تو نیکی کن و در دجله انداز

جلسه چهاردهم از دوره اول لژیون سردار همسفران نمایندگی بروجن به استادی پهلوان همسفر نسرین، نگهبانی همسفر الهام و دبیری همسفر مرضیه با دستور جلسه‌ «DST.OT» روز دوشنبه ۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۳:۳۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته «DST و OT» است؛ حال ارتباط‌ش با لژیون سردار چیست؟ ما در گنکره با قوانین هستی آشنا می‌شویم و یاد گرفتیم که هستی قوانینی دارد اگر ما طبق این فرمول و قوانین هستی حرکت کنیم می‌توانیم زندگی آرامی داشته باشیم و از مشکلات کمتری برخوردار بشویم.

روشDST روشی است که معجزه زمان، نظم و ترتیب را در جهان هستی به ما نشان می‌دهد. شخصی که درمانش را با روش DST شروع می‌کند یاد می‌گیرد چقدر مصرف کند، چه زمانی مصرف کند و با این فرمولی که آقای مهندس داده‌اند شروع به کم کردن داروی خود می‌کند و هر یک پنجمی که از دارویش کم می‌شود یک پنجم به دانایی او اضافه می‌شود و می‌فهمد که در کجا قرار دارد. حال در جهان هستی که یکی از قوانین آن بخشش است (بخششی که در اولین صفت خداوند می‌بخشد به بنده‌هایش بدون مزد و منت) همه ما داریم از این هستی برخوردار می‌شویم از آفتاب، باران، خاک، آب و آتش و همه چیزهایی که ما نگاه می‌کنیم و می‌بینیم که هستی بدون منت به ما بخشیده است. حال در کنگره بخشیدن معنایش با جاهای دیگر متفاوت است؛ بخشش در کنگره در مورد همه چیز بر اساس دانایی است.

آقای مهندس اول به ما آگاهی می‌دهند که چرا من چاق هستم؛ چرا من اضافه وزن دارم؛ چرا اعتیاد دارم و چرا در زندگی‌ام به‌هم‌ریختگی دارم. در ابتدا به ما آگاهی لازم را می‌دهد و بعد از اینکه آگاه شدیم ما را در مسیر سلامتی و بهبودی قرار می‌دهد. لژیون سردار دقیقاً همین‌طور است؛ زمان در نظر گرفته می‌شود و بخشش را از سبد شروع می‌کنیم، بعد به سرداری می‌رسیم؛ وقتی به سرداری رسیدیم به ما یک لوح می‌دهند و پس از آن می‌رسیم به دنوری؛ وقتی دنور شدیم یک انگشتر به عنوان نماد بخشش به ما می‌دهند و بعد شخص می‌آید و پهلوان می‌شود که به او یک شال و یک قرآن می‌دهند و وقتی فردی به مقام نشانی در بی‌نشانی می‌رسد این نمادیست از رسیدن به مرحله‌ای که دیگر نشانی نداری؛ اما نشان‌دار شده‌ای. آن‌جا جاییست که معنای واقعی بخشش را درک کرده‌ای و می‌دانی چرا می‌بخشی، چه چیزی به دست آورده‌ای و وارد وادی چهاردهم شده‌ای. در این مرحله نامت جایی مطرح نیست کسی نمی‌داند چقدر داده‌ای برای چه کسی و چرا. در کنگره یاد می‌گیریم که مانند خداوند ببخشیم، بی‌انتظار بازگشت. می‌آموزیم که بخشش را بی‌چشمداشت انجام دهیم «تو نیکی کن و در دجله انداز» و منتظر نباشیم که چه زمانی به ما بازگردانده می‌شود. البته بازگشت حتمیست؛ چون قانون هستی چنین است و هیچ استثنایی ندارد.

گاهی فکر می‌کنیم زرنگی کرده‌ایم و خطر را رد می‌کنیم؛ اما در قوانین هستی چنین نیست اگر چراغ خطر را نادیده بگیریم، اگر فراموش کنیم که کجا بودیم و به کجا رسیدیم، اگر چشممان را ببندیم و چراغی را که به دستمان داده‌اند به دیگران منتقل نکنیم، طبق همان قوانین دچار کفر می‌شویم و وقتی دچار کفر شدیم نعمت از ما گرفته می‌شود. لژیون سردار سراسر آموزش است؛ فرصتیست برای مرور گذشته، دیدن جایگاه فعلی و بازپرداخت آنچه به دست آورده‌ایم. این بازپرداخت باید با سختی همراه باشد و نباید تصور کنیم کسی که دنور می‌شود یا پهلوان می‌گردد صرفاً پولی کنار گذاشته؛ بلکه وقتی فردی متوجه می‌شود چه اتفاقی برایش افتاده است حتی یک درصد هم فکر نمی‌کرده که مسافرش ذره‌ای تغییر کند چه برسد به رهایی کامل یا تغییرات بنیادین در زندگی خودش؛ اما این اتفاق افتاده، رهایی حاصل شده و زندگی‌اش دگرگون شده است. حال وظیفه دارد این چراغ را در جاهای دیگر روشن کند و به دیگران کمک کند و در گسترش این علم بی‌نظیر که در هیچ جای دنیا مشابهی ندارد، همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند هر آنچه در توان دارد با قدم و کرم انجام دهد.

تایپیست‌ها: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) و همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول) نگهبان سایت
عکاس و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجن