در واقع، روش DST فقط مخصوص اعتیاد نیست

جلسه هفتم از دوره دوم جلسات آموزشی‌ خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی سالار خمین با استادی مسافر رضا، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر ابراهیم با دستور جلسه “DST ، OT” در روز یکشنبه ۴ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد؛
در ابتدا خداوند را سپاسگزارم که توفیق داد یک‌بار دیگر در این جلسه حضور داشته باشم، آموزش بگیرم و خدمت کنم. امیدوارم حال همه خوب باشد؛ حال من هم بحمدالله، همان‌طور که آقای مهندس فرمودند، بسیار خوب است. 

هر بار که به اینجا می‌آیم، اولین چیزی که به یادم می‌آید و هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم، سپاسگزاری از خداوند است بابت بستری که برای ما فراهم شد. اگر یاد ده سال پیش بیافتم، می‌بینم که اگر قرار بود این مسیر را آرام و ذره‌ذره طی کنم، معلوم نبود امروز کجا و در چه وضعیتی بودم. 

در تمام این سال‌ها، هر لحظه‌ای که در کنگره ماندم — چه در سفر اول، چه در سفر دوم، چه بیرون از آن — همیشه سپاسگزاری را در دل داشتم؛ چه هنگام بیدار شدن، چه موقع خواب رفتن، چه سر کار، چه سر سفره. واقعاً هر لحظه‌اش جای شکر دارد. چرا؟ چون در هیچ جای دنیا نتوانستند پرونده‌ی اعتیاد را به‌راحتی ببندند، اما در کنگره این اتفاق افتاد؛ با روش درمان DST و OT. 

این هفته درباره‌ی همین روش صحبت می‌کنیم. 
«DST» مخفف این سه واژه است: 
D یعنی *Dezhakam*، 
S یعنی *Stop*، 
T یعنی *Time*. 

یعنی روش درمان با *داروی مناسب (OT)* در *زمان مناسب* و *مقدار مناسب*. 
در واقع DST زبان بدن را می‌فهمد و بدن هم زبان آن را؛ هرطور که با آن رفتار کنی، همان‌طور پاسخ می‌دهد. 

برای درمان اعتیاد باید *۲۱ پله* طی شود و هر پله *۲۱ روز* طول می‌کشد. مقدار و نوع دارویی که مصرف می‌شود دقیقاً توسط راهنما مشخص می‌شود. مثلاً کسی که مصرف شیشه دارد، ممکن است با سه‌دهم شروع کند؛ کسی که مصرف خوراکی دارد، با یک پروتکل دیگر؛ و برای کسی که مصرف هروئین دارد، اندازه و برنامه متفاوتی تعیین می‌شود. 

در اینجا همه چیز بر پایه‌ی *اندازه، زمان و میزان دقیق* تنظیم می‌شود. مثلاً به رهجو گفته می‌شود: «هفت صبح، ساعت سه بعدازظهر و یازده شب دارو را مصرف کن». یعنی هر هشت ساعت یک‌بار. 
همین دقت در زمان و اندازه است که باعث می‌شود درمان به‌صورت تدریجی و اصولی پیش برود. 

در واقع، روش DST فقط مخصوص اعتیاد نیست؛ در تمام بیماری‌ها کاربرد دارد. همان‌طور که وقتی به پزشک مراجعه می‌کنی، دارو را سرِ ساعت معینی باید مصرف کنی. 
اما در بیرون معمولاً چنین دقتی وجود ندارد؛ یکی صبح را از پنج صبح شروع می‌کند، یکی از ده صبح! یکی صبحش ساعت دوازده است، یکی دو بعدازظهر! 
اما در کنگره همه‌چیز دقیق و منظم است، و همین نظم، اصل درمان ماست.
آقا، مصرف داروها باید سر وقت و به اندازه مشخص انجام شود، مثلاً ساعت هفت صبح یا دو بعد از ظهر. این مسئله خیلی مهم است، زیرا بدن با دریافت مواد لازم، به تدریج می‌تواند کمبودها را جبران کند.

حال بیاییم درباره داروی «اوتی» صحبت کنیم. اوتی به تنهایی یک داروی شفابخش است، اما باید روش «دی اس دی» را به درستی دنبال کنیم. اگر کسی فقط بگوید که اوتی مصرف می‌کند و روش درمان را بلد نباشد، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. اوتی یک داروی بسیار خوب است، اما نیازمند یک متد خاص است.

اینطور نیست که اگر قرار باشد اوتی مصرف کنیم، هر وقت که خواستیم به اندازه دلخواه استفاده کنیم. باید به توصیه‌های ارائه شده توجه کنیم: دارو باید سر وقت و به مقدار مشخص مصرف شود. این کار به سیستم بدن کمک می‌کند تا خود را بازسازی کند.

نویسنده و عکاس؛ مسافر احمد از لژیون دوم آقای علی
تنظیم و ارسال؛ مسافر عباس