روشی که معادلات جهانی اعتیاد را تغییر داد

سومین جلسه از بیست‌و‌دومین دورهٔ کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژهٔ مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر محمد، با دستور جلسهٔ «DST ، OT»، روز یکشنبه ۴ آبان‌ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷ آغاز شد.

سخنان استاد:

دستور جلسه امروز دربارهٔ OT و روش DST است. بنده حدود دو سال است که در OT خدمت می‌کنم؛ جایگاهی پرزحمت، پُرکار، درعین‌حال بسیار زیبا و آرامش‌بخش. بسیاری از ما که در اینجا نشسته‌ایم شاید ندانیم که در هر نمایندگی، تعدادی از اعضا بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی و از روی عشق و محبت، در OT مشغول خدمت هستند. کارهای مربوط به آمار و ارقام شامل تعداد ورودی‌ها، خروجی‌ها، تازه‌واردین، رهایی‌ها، خروج از درمان، ثبت‌نامه‌ها، بایگانی و تحویل نامه‌ها به راهنما و مهم‌تر از همه، تعیین مبصر برای کلینیک، همگی توسط بچه‌های OT انجام می‌شود که این امر نشان‌دهندهٔ اهمیت بالای این جایگاه است.

درمان DST که از دستاوردهای بزرگ جناب مهندس است، با ورود خود بسیاری از معادلات جهانی در زمینهٔ اعتیاد را بر هم زد. تا پیش از آن، جامعهٔ جهانی اعتیاد را بیماری‌ای مرموز، لاعلاج و پیش‌رونده می‌دانست؛ اما جناب مهندس با ابداع روش DST مهر باطل بر همهٔ روش‌های پیشین زدند و فرمودند: بیماری اعتیاد نه‌تنها پیش‌رونده نیست، بلکه پس‌رونده نیز هست. چراکه رهجو با ورود به لژیون و طی‌کردن پله‌های بیست‌روزه، میزان مصرف موادش کاهش می‌یابد و این خود نشان‌دهندهٔ پس‌روندگی درمان در کنگره است. از سوی دیگر، اعتیاد مرموز هم نیست، زیرا جناب مهندس صورت‌مسئلهٔ آن را مشخص کردند و فرمودند: اعتیاد مسمومیت مزمن نیست، بلکه جایگزینی مزمن است. همچنین اعتیاد فقط بیماری جسم یا روان نیست، بلکه ترکیبی از این دو است و باید در هر دو زمینه کار شود.

در مورد لاعلاج‌بودن اعتیاد نیز نیازی به توضیح نیست؛ چراکه شاهدان زندهٔ آن در کنگره حضور دارند. مخصوصاً دوستانی که در کلینیک خدمت می‌کنند؛ افرادی که روزی مصرف‌کنندهٔ مواد مخدر بودند و امروز به درمان کامل رسیده‌اند. آنان در مکانی خدمت می‌کنند که مواد مخدر در کنارشان است، حتی بوی آن را استشمام می‌کنند، اما هیچ احساس و تمایلی نسبت به آن ندارند و این خود نشان‌دهندهٔ درمان واقعی در کنگره است. درحالی‌که بیرون از کنگره، چنین چیزی مشاهده نمی‌شود؛ بسیاری از کسانی که به ظاهر ترک کرده‌اند، با دیدن یا حتی شنیدن نام مواد، دچار لرزش و خمار می‌شوند. بنابراین باید سپاس‌گزار خداوند باشیم که این نعمت بزرگ را نصیب ما کرده است تا بتوانیم به‌راحتی درمان شویم و زندگی زیبایی برای خودمان بسازیم.

یکی از مهم‌ترین پارامترهای روش DST، «دوز مناسب دارو» است که به‌تدریج و پله‌پله کاهش می‌یابد تا به نقطهٔ پایان برسد؛ درست برخلاف دیگر روش‌ها که معمولاً با افزایش مصرف همراه‌اند و برنامهٔ خاصی برای کاهش ندارند. در این روش، دوز داروی هر فرد بر اساس نوع و میزان مصرفش تعیین می‌شود. از پارامترهای مهم دیگر روش DST، مسئلهٔ «زمان» است. ما انسان‌ها معمولاً دوست داریم زودتر به مقصد برسیم و زمان را حذف یا کوتاه کنیم، اما جناب مهندس تأکید کردند که برای درمان اعتیاد، حداقل ده ماه زمان لازم است. بنابراین زمان در کنگره از جایگاه بسیار مهمی برخوردار است. موضوع مهم دیگر در روش DST، داروی مناسب است. از سال ۱۳۸۶ شربت OT وارد چرخهٔ دارویی کشور شد. پیش از آن، رهجوها ناچار بودند با مصرف تریاک خوراکی سفر کنند که مشکلات زیادی برایشان ایجاد می‌کرد. اما با ورود شربت OT، تمامی آن مشکلات برطرف شد. این دارو شباهت زیادی به شبه‌افیونی‌های طبیعی بدن دارد و در آن، بیست‌و‌پنج نوع آلکالوئید شناسایی شده است.

جناب مهندس می‌فرمایند: سفر در کنگره مانند رانندگی در یک اتوبان بسیار بزرگ است که مسیر کاملاً علامت‌گذاری شده. تنها کاری که رهجو باید انجام دهد این است که عجله نکند و با سرعت مناسب حرکت نماید. در کنگره، راه روشن است و همه‌گونه الگو برای دیدن و آموختن وجود دارد. کسی می‌تواند به رهایی برسد که «خواستار درمان» باشد و طبق دستورات و فرامین کنگره و راهنما حرکت کند. در کنگره جایی برای افراد بی‌نظم و معرکه‌گیر نیست. درمان با داروی OT تنها در کنگره و به روش DST امکان‌پذیر است؛ و اگر کسی بخواهد بیرون از کنگره این کار را انجام دهد، هرگز موفق نخواهد شد. برای درمان در کنگره، سه ضلع مثلث درمان یعنی «جسم، روان و جهان‌بینی» باید هم‌زمان رشد کنند. در این میان، نقش «صور پنهان» در کنار «صور آشکار» بسیار مهم است. برنامه‌های کنگره مانند تکه‌های یک پازل هستند که با کنار هم قرارگرفتنشان، تصویر کامل درمان شکل می‌گیرد. وظیفهٔ ماست که قدردان کسانی باشیم که برای ما زحمت می‌کشند؛ زیرا اگر ناسپاسی کنیم، این نعمت بزرگ از ما گرفته می‌شود.

شکر نعمت، نعمتت افزون کند
کفر نعمت، از کفت بیرون کند

مرزبان کشیک: مسافر حمید
ویراستار: مسافر جمال (لژیون ششم)
تایپ: مسافر ناصر (لژیون اول)
عکاس: مسافر علی (لژیون هشتم)

ارسال خبر: مسافر سعید (لژیون دوم)