حس خوب رهایی

«به نام قدرت مطلق الله»
سلام دوستان، حسین هستم یک مسافر.

سپاسگزارم از فرصتی که به من داده شد. با ۱۷ سال تخریب مواد و ۲۵ سال تخریب سیگار وارد کنگره شدم. 
زمانی که سیگار مصرف می‌کردم، احساس بزرگی و قدرت به من دست می‌داد. وقتی با مواد آشنا شدم، تصور می‌کردم به ماده‌ای جادویی دست یافته‌ام که انرژی زیادی به من می‌دهد. فکر می‌کردم هیچ‌گاه معتاد نخواهم شد؛ غافل از اینکه وابستگی‌ام هر روز بیشتر می‌شد. کم‌کم نه‌تنها خبری از آن انرژی نبود، بلکه بدون مواد حتی قادر به زندگی معمولی هم نبودم. از قطع مصرف می‌ترسیدم، چون شاهد درد کشیدن دوستانم در مسیر ترک بودم. وقتی خانواده‌ام متوجه اعتیادم شدند، آنچه از آن می‌ترسیدم اتفاق افتاد.
به اصرار خانواده به کمپ رفتم. پس از سه هفته دوری از خانواده و تحمل دردهای شدید جسمی و روحی، به خانه برگشتم؛ اما دیگر قادر به کار و زندگی معمول نبودم. احساسات منفی، افسردگی و بی‌انگیزگی تمام وجودم را گرفته بود.
به روان‌پزشک مراجعه کردم و مصرف قرص‌های آرام‌بخش را آغاز کردم. اما پس از هفت ماه تحمل فشارهای روحی، دوباره به مصرف مواد روی آوردم. بار دیگر به اجبار و اصرار خانواده وارد کنگره شدم. البته در ابتدا این ورود با اجبار همراه بود، اما فضای کنگره، عشق و محبت اعضا، و از همه مهم‌تر روش درمانی آن باعث شد حس اجبار به اشتیاق برای درمان تبدیل شود. پس از سه ماه سفر، به توصیه راهنمای عزیزم وارد لژیون ویلیام وایت شدم. اما به دلیل جهان‌بینی پایین، دوام نیاوردم. چند ماه بعد دوباره وارد لژیون درمان سیگار شدم و درمان را آغاز کردم. امروز حال بهتری دارم. حس‌هایم باز شده‌اند، مزه‌ها و بوها را بهتر درک می‌کنم و هر روز بیشتر متوجه تخریب سیگار در زندگی‌ام می‌شوم. اکنون که از دام مواد مخدر رها شده‌ام، سرشار از حس‌های خوب و انرژی مثبت هستم و مشتاق خدمت به دوستانم.

سپاسگزارم