بنام قدرت مطلق
جلسه هفتم از دوره ی چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی لواسان به استادی مسافر فرهاد ، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر صالح با دستور جلسه "جهان بینی در ورزش" مورخ چهارشنبه 30 مهر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
میخواهم ابتدا از همهی بچههای شعبه لواسان و مخصوصاً آقای ایمان تشکر کنم که با محبت زیاد، زحمت ما را کشیدند. انشاءالله همهی شما بتوانید به این نقطه برسید، چون واقعاً جایگاه خوبی است. اکثر بچههایی که میشناسم، در مسیر درستی سفر میکنند و راهشان درست است، فقط کافی است ادامه بدهند تا به نتیجه برسند.
موضوع صورتجلسه امروز، «جهانبینی در ورزش» است. من خودم سالها ورزشکار بودم؛ حدود بیست تا سی سال ورزش کردم و با بچههایی تمرین داشتم که الان بیشترشان باشگاهدار هستند. اما وقتی وارد اعتیاد شدم، به تدریج از آن فضا دور شدم. دیگر نمیتوانستم بروم و دوستان قدیمیام را ببینم. بعضی از آنها حالا در خارج از کشور زندگی میکنند و همانجا باشگاه زدهاند. یکی از آنها که دوست قدیمی من بود را بعد از مدتها دیدم؛ هنوز ورزشکار حرفهای است و در همان مسیر مانده.
اما من، با وجود اینکه از بچگی عاشق ورزش بودم، به خاطر اعتیاد نتوانستم ادامه بدهم. بارها دوستانم از من خواستند بروم و بازیهایشان را ببینم، ولی نرفتم. امروز که به گذشته نگاه میکنم، میبینم خیلی از ورزشکاران کنگره ۶۰ حتی به تیم ملی راه پیدا کردهاند و در مسابقات بینالمللی شرکت میکنند. آقای مهندس با همهی مشغلهاش، وقت میگذارد و بازیهای راگبی را میبیند. همین نشان میدهد که چقدر به ورزش اهمیت میدهد.

وقتی دیدم آقای مهندس با آنهمه مسئولیت وقت میگذارد، از خودم پرسیدم چرا ما نتوانستیم حتی بچههای خودمان را در ورزش ببینیم؟ بعضی پدر و مادرها بچهشان را به باشگاه میبرند و کنارش میمانند، ولی ما برعکس بودیم؛ پسرهایمان ورزشکار بودند، اما اعتیاد ما را از آنها جدا کرد. انشاءالله بتوانیم این اعتیاد را کنار بگذاریم و از نو شروع کنیم.
خیلیها فکر میکنند برای ما که سنمان بالا رفته، دیگر ورزش فایده ندارد. اما ورزش را میشود از سادهترین کار، مثل پیادهروی، آغاز کرد. ما باید عضلاتمان را دوباره فعال کنیم. ورزش سنگین برای ما مناسب نیست؛ همان فعالیتهای سبک که کنگره در پارک برای والیبال یا فوتبال تدارک دیده، بسیار خوب است.
امروز آقا داوود میگفت ورزش نمیخواهد بکند. به او گفتم: “ورزش خوب است، پیادهروی کن، راه برو، خودت را اذیت نکن.” چون اگر عضلات از کار بیفتند، بدن تحلیل میرود. آقای مهندس همیشه میگوید اگر ورزش کنید، هم جسمتان سالمتر میشود و هم روانتان. حتی ده تا پانزده سال عمر انسان افزایش پیدا میکند.

ورزش، مادر همهی درمانهاست. با آن میتوان به تعادل رسید. کنگره برای همه چیز برنامهریزی کرده، حتی ساعت و نظم ورزشها را دقیق مشخص کرده. من اگر بیست سال پیش میدانستم چنین متدی وجود دارد، حتماً میآمدم. آن موقع من و آقا سیاوش بارها تلاش کردیم ترک کنیم، ولی چون روش درستی نداشتیم، موفق نشدیم.
الان میدانم متدی که آقای مهندس طراحی کرده، بهترین است. واقعاً خدا خیرش دهد. من خودم سالها ورزشهای سنگین انجام میدادم؛ کوه نوردی، وزنهبرداری… و به همین دلیل سیاتیک گرفتم. بعد از ترک، دوباره همان درد برگشت و دنبال بهانه میگشتم که ورزش نکنم. ولی آقای ایمان گفت: “آهسته و پیوسته برو، همان متد را ادامه بده.”
الان شروع کردم به پیادهروی و نرمشهای سبک. خدا را شکر، سیاتیکم رو به بهبود است. چند تا تمرین جدید هم یاد گرفتم برای تقویت عضلات. انشاءالله تا یکی دو هفتهی دیگر بهتر میشوم..
ما باید عضلاتمان را دوباره بسازیم، چون با سالها بیتحرکی تحلیل رفتهاند. چه جوان و چه میانسال، همه باید از جایی شروع کنیم. خود من مدتی بود کارهایم را پشت گوش میانداختم، ولی حالا دارم یکییکی انجامشان میدهم.
اینجا، یعنی کنگره، پر از انرژی است. وقتی میآیم اینجا، واقعاً لذت میبرم؛ حالم عوض میشود. بعضیها شاید باور نکنند، ولی من وقتی در این فضا هستم، حس زنده بودن دارم. حیف است آدم نیاید.
انشاءالله همهی شما بتوانید مسیر درست را پیدا کنید، سفر درستی انجام دهید و با ورزش و نظم، به تعادل برسید.
خیلی ممنون که به صحبتهایم گوش دادید.
عکس: مسافر سینا
تایپ و بارگذاری: مسافر سینا
مرزبان خبری: مسافر محسن
- تعداد بازدید از این مطلب :
47