جهان‌بینی یعنی علم و آگاهی؛ یعنی دانستن و فهمیدن

ششمین جلسه از دور دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰ نمایندگی بروجرد با استادی راهنمای تازه واردین مسافر علی، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه: «جهان‌بینی در ورزش» روز پنجشنبه ۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، علی هستم مسافر.
خدا را شاکرم که در این لحظه در کنار شما هستم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان صمیمانه تشکر می‌کنم که چنین بستری را فراهم کردند تا ما بتوانیم آموزش ببینیم و در مسیر درمان حرکت کنیم. همچنین از راهنمای درمان اعتیاد و سیگارم و نیز از ایجنت محترم شعبه بروجرد قدردانی می‌کنم.
دستور جلسه این هفته: «جهان‌بینی در ورزش» است. همه ما می‌دانیم که دیدگاه آقای مهندس نسبت به ورزش در کنگره‌۶۰ چگونه است. ورزش در کنگره‌۶۰ علاوه بر این‌که به درمان و بازسازی جسم و روان رهجو کمک می‌کند؛ بلکه نوعی ویترین برای معرفی کنگره‌۶۰ به جامعه محسوب می‌شود.
یکی از راه‌هایی که کنگره‌۶۰ خود را به دیگران معرفی می‌کند، ورزش پارک و شرکت در مسابقات و میادین ورزشی است. همان‌طور که می‌دانید، کنگره‌۶۰ در رشته‌هایی مانند دارت و راگبی در مسابقات کشوری شرکت می‌کند و با کسانی مسابقه می‌دهند که مصرف کننده مواد مخدر نبوده‌اند. جالب است بدانید که چندین سال پیاپی مقام اول راگبی کشور را نیز به دست آورده‌اند.
زمانی که نگهبان ورزش دارت با من تماس گرفت و خواست تا این ورزش را در پارک فعال کنم، گفتند: «کنگره‌۶۰ در رشته دارت، ۱۰ تیم را به مسابقات کشوری فرستاده است.» این موضوع باعث شد تا مسئولان بیرون از کنگره‌۶۰ بپرسند: «کنگره‌۶۰ چیست؟» ما توضیحاتی در مورد کنگره‌۶۰ و لژیون سردار دادیم؛ جایی که اعضا علاوه بر خدمت، مبالغی تا ۵۰۰ میلیون تومان نیز به‌صورت داوطلبانه کمک می‌کنند. باور این مسئله برای خیلی‌ها سخت بود که یک مصرف‌کننده سابق بتواند به جایی برسد که خدمت فی‌سبیل‌الله انجام دهد و چنین مبلغی را اهدا کند.
یکی از اضلاع مثلث درمان، «جهان‌بینی» است. هر قدمی که در کنگره‌۶۰ برمی‌داریم، اگر همراه با جهان‌بینی نباشد، قطعاً به نتیجه نخواهیم رسید؛ چه در درمان، چه بعد از درمان، چه در سفر دوم و چه در خدمت یا در هر جایگاهی. ما در کنگره‌۶۰ آموخته‌ایم که ابتدا باید جهان‌بینی را کسب کنیم. به قول آقای مهندس: «جهان‌بینی یعنی علم و آگاهی؛ یعنی دانستن و فهمیدن». چیز پیچیده‌ای نیست؛ اما اگر آن را کسب نکنیم، به جایی نخواهیم رسید.
این مسئله در ورزش نیز صادق است. جهان‌بینی در ورزش یعنی چه؟ یعنی وقتی راهنما بعد از دو ماه پیام ورزش پارک را در لژیون می‌دهد، مسافر یا همسفر ساعت ۷ صبح در پارک حاضر شود؛ این خودش نشانه‌ای از جهان‌بینی است. اگر ورزش‌بان یا مرزبان پارک اعلام نرمش کند و ما همراه گروه حرکت کنیم، این هم جهان‌بینی است. تحویل گرفتن وسایل ورزشی بعد از صبحانه، گوش به فرمان بودن در مقابل ورزش‌بان، وقت‌شناسی، حمایت از سبد پارک، همه این‌ها جلوه‌هایی از جهان‌بینی در ورزش هستند.
در کنگره‌۶۰ قانونی به نام «قانون ذره» داریم. هر چیز را از ذره می‌آموزیم؛ ذره‌ذره یاد می‌گیریم تا به توانایی برسیم. ورزش پارک هم همین را به ما یادآوری می‌کند.
من که سال‌ها مصرف‌کننده مواد مخدر بودم، وقتی بعد از درمان، شروع به ورزش کردم، ورزش به یکی از ضروریات زندگی‌ام تبدیل شود و هفته‌ای ۲ یا ۳ بار ورزش کنم. به قول آقای مهندس: «ما در کنگره‌۶۰ نمی‌خواهیم ورزش گلادیاتوری انجام دهیم و قرار نیست قهرمان شویم؛ اما در کنگره‌۶۰ قطعاً قهرمان می‌شویم».

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر کریم( لژیون چهارم)
عکس: مرزبان خبری مسافر امیر
مسافران نمایندگی بروجرد