شعر در رابطه با کتاب چهارده وادی

❤️به نام خالق زیبایی ها❤️

خوش بر احوالش  شده  «عطار کیش»
چون که هفت منزل برویش گشته پیش

می‌شود داخل به آن وادی هم او
سرخوش از راهی که دارد روی پیش

هرچه دشواری بدان هفت شهر عشق
می‌کشد برجان و دل دندان نیش

مهرو لطف و عشق ایزد را که دید
هم کله برآسمان گیردنقابی هم به خویش

ای مسافر پاس دار و شکر ایزد را گذار
چون دو هفت وادی به رویت گشته پیش

وادی  اول  همان « اندیشه»  است
وادی دوم ظهور فکر در هر کار خویش

سومی حرکت بود راهت نمایان می‌شود
چهارمی رهجو شوی برداشتی از کم و بیش

چون  رسیدی  منزل  پنجم  بدان،،
هیچ کس فکر تو نبود ، غیر خویش

در ششم شهر است که جاری می‌شوی
می‌گذاری هر صفت را در پس رفتار خویش

هفتمینت رودها و چشمه های خفته را
متصل بر بحر و دریا می‌کند آزاد کیش

هشتم ٱر دانی به عرفان و یقینی می‌رسی
خلقت آدم نه هیچ ، از هر چه  بیش

چون نهم وادی برایت باز شد در این شهر
هرچه احکامست توگردن بنه ازعقل خویش

پله دهم که از کم می‌شود هر چه شروع
شبچراغ ونقطه عطفی است در رفتار خویش

من پنهانت ، جسور است و شجاع
چون مهار می‌کنی گرگ درونت بیش بیش

چهارده وادی بود کل مسیرت ، هوشیار
تا به سر منزل که داری عاقبت درروی پیش

یازده باید بدانی ای عزیز راه جوی
نقطه پایان هر خط در متون مشق خویش

نیست پایان تمام هر کتاب و کار خویش
بل سرآغاز است، یک وادی به کاروبارخویش

آخرالامری « دو شش » وادی گشود
امراول مجری است درکار بر بنیاد خویش

سیزده را خویش خویش بیگانه گشت
زان که خویشش را نداند مال خویش

هر چه را بر خود پسندی ، ای رفیق
کن پسندش بر کسان از جان خویش

راه سختی باشد این سیر و سلوک معنوی
سهل می‌گردد اگر گردن نهی الگوی خویش

آخرین وادی همان عشق جلی است
دل سپاری،سربسایی بر همین آیین خویش

چون به پایان سفر در منزل آخر شدی
شهدشیرین سخن رامیچشی باجان خویش

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
تقدیم به نگاه پر مهر شما .
برگرفته ازقوانین ۱۴ گانه کتاب شصت درجه
«ارادتمند مسافر موعود»

ارسال: گروه سایت

نمایندگی خواجو