ورزش مکمل درمان

سلام دوستان ابراهیم هستم مسافر سیگار. موضوع جلسه این هفته، «جهان‌بینی در ورزش» است.

در کنگره، جهان‌بینی این‌گونه تعریف می‌شود: برداشت، احساس و ادراک ما نسبت به جهان پیرامون — چه جهان درون و چه جهان بیرون — که اکنون قابلیت به‌کارگیری عملی در زندگی و کار ما را دارد.

چنانچه بخواهیم جهان‌بینی را در حوزه ورزش بررسی کنیم، می‌توان گفت: برداشت، احساس و ادراک من نسبت به مقوله ورزش، اعم از فعالیت‌های درونی یا بیرونی.

اکنون ممکن است این سؤال مطرح شود که این موضوع چه ارتباطی با لژیون درمان سیگار دارد؟ ممکن است کسی بگوید: «من به لژیون آمده‌ام تا مصرف سیگار و قلیان را درمان کنم؛ این چه ارتباطی با ورزش دارد؟»

واضح است که هر امری باید ارتباطی معنادار با دیگر امور برقرار سازد. ما بی‌دلیل گرد هم نمی‌آییم. لازم است بدانیم دلیل حضورمان در اینجا و هدف این آموزش چیست.

ما از طریق برنامه درمان سیگار در پیِ سلامت جسم خویش هستیم. اما آیا نیروهای بازدارنده و منفی در صور پنهان، به‌آسانی اجازه بهبودی جسم را می‌دهند؟ در درون هر یک از ما، نبردی میان نیروهای مثبت و منفی در جریان است؛ نیرویی که خواهان هدایت ما به سوی دانایی و درمان است و نیرویی که مقاومت می‌کند و مانع رسیدن ما به رهایی می‌شود.

در حقیقت، این نبرد بر سرِ «تحقق نیافتن دانایی» در وجود انسان است. این همان جنگی است که در ذهن رخ می‌دهد، زمانی که با خود می‌گوییم: «آیا سیگار را روشن کنم یا نکنم؟ آیا امروز در جلسه کنگره حاضر شوم یا خیر؟» آن زمزمه‌ها در گوش ما: «دیگران نیز میزان مصرف خود را کاهش داده‌اند، تو نیز می‌توانی. چرا باید برای حضور در کنگره، برنامه استراحت ساعت سه بعدازظهر خود را رها کنی؟» این‌ها نشانه‌های همان کشمکش درونی است. اما چه عاملی باعث می‌شود بر نیروی بازدارنده غلبه کنیم؟ آن احساس درونیِ دانایی که در ما بیدار می‌شود. هنگامی که احساس می‌کنی باید برخاست، پیاده به سمت پارک حرکت کنی و در جمع حضور یابی، این بدان معنا است که دانایی در وجودت فعال شده است.

دانایی از سه مؤلفه اصلی تشکیل شده است: تفکر، تجربه و آموزش.

دانایی صرفاً «آگاهی از مضر بودن سیگار» نیست؛ بلکه باید «دانایی مؤثر» باشد، دانشی که به عمل منتهی گردد.

ورزش یکی از ابزارهایی است که این دانایی را تقویت می‌کند. بدن را می‌توان سیستمی در نظر گرفت که ورودی‌ها و خروجی‌های آن (مانند شیرهای تنظیم‌کننده) باید دقیق عمل کنند. یکی از عوامل تنظیم‌کننده این سیستم، ورزش است.

هدف ما در کنگره، تربیت قهرمان نیست؛ بلکه پرورش انسان متعادل است. هنگامی که صبح زود از خواب برمی‌خیزید و فعالیت ورزشی انجام می‌دهید، «نظام هستی» به شما پاداش می‌دهد. این پاداش در بیوشیمی بدن شما ثبت شده و موجب تعادل جسم و روانتان خواهد شد.

برای برقراری تعادل در سیستم بیوشیمی بدن، بهترین زمان بیداری، پیش از طلوع خورشید است. تماس بدن با آب (از طریق حمام یا استخر) نیز در این فرآیند مؤثر است.

مرحله بعدی، حضور در فضای باز پارک است؛ حضور در جمع، صرف صبحانه با سایر اعضا و قرار گرفتن در انرژی آغازین صبح، ذهن و بدن را از حالت سستی خارج می‌سازد. جهان‌بینی همواره دو بُعد دارد: صور آشکار و صور پنهان.

صور آشکار ورزش، همان تأثیرات فیزیکی آن است: تعادل بیوشیمی، تنظیم الگوی خواب و بهبود عملکرد بدنی. اما در بُعد صور پنهان، ورزش باعث آرامش ذهن و کاهش افکار منفی می‌شود. آیا تا به حال فردی را مشاهده کرده‌اید که در حال ورزش در پارک یا کنار دریا باشد و به بدهی‌ها و مشکلاتش بیاندیشد؟ خیر، زیرا ذهن او در آرامش به سر می‌برد. ورزش موجب می‌شود ذهن از آشفتگی فاصله گیرد و آرامش جایگزین اضطراب شود. در کنگرهٔ ۶۰ بیان می‌شود: ورزش مکمل درمان است. پیش از این، مصرف مواد مخدر باعث ترشح مواد شیمیایی خاصی در بدن می‌شد؛ اما اکنون با ورزش، بدن می‌آموزد که خودش به‌طور طبیعی آن مواد را تولید کند و این تولید، نه موقتی بلکه پایدار است.

در لژیون ویلیام تأکید می‌شود که برای تسهیل درمان سیگار، دو رکن اساسی وجود دارد: ورزش و خواب.

آقای مهندس فرمودند: «پیش از رهایی، تنها یک پرسش مطرح می‌کنم؛ وضعیت خواب شما چگونه است؟ اگر خواب مناسب باشد، درمان نیز کامل خواهد بود.»

این امر به‌خوبی نشان می‌دهد که کیفیت خواب، از ارکان اصلی روند درمان است. بنابراین، «جهان‌بینی در ورزش» به معنای درک برداشت، احساس و ادراک خود نسبت به ورزش و تأثیر آن بر فرایند تعادل جسم و روان است.

همین اصل در لژیون سیگار نیز صادق است: باید بدانیم که چرا حضور داریم، هدفمان چیست و چگونه باید برداشت، احساس و درک خود را نسبت به مسیر درمان اصلاح کنیم.

آموزش‌ها تنها با هدف ترک سیگار ارائه نمی‌شوند؛ بلکه برای دستیابی به جهان‌بینی والاتر ضروری هستند. و هم‌زمان با این جهان‌بینی، زندگی سالم‌تری شکل می‌گیرد.

به ذهن خود توجه کنید: این ذهن چقدر درگیر آشفتگی و تضاد است؟ چرا برخی قادر به کنترل افکار خود نیستند؟ دلیل آن، انبوه هیاهو در ذهنشان است. ظرفی که پُر باشد، دیگر گنجایش پذیرش محتوای جدید را ندارد. اگر قصد دریافت آموزش دارید، باید ذهنتان را خالی و آرام سازید. تنها با «تفکر بیدار» است که می‌توان حقیقت را پذیرا بود. از توجه شما سپاسگزارم.

تایپ: مسافر بهنام لژیون هفتم، مسافر جواد لژیون سوم 

عکس: مسافر حمید لژیون سوم

ویرایش و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم