معنا داشتن ورزش با ورزش

وقتی برای اولین بار وارد کنگره۶۰ شدم، حسی که گرفتم آرامش بود؛ همان‌طور که در نوشتارهای کنگره۶۰ بیان‌شده، کنگره مکان مقدس و امنی است، به‌طوری‌که من همسفر وقتی وارد کنگره می‌شوم از شلوغی و فشار بیرونی و درونی فاصله می‌گیرم و وارد دنیایی می‌شوم که پر از عشق، محبت و آرامش است و برم بنای نظم و آموزش بناشده است. آموزش‌های کنگره فراتر از چیزی است که در ذهنم متصور شده بودم، مباحث و دستور جلسات برایم تازه، ناب و حیرت‌آور است‌.

دیدن راهنماها و شنیدن صدا و صحبت‌های آن‌ها، دیدن مهربانی همسفرها، لبخندها و در آغوش کشیدن‌ها؛ حتی حال و هوای سالن، همه انرژی خاصی دارد، یک حس امید که می‌توانم رشد کنم و بهتر از دیروز باشم. آموزش‌های کنگره باعث شد نسبت به افکار خودم شناخت پیدا کنم و متوجه شدم؛ اگر به افکارم جهت بدهم و در مسیر آن حرکت کنم می‌توانم، روی گفتار و کردار من تأثیر بگذارند. تفکرات برای ما انسان‌ها می‌توانند کن‌فیکون و شو شود را به همراه داشته باشند، زیرابه هر آنچه فکر کنیم همان اتفاق می‌افتد.

انسان موجودی مختار آفریده‌شده و در انتخاب مسیر درست یا غلط و ارزشی و ضد ارزشی، خود انتخاب‌گر است. به‌عنوان یک همسفر قبل از آمدن به کنگره افکارم مثل مسافرم افیونی، پوچ و منفی بود، خوشحالم که توانستم با کمک آموزش‌های کنگره نسبت به آن‌ها آگاهی و شناخت پیدا کنم و متوجه شدم جهان‌بینی یعنی نوع نگاه من به زندگی و اطراف، یعنی چگونه افکارم را تربیت کنم تا رفتارم درست شود‌.

در کنگره آموختم که تفکر درست پایه همه‌ی تغییرات است و جسم، روان و جهان‌بینی سه ضلع مثلث درمان هستند؛ اگر یکی از‌‌‌‌‌ این اضلاع ضعیف باشد تعادل از بین می‌رود؛ وقتی جهان‌بینی درست باشد، ورزش کردن هم‌معنا پیدا می‌کند؛ زیرا من همسفر از درون تغییر می‌کنم و این تغییر در رفتار، چهره، جسم، روان و آرامشی که دارم مشخص می‌شود. در ورزش هر حرکت و هر تلاشی یک‌قدم برای رسیدن به تعادل و حال خوش است.

نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون اول)
ارسال: همسفر اعظم دبیر سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک