گفتوگویی با مسافر مجتبی مرزبان نمایندگی دلیجان و فعال در بخش ورزشی پارک سلامت محلات ترتیب داده ایم، شما را به خواندن آن دعوت می نماییم:
	 
	سوال: لطفاً به رسم کنگره ۶۰، خودتان را معرفی کنید:
	پاسخ: سلام دوستان مجتبی هستم مسافر.آخرین آنتیاکس تریاک، سفر کردم به متد DST با داروی OT. رهایی از بند اعتیاد به مواد مخدر ۱۶ ماه و رهایی از سیگار ۱۴ ماه.
	 
	سوال: منظور از «جهانبینی» در ورزش چیست؟
	پاسخ: جهانبینی یعنی آنچه که ما نسبت به هستی، چه جهان درون و چه جهان بیرون، ادراک، توصیف، دریافت، احساس و برداشت میکنیم. آنچه در ورزش منظور است، این است که ما آنچه را در کارگاههای آموزشی فراگرفتهایم، بتوانیم در پارک و در ورزش، عملی کنیم.
	 
	سوال: اگر جهانبینی در ورزش نباشد، چه اتفاقی میافتد؟
	پاسخ: اگر جهانبینی در ورزش نباشد، تصادفهایی که بین افراد به وجود میآید، به رأی داور اهمیت داده نمیشود و ناخواسته تشنج و درگیری بین افرادی که ورزش را برگزار میکنند، پیش میآید.
	 
	سوال: جهانبینی در ورزش برای درمان چه تأثیری دارد؟
	پاسخ: جهانبینی در ورزش باعث میشود که ما ورزش را به عنوان مکمل درمان همیشه در نظر بگیریم. از آنجا که مثلث درمان شامل جسم، روان و جهانبینی میشود، جسم یکی از اضلاع این مثلث است. همیشه گفتهاند که عقل سالم در بدن سالم است. اگر ما جسم سالمی داشته باشیم، طبیعتاً روان و جهانبینی ما نیز کارکرد و تأثیر بهتری خواهد داشت.
	 
	سوال: کنگره ۶۰ چرا تأکید دارد که افراد باید حتماً یک ورزش را انجام دهند؟
	پاسخ: زیرا ورزش مکمل درمان است. همانطور که قبلاً عرض کردم، ما قبل از درمان، بدن و جسم فرسودهای داشتیم که مواد مخدر آن را از تحرک انداخته بود. بنابراین، باید این جسم را بازپروری کنیم و به حالت نرمال برگردانیم تا در طول هفته، از انرژیای که در پارک به دست آوردهایم، در زندگی و در کارگاه آموزشی بهرهبرداری کنیم.
	
	آیا فقط با نوشتن سیدی میتوان به جهانبینی در ورزش رسید؟
	پاسخ: خیر. سیدی شامل آموزشهایی است که از لحاظ جهانبینی و ایدئولوژی برای ما کاربردی است. جهانبینی در ورزش به ما میآموزد که نقطه تحمل خود را بالا ببریم، به رقیب احترام بگذاریم، به رأی داور احترام بگذاریم و سعی کنیم آنچه را که در کارگاه آموزشی، اساتید و راهنماها بیان کردهاند، در پارک به صورت عملی کاربردی کنیم.
	 
	سوال: لطفاً چند مصداق و مثال از جهانبینی در ورزش بیان کنید:
	پاسخ: مصادیق جهانبینی در ورزش عبارتاند از: احترام به داور، احترام به همبازی، احترام به قوانین بازی، احترام به مرزبان پارک، احترام راهنمای سفر و رعایت قوانین و حرمتهای کنگره ۶۰.
	 
	سوال: جهانبینی چه کاری انجام میدهد که با این حجم از جمعیت در پارک، ورزشکاران کنگره تنش کمتری با هم دارند؟
	پاسخ: تمام این آرامش و کاهش تنش، نتیجه آموزشهایی است که در کنگره دریافت میکنیم. به ما آموختهاند که به داور احترام بگذاریم. ما برای برد و باخت در پارک نیستیم؛ همین که صبح ساعت هفت در پارک حاضر شدهایم، با هم صبحانه میخوریم و ورزش میکنیم، خودش یک موفقیت بزرگ است. کسی که قبلاً تا ساعت ده یا یازده صبح میخوابید، امروز صبح ساعت هفت در پارک حاضر شده است. واقعاً چه موفقیتی بالاتر از این که در روز جمعه، در این ساعت در پارک حاضر شویم و با بچهها به بازی و ورزش بپردازیم.
	 
	سوال: مسافرانی که همراه همسفر خود به پارک میآیند، چه تفاوتی با مسافرانی دارند. که تنها به پارک میآیند؟
	پاسخ: حضور همسفر در پارک باعث میشود انگیزه مسافر بالاتر برود. وقتی مسافر میبیند همسفرش نیز در پارک حاضر شده، انرژی بیشتری در هر دو ایجاد میشود. مسافر و همسفر مانند دو بال پرواز هستند که ورزش را جدیتر میگیرند؛ با هم میآیند، با هم میروند و این موضوع انگیزه بسیار زیادی در هر دو به وجود میآورد.
	 
	سوال: وقفه انداختن و نیامدن به محیط ورزش پارک، چه تأثیری بر مسافر اولی و مسافر دومی دارد؟
	پاسخ: اگر در ورزش وقفه ایجاد شود، مانند این است که سیستم حرکتی بدن را متوقف کنیم؛ مثل ماشینی که ریپ میزند. همانطور که در کارگاه آموزشی تأکید شده، ما نباید فقط به ورزش هفتهای یکبار در پارک اکتفا کنیم. حتی باید در طول هفته، پیادهروی را به طور مستمر ادامه دهیم و به یک بار در هفته قانع نباشیم. حالا اگر در همان یک بار در هفته نیز وقفه بیفتد، بسیار مایه تأسف است.
	 
	مصاحبه کننده: مسافر علیمردان- مرزبان خبری پارک
	تایپ، ویرایش و بارگذاری خبر: همسفر مسعود-نگهبان سایت 
	نمایندگی دلیجان
                                
                                    
                                    
                                        - تعداد بازدید از این مطلب :
                                        61