سلامتی نخستین هدف جهان‌بینی در ورزش است

جلسه چهارم از دوره چهل‌وششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ شعبه دانیال اهواز، به استادی راهنمای محترم مسافر منصور، نگهبانی مسافر دانیال و دبیری مسافر کریم، با دستور جلسه جهان‌بینی در ورزش در روز سه‌شنبه ۱۴۰۴/۷/۲۹ راس ساعت 17:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، منصور هستم مسافر: خدا را شاکر و سپاسگزارم که مجدداً در این جایگاه قرار گرفتم. از ایجنت محترم و نگهبان تشکر می‌کنم و مجدداً به دبیر محترم خدا قوت می‌گویم. در رابطه با این دستور جلسه، باید کمی فکر کنیم و به عقب، به تاریخ اعتیاد، نگاهی بیندازیم. آقای مهندس می‌فرمایند شاید تاریخ اعتیاد معادل عمق تاریخ بشر باشد. در دوره‌ای از تاریخ، انسان‌ها بسیار تلاش کردند تا با گسترش اعتیاد مقابله کنند. آن‌قدر که کوشیدند بتوانند جنبه درمانی آن را حفظ کنند و جنبه مخربش را کنار بگذارند، اما در بسیاری از موارد به بی‌راهه رفتند. من یک نمونه تاریخی را عرض می‌کنم؛ در کتابی به نام سی نوحه که شاید خیلی از دوستان خوانده باشند، آمده است: زمانی که می‌خواستند فردی را جراحی کنند که دچار خون‌ریزی مغزی بود، شخصی با قدرتی خاص کنار بیمار می‌ایستاد و خون‌ریزی قطع می‌شد. این قدرت‌ها وجود داشت، اما ربطی به مواد مخدر نداشت. در واقع برداشت اشتباه از مواد، موجب اعتیاد می‌شد. در نتیجه، متخصصان گفتند: «حال که هیچ راهی برای درمان اعتیاد وجود ندارد، بهتر است بیاییم و آسیب‌هایش را کاهش دهیم.» از این‌جا بود که درمان‌های نگهدارنده شکل گرفتند. برای مثال در دوران خود ما، داروهایی مانند متادون به‌کار گرفته شد تا حداقل آسیب را کاهش دهد و وضعیت فرد را در سطحی ثابت نگه دارد. تا اینکه گذشت و گذشت و آقای مهندس با متد DST ثابت کردند که اعتیاد غیرقابل درمان نیست، بلکه درمان دارد و درمان قطعی هم دارد. می‌دانیم که DST مجموعه‌ای از عملکردهاست؛ درمان نگهدارنده، کاهش آسیب، گروه‌درمانی، کوتاه‌درمانی، و همیاری خانواده‌ها. چنین مجموعه‌ی کاملی را در هیچ جای دنیا نمی‌یابید. این شواهد، واقعی و مستند است، نه از روی تعصب. خود آقای مهندس نیز می‌فرمایند: «در کنگره تعصب نداشته باشید، شاید جایی اشتباه کرده باشیم.» کنگره به‌صورت تدریجی تکامل یافته است.

آقای مهندس کم‌کم به این نتیجه رسیدند که ورزش باید وارد کنگره شود. رهجوها و مسافران پس از دو تا سه ماه می‌توانند وارد بخش ورزش و پارک شوند و به‌تدریج به‌صورت حرفه‌ای کار کنند. در کنگره می‌گوییم ورزش، عامل مکمل و تسریع‌کننده درمان است. ما اعتقاد نداریم ورزش به‌تنهایی درمان‌کننده است، اما برای تثبیت درمان، ورزش قطعاً لازم است. در سال ۱۳۸۳، بحث تربیت‌بدنی در کنگره آغاز شد. اکنون حدود پانزده رشته ورزشی داریم و فقط امسال بیش از 250 نفر در رشته‌ها و مسابقات مختلف شرکت کردند. در کنگره هر سال دو جام برگزار می‌شود؛ جام عقاب طلایی بین لژیون‌های هر شعبه، و جام سردار بین شعبات مختلف. دوستان قدیمی‌تر حتماً به یاد دارند که در سال‌های گذشته تیم‌های فوتبال و والیبال دانیال و کارون به تهران می‌رفتند و بازمی‌گشتند. اما بحث جهان‌بینی در ورزش، چیزی فراتر از خود ورزش است. در دنیای ورزش، جای این موضوع خالی است. ما به آن پهلوانی می‌گوییم. جهان‌بینی در ورزش یعنی بدانیم چرا ورزش می‌کنیم. آقای مهندس می‌فرمایند: هدف نخست، سلامتی است و سپس تقویت درمان. در طول ده یا یازده ماه، تلاش می‌کنیم تا به درمان برسیم، پس سلامتی یک گوهر نایاب است. بخش دوم، تعادل است. در ورزش، به‌ویژه در پارک و استخر، تعادل نفس شکل می‌گیرد. اصطلاحی داریم به نام تزیین نفس؛ یعنی چه؟ مثالی ساده می‌زنم: همه‌ی ما می‌توانیم دماغ خود را ببینیم، اما چون مغز آن را حذف می‌کند، توجهی به آن نداریم. در رفتار نیز همین‌طور است؛ کارهای ضد ارزشی را تکرار می‌کنیم و دیگر متوجه‌شان نیستیم. پارک ما را به چالش می‌کشد و این پوشش‌ها را از بین می‌برد. نشانه‌ی جهان‌بینی درست آن است که بعد از ورزش، حالمان خوب باشد. یاد می‌گیریم درگیر نشویم، سر هم فریاد نزنیم یا کلک نزنیم. در پارک، هرچه داور گفت، همان است، حتی اگر اشتباه کند. این یعنی بالا بردن نقطه تحمل. پارک میدان عمل است، جایی که می‌فهمم «چند مرد حلاج» هستم و آیا می‌توانم بر رفتارم غلبه کنم یا نه. نکته‌ی پایانی: طبق نظر آقای مهندس، شرکت در پارک و ورزش برای رهجوها الزامی است. نباید بترسیم و فکر کنیم پارک فقط برای افراد حرفه‌ای است. اگر نمی‌خواهید فوتبال بازی کنید، کافی است پیاده‌روی کنید. در روان‌شناسی مثالی هست به نام اثر اسب وحشی: گفته می‌شود در مزرعه‌ای، خفاش‌ها به اسب‌ها حمله می‌کردند و اسب‌ها از ترس، آن‌قدر می‌دویدند که از خستگی می‌مردند، نه از نیش خفاش‌ها. یعنی از ترس مردن، خود را می‌کشتند! در کنگره چنین نیست؛ پارک محیطی آرام و امن است. امیدوارم دوستانی که هنوز به پارک نمی‌آیند، با شجاعت قدم بگذارند و از این فضا بهره ببرند. کنگره بستری فراهم کرده تا جهان‌بینی خود را تقویت کنیم و در عمل به‌کار ببریم. سپاسگزارم که به مشارکتم توجه کردید.

سایت نمایندگی دانیال اهواز

عکس و تایپ: مسافر ابراهیم

ارسال خبر: همسفر ابوالفضل