عبادت به جز خدمت خلق نیست.

چهارمین جلسه از دوره دوم لژیون محترم سردار، کنگره۶۰ نمایندگی صفادشت ویژه مسافران با نگهبانی پهلوان مسافر بهزاد ، دبیری مسافر مهرداد و خزانه داری مسافر علی با استادی پهلوان مسافر حسن با دستور جلسه: «DST-OT »  دوشنبه 5 آبان ماه سال ۱۴۰۴ ساعت 15:30 آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر
 ابتدا خداوند را شکرگزارم که بار دیگر این فرصت را به من عطا کرد تا در این لژیون حضورداشته باشم؛ لژیونی سرشار از عشق، بخشندگی و آموزش. خوشحالم که در جمع شما عزیزان هستم، حضور درلژیون نمایندگی صفادشت افتخار بزرگی برای من است. از نگهبان لژیون سردار، ایجنت محترم و تمام خدمتگزاران نمایندگی سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار من قراردادند تا بتوانم خدمت کنم و بیاموزم.از لحظه‌ای که وارد شعبه شدم، چند نفر از بچه‌ها را در آغوش گرفتم؛ کسانی که شاید ازنظر ظاهری ، آشنایی ودنیوی آنها رانمی‌شناختم، اما احساس می‌کردم سال‌هاست با آن‌ها پیوند دارم. این همان پیوند محبت است؛ همان ارتباط پنهانی که درگذشته باهم داشته‌ایم، در جهانی دیگر، یا در نقطه‌ای دیگر. درواقع همه ما اعضای کنگره، یاران هم هستیم؛ همسفرانی که برای مأموریتی الهی انتخاب‌شده‌ایم، تا در کنار هم مسیر خدمت و عشق را ادامه دهیم و فرمانی را که الهی است، اجرا کنیم: کمک به گسترش این دایره‌ی نوری که هرروز شعاعش بیشتر می‌شود.هیچ جای دنیا چنین جمعی وجود ندارد؛ جایی که انسان‌ها بدون شناخت ظاهری، با یک نگاه احساس صمیمیت و آشنایی می‌کنند. این موهبتی است بزرگ از جانب خداوند که در قالب کنگره به ما عطاشده است، از خداوند بابت این موهبت عمیقاً سپاسگزارم.دستور جلسه‌ی امروز، یکی از کلیدی‌ترین و بنیادی‌ترین موضوعات کنگره 60است. من خودم روشDST را مثل یک شاه‌کلید می‌بینم. همان‌طور که دزدها شاه‌کلیدی دارند که به هر قفلی می‌خورد، اما در جهت شرّ استفاده می‌شود، DST نیز شاه‌کلیدی است در جهت خیر؛ کلیدی که قفل بزرگ اعتیاد را گشود، قفلی که سال‌ها بشر درگیرش بود.این روش فقط برای درمان اعتیاد کاربرد ندارد؛ بلکه برای سیگار، تغذیه سالم و حتی درمان بسیاری از بیماری‌ها نیز کارآمد بوده است. چراکه روشی است اصولی، علمی و بر پایه نظم و حساب‌وکتاب دقیق.اما من می‌خواهم دو ویژگی مهم DST را که ارتباط نزدیکی با لژیون سردار دارد، بیان کنم،روشDST در حقیقت به ما صبر را می‌آموزد. در سی‌دی «هنر» از دکتر امین دژاکام آمده است که خداوند، زمانی که می‌خواهد نیروهای منفی را مجازات کند، اولین چیزی که از آن‌ها می‌گیرد صبر است و ما چقدر پیش از ورود به کنگره از نبود صبر آسیب دیدیم! عجله، بی‌قراری و تصمیم‌های ناپخته. اما DST به ما می‌گوید: صبر کن.مثلاً هر ۸ ساعت باید داروی خود را مصرف کنی. اگر ساعت شش صبح مصرف کردی، باید تا دو بعدازظهر صبر کنی. همین تمرین ساده، درس صبر است.در تغذیه‌ی سالم، در خواب، در تمام‌مسیر درمان، DST دارد ما را به صبر تمرین می‌دهد؛ صبری که باعث می‌شود درنهایت، هر مشکل و گرفتاری حل شود.DST به ما بخشش و عبور کردن را می‌آموزد.یک سفر اولی وقتی برنامه‌اش تغییر می‌کند و مثلاً از چهار و نیم سی‌سی به سه و نیم سی سی کاهش می‌دهد، درواقع یک سی‌سی از دارویش را می‌بخشد؛ یعنی از آن عبور می‌کند.این همان تمرین بخشش است. حتی در سطح ساده‌تری مثل واگذاری صندلی در جلسه به دیگری، بازهم بخشش در حال تمرین است.در بخش اوتی نیز همین معنا وجود دارد. اوتی، که همان تریاک طبیعی و خالص است، هدیه‌ای الهی از سوی خداوند به انسان است. خداوند این دارو را به ما بخشیده تا درمان شویم، همان‌طور که میوه‌ها، گیاهان و نعمت‌های دیگر را بخشیده است.هستی، بزرگ‌ترین آموزگار ماست. اگر به طبیعت بنگریم، می‌بینیم در همه‌جا قانون بخشش جاری است.وقتی چاهی به آب می‌رسد، اگر از آن برداشت نشود، خشک می‌شود. چون منافذش رسوب می‌گیرد. اما اگر از آن استفاده شود، دوباره آب تازه از زمین می‌جوشد. این یعنی اگر بخشش نباشد، جریان متوقف می‌شود.وقتی نوزاد از شیر استفاده کند، شیر در بدن مادر بیشتر می‌شود؛ اما اگر استفاده نکند، خشک می‌شود.پس در نظام هستی، هرچه بیشتر ببخشی، بیشتر دریافت می‌کنی.حالا که در آستانه‌ی گلریزان هستیم، خوب است به این موضوع عمیق‌تر نگاه کنیم. شاید جابه‌جایی‌ها و تصمیمات جدید در نمایندگی، حکمتی الهی دارند. شاید خداوند می‌خواهد ما ابتدا بخشش‌کنیم، تا مسیر بزرگ‌تری برایمان باز شود. اما بخشش فقط پول نیست. گاهی بخشش زمان از باارزش‌ترین نوع آن است.همین‌که فردی ساعت ۱۵:۳۰ خودش را به لژیون سردار می‌رساند، یعنی از وقتش می‌گذرد. همین حضور، یعنی خدمت.صندلی‌ای که در کنگره بر آن می‌نشینیم، شاید باارزش‌ترین صندلی دنیاست. صندلی‌ای که انسان را از تاریکی به نور، از کینه به عشق، و از حقارت به سرافرازی می‌رساند.هر راهنما، هر خدمتگزار، از زمان و مکان خود گذشته است تا خدمت کند. این‌ها کوچک نیستند. این یعنی عبور از خود، یعنی بخشش حقیقی.در وادی چهاردهم آمده است:عاشق، هر آنچه در درون دارد، تنها سرمایه‌ای است که هرچه می‌بخشد، بیشتر می‌شود.این قانون الهی است. همان‌طور که مادر با شیر دادن، بیشتر تولید می‌کند، یا چاه با برداشت آب، پرآب‌تر می‌شود، در خدمت و بخشش هم همین است: هرچه می‌بخشی، بیشتر می‌گیری.وقتی در مسیر درست قدم برمی‌داری، کائنات می‌فهمد که تو فهمیدی. هستی هوشمند است و به نیت‌ها پاسخ می‌دهد. اگر نیت شما خالص باشد، در جهت خدا حرکت کنی، محال است که برکت شامل حالت نشود.در ظاهر، دو دوتا می‌شود چهارتا؛ اما در جهان پنهان، در مسیر صراط مستقیم، دو دوتا می‌تواند هزار شود. چون آنجا قانون عشق حاکم است، نه حساب ظاهری.اگر در خدمت خلق خدا باشی، در حقیقت در خدمت خداوندی.اگر به رهایی دیگران کمک کنی، در مسیر نجات خودت گام برداشته‌ای.بخشندگی یعنی درک، یعنی فهم، یعنی خواستن.دنور یا سردار شدن، فقط با دارایی نیست؛ با خواست است.وقتی بخواهی، هستی راهش را باز می‌کند.من خودم روزی که اجازه پهلوانی گرفتم، ششصد میلیون بدهکار بودم، اما دلم خواست این راه را بروم.وقتی خواسته خالص باشد، هستی پاسخ می‌دهد.پس کافی است در ذهن خودت تصویرسازی کنی، نیت کنی و قدم برداری.همان‌طور که تصویر رهایی، راهنمایی یا دنور شدن را در ذهنت ببینی، حتماً روزی به آن می‌رسی.در پایان، از همه‌ی شما عزیزان سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش دادید.امیدوارم همگی در مسیر عشق، صبر و بخشش، استوار و درخشان قدم برداریم.

تایپ ، ویراستاری و ارسال: مسافر احمد
عکس: مرزبان خبری مسافر بهمن
مسافران نمایندگی صفادشت