جلسه هشتم از دور دهم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ویژه مسافران و همسفران نمایندگی قوچان به تاریخ پنجشنبه اول آبان۱۴۰۴به استادی راهنما محترم مسافر رحمان به نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر محمد بادستور جلسه، جهان بینی در ورزش ساعت 16:30 آغاز به کار نمود
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان رحمان هستم یک مسافر

در ابتدای سخنان، راهنما محترم مسافر رحمان ضمن تشکر از دبیر محترم جلسه بابت گزارش و جمعبندی دقیق، از تلاشها و نظم حاکم بر لژیون مرزبانی قدردانی نمودند و بیان کردند:
مشاهدهی حضور پرشور مسافران و همسفران در جلسه، آن هم با وجود تغییر در ساعت برگزاری، نشان از عشق، تعهد و پویایی اعضای این نمایندگی دارد. این موضوع مایهی افتخار و نشانهی حرکت نمایندگی در مسیر صحیح و مؤثر است.ایشان در ادامه ضمن تبریک به مناسبت اولین سالگرد رهایی مسافر سعید و همسفر گرامیشان، اشاره کردند که دستور جلسهی این هفته با عنوان «جهانبینی در ورزش» از موضوعات بسیار بنیادی و کاربردی در کنگره ۶۰ است.
استاد افزودند: واژهی جهانبینی شاید در ظاهر مفهومی پیچیده به نظر برسد، اما در حقیقت، معنای ساده و ژرفی دارد. جهانبینی یعنی طرز تفکر، نوع نگرش و برداشت ما نسبت به هستی، نسبت به زندگی و نسبت به خودمان. هر انسانی متناسب با میزان دانایی و تجربیات خود، در برابر مسائل مختلف احساس، ادراک و قضاوتی دارد که همان، مبنای رفتار و عملکرد اوست.در کنگره ۶۰، جهانبینی از ارکان اصلی درمان و رسیدن به تعادل است؛ زیرا تا زمانیکه نوع نگاه انسان به زندگی تغییر نکند، هیچ تغییری در رفتار، احساس و عملکرد او پایدار نخواهد بود.
استاد رحمان افزودند: «در مقولهی ورزش نیز این موضوع بهطور مستقیم نمود دارد. نوع نگرش ما به ورزش تعیینکنندهی میزان بهرهمندی ما از آن است.»اگر ورزش را کالایی لوکس و مخصوص قشر خاصی از جامعه بدانیم، طبیعتاً از اثرات ارزشمند آن بینصیب خواهیم ماند. اگر آن را فعالیتی صرفاً برای دوران بازنشستگی یا قهرمانی تلقی کنیم، بخش بزرگی از کارکرد حقیقی ورزش را نادیده گرفتهایم.
در حالیکه در کنگره ۶۰، ورزش وسیلهای برای ایجاد نظم، آرامش، انضباط درونی و پیوند میان اعضاست. ورزش جسم را قوی میسازد تا روان بتواند در مسیر درست حرکت کند، و این دو با جهانبینی سالم تکمیل میشوند.
ایشان در ادامه خاطرنشان کردند:
ورزش در کنگره تنها فعالیت فیزیکی نیست؛ بلکه بستری است برای آموزش، تمرین صبر، مشارکت، احترام، عشق و محبت. فرد در زمین ورزش میآموزد که شکست و پیروزی هر دو بخشی از مسیر رشد هستند. میآموزد که نتیجه، حاصل تلاش جمعی است نه فردی؛ و این همان درسی است که باید در زندگی روزمره نیز بهکار گرفته شود.
استاد تأکید کردند:
«زمانی جسم، روان و جهانبینی هر سه در تعادل قرار گیرند، انسان به آرامش، سلامتی و حال خوش واقعی دست مییابد. ورزش در کنار آموزش و خدمت، سه ضلع مثلثی هستند که ما را به تعادل پایدار میرسانند.»در پایان، ایشان ضمن تشکر از مرزبانان، راهنمایان و کلیه اعضای نمایندگی، ابراز امیدواری کردند که همگی بتوانند با بهرهگیری از آموزشهای کنگره و استمرار در ورزش، در مسیر رشد، دانایی و خودشناسی گامهای استوار بردارند.ورزش در کنگره ۶۰ تنها یک فعالیت فیزیکی نیست، بلکه تمرینی است برای زندگی؛ تمرینی برای نظم، تعادل، محبت و صبر. ورزش با پرورش جسم سالم، زمینهساز اندیشهی سالم و در نهایت جهانبینی سالم میگردد.اگر جهانبینی فرد اصلاح شود، نگاه او به ورزش نیز تغییر میکند و ورزش را نه برای نمایش، بلکه برای تکامل خویش انجام میدهد

جشن اولین سال رهایی مسافر سعید رهجوی لژیون یکم

تایپ و ویرایش مسافر سلیمان لژیون دوم عکاس علیرضا لژیون سوم واحد ارسال خبر
- تعداد بازدید از این مطلب :
213