English Version
This Site Is Available In English

تفاوت انسانها در میزان بخششان است

تفاوت انسانها در میزان بخششان است

"بنام قدرت مطلق"

 

جلسه هشتم از دوره چهارم کارگاه های آموزشی کنگره ۶۰ نمایندگی لواسان با استادی مسافر مهدی ، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر فرهاد با دستور جلسه "OT  و DST " مورخ  یکشنبه 5 آبان ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.

 

خلاصه سخنان استاد :

 

 

سلام دوستان، مهدی مسافر هستم.
خداوند را شاکرم که امروز اینجا حضور دارم.
جا دارد از راهنمای محترمم، آقای ایمان، صمیمانه تشکر کنم.

که امروز گفتند در جایگاه استاد جلسه بنشینم. همچنین این هفته را به تمام اعضای نمایندگی لواسان، به‌ویژه بچه‌های اوتی و خدمتگزاران عزیز تبریک می‌گویم.
مطمئناً هر کسی که در حال خدمت در اوتی یا هر بخش دیگری از کنگره است، در رهایی تک‌تک اعضا سهیم است.

 

رهایی، خلاصی از بند اعتیاد نیست؛ بلکه دیدار با معشوق است.

حال می‌خواهم توضیحی کوتاه در مورد دی‌اس‌دی و اوتی بدهم.
اوتی که همه با آن آشنایی دارید و مصرفش را تجربه کرده‌اید، از آب مقطر، الکل و خود تریاک تشکیل شده است.
دی‌اس‌دی هم مخفف “دژاکام ضریب هشت دهم و اس یا استپ  همان پله های 21 روزه و حرف تی هم به معنای تایم یا زمان ” است؛ که در پله‌های بیست‌ویک روزه و زمان ده تا یازده ماه انجام می‌شود.
به جرأت می‌توان گفت یکی از علمی‌ترین و بنیادی‌ترین روش‌های درمان اعتیاد، همین روش دی‌اس‌دی است که توسط مهندس دژاکام طراحی شده.

شاید نامش ساده به نظر برسد، اما در واقع روشی مقدس است، چون انسان را در مدت ده تا یازده ماه به رهایی می‌رساند.
بارها شنیده‌ایم که برای رسیدن به رهایی باید جزئیات را رعایت کرد؛ از نحوه‌ی مصرف دارو گرفته تا نوشتن سی‌دی‌ها و رعایت پله‌ها. اما پس از پایان سفر اول، وقتی وارد سفر دوم می‌شویم، دیگر باید به کلیات برسیم.

کلیات همان دیدار معشوق است.
برای رسیدن به کلیات، باید دیدگاه‌مان نسبت به اعتیاد و رهایی تغییر کند.
باید آن‌قدر تزکیه و پالایش در درون‌مان اتفاق بیفتد که متوجه شویم این مسیر، نعمتی از جانب خداوند است.

اگر رهایی به کلیات نرسد، ناقص می‌ماند.
در سفر دوم می‌بینیم که خیلی‌ها به دنبال بخشش هستند؛ بخشش از جان، از مال، یا هر دو.
و جالب است که خداوند هم در تعالیم خود بر بخشش بسیار تأکید کرده است.

همین شنبه گذشته، استاد جلسه محمدرضا پهلوان بود. او گفت: “آن‌قدر بخشش کرده‌ام که صدایم دو رگه شده!”
به‌نظر من همین روحیه‌ی بخشش است که انسان را به آرامش و رهایی واقعی می‌رساند.

 

در کنگره، ما از صور آشکار و صور پنهان صحبت می‌کنیم.
اعتیاد، اتفاقی در صورت آشکار است، اما اگر آن را در ظاهر درمان نکنیم، ممکن است در صورت پنهان ادامه پیدا کند.
صور آشکار قابل درک‌تر و ساده‌ترند، پس چه بهتر که علت این اتفاق را بشناسیم:
بدانیم چرا گرفتار شدیم، چرا باید رها شویم، چرا باید خدمت کنیم و چرا باید ببخشیم.

شاید این حرف‌ها کلیشه‌ای به نظر برسند، اما حقیقت دارند.
گاهی یک اتفاق کوچک، مثل یک بخشش، یک دلِ بزرگ، یا یک حرکت از سر عشق، تقدیر انسان را تغییر می‌دهد.
من هیچ شکی ندارم که در سرنوشت هرکسی اتفاقات بزرگی نوشته شده، اما با یک بخشش ساده می‌تواند از بسیاری بلاها و مشکلات دور شود.

ان‌شاءالله قسمت همه بشود که در گلریزان و لژیون سردار شرکت کنند.
همیشه گفته‌اند: «از تو حرکت، از من برکت، از خدا برکت.»
بخشش فقط یک حرکت فیزیکی نیست؛ گاهی در دلِ ما اتفاق می‌افتد، در رفتار، در نیت.

گاهی می‌بینیم دو نفر شرایطی یکسان دارند — دو همکار، دو برادر — اما حال یکی خوب است و دیگری نه.
تفاوت در بخشش است، در نیت، در میزان دلدادگی به خدمت و عشق.

شاید این حرف‌ها ساده به نظر برسد، اما حقیقت دارد.
مرسی از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید

 

 

تایپ و بارگذاری : مسافر مصطفی

عکاس و ویرایش : مسافر علیرضا

مرزبان خبری : مسافر محسن 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .