوربین را از روی مسافرتان بردارید و روی خودتان بگیرید. من اوایل اصلاً این جمله را متوجه نمی‌شدم، تا روزی که قرار بود به رهایی بروم. آن‌وقت فهمیدم که حال من همیشه به حال مسافرم بستگی داشت و تمام معیارها و احساساتم در وضعیت او خلاصه می‌شد.

اما خدا را شکر می‌کنم که با روش DST ذره‌ذره سفر کردم و توانستم آگاهی‌ام را بالا ببرم. آقای مهندس در صحبت‌هایشان خیلی زیبا فرمودند: همسفر مثل سرنشینی است که در جاده کنار راننده‌ای مست نشسته است؛ تمام خطرها را می‌بیند و هوشیار است، اما هیچ اختیاری ندارد که راننده را متوجه خطر کند، و همین آگاهی باعث رنج او می‌شود. اکثر ما همسفرها چنین وضعیتی داریم. پس باید یاد بگیریم که با همان روش DST سفر کنیم، گوش‌ به‌ فرمان باشیم و در مسیر با تعادل حرکت کنیم.

من خیلی گریه می‌کردم، تا جایی که دچار خشکی چشم شدم. وقتی به پزشک مراجعه کردم، به من گفت: چقدر گریه می‌کنی که چشم‌هایت این‌قدر خشک شده است؟ از آن به بعد یاد گرفتم که اشک‌هایم را کجا خرج کنم حالا که به کنگره می‌آیم، گریه‌هایم در تولدها از سرِ شوق و شادی خرج می‌کنم. وقتی مقاله‌های آقای مهندس را می‌خوانم، گریه‌هایم را آنجا خرج می‌کنم و با خودم می‌گویم: خدا را شکر که کنگره با قدرت مسیر خودش را جلو می‌برد.

قبل از اینکه به کنگره بیایم خانم یا آقایی می‌دیدم که مصرف کننده بود گریه می‌کردم که خدایا، همسر و فرزند این مصرف‌کننده در چه حالی هستند؟ اما حالا خدا را شکر می‌کنم که کنگره است و ان‌شاءالله راه کنگره۶۰ برای همه‌ی مصرف‌کنندگان، هم‌سفرها و خانم‌های  مسافر نمایان شود.

چیزی که می‌خواهم روی آن تأکید کنم این است که روش DST فقط برای مسافران نیست، بلکه برای من همسفر هم بوده است؛ چون در این روش تدریجی، بدون آن‌ که سختی بکشم، حالم خوب شد. من قبلاً جلسات مشاوره می‌رفتم، هفته‌ای سه بار جلسات مشاوره شرکت می‌کردم، دارو می‌خوردم اما حالم خوب نمی‌شد. اما وقتی به کنگره آمدم، بدون سختی کشیدن، آرام‌آرام حالم خوب شد. وقتی به معرفت متد DST پِی بردم حالم خیلی بهتر شد.

مرزبان کشیک: همسفر طاهره و مسافر ناصر
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ترانه (لژیون سوم)
عکاس: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دوم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر ترانه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اِرم کرج