English Version
This Site Is Available In English

ورزش، راهی‌ به سوی تعادل و حال خوش است

ورزش، راهی‌ به سوی تعادل و حال خوش است

سلام دوستان سپیده هستم یک همسفر

ورزش، جزء ضروری یک سبک زندگی سالم به حساب می‌آید و فواید بی‌شماری برای سلامت جسمی و روانی دارد؛ همچنین تأثیر مطلوبی بر روان و شخصیت اجتماعی هر فرد می‌گذارد.

انجام فعالیت‌های بدنی یکی از بهترین راه‌های کسب احساس خوب در طول روز است. وقتی ورزش می‌کنید، خود را از همه تنش‌های روزانه، همه استرس‌هایی که به شما وارد شده و همه فشارهای روانی می‌رهانید؛ چرا که هنگام ورزش کردن با ترشح اندروفین، احساس آسودگی خاطر و آرامش می‌کنید.

ما در کنگره می‌آموزیم که برای کسب حس و حال خوب باید ورزش کنیم و در رقابت‌های ورزشی شرکت کنیم. اگر شخصی به دنبال برتر بودن و تأیید شدن باشد، ممکن است نتیجه‌ معکوس بگیرد؛ ولی اگر با حس خوب و بدون توجه به این‌که نفر اول شود به فعالیت و تلاش خود در آن زمینه ادامه دهد، حتماً موفق خواهد شد.

حال می‌خواهیم بدانیم، آسیب‌دیدگی ورزشی چگونه به وجود می‌آید؟ زمانی که نیروهای درونی انسان از یک جنس نباشند و هم‌زمان با هم در جسم ظاهر شوند، تداخل به وجود می‌آید و این تداخل باعث برهم خوردن تعادل و آسیب‌دیدگی جسم می‌شود؛ اگر بخواهیم دچار آسیب‌دیدگی جسمی نشویم، ابتدا بایستی دیدگاه خود را تغییر دهیم؛ یعنی کسب مدال و یا کسب جایگاه را در اولویت دوم و سوم قرار دهیم و کسب لذت و حس خوب باید اولویت اول ما باشد. قرار نیست که همه‌ ما انسان‌ها در زندگی‌ خود، فقط و فقط به دنبال کسب عناوین، جایگاه‌ها و یا بهتر بگویم، به دنبال دیده شدن و تأیید دیگران باشیم؛ بلکه همیشه باید این را مدنظر خود داشته باشیم که ما به این جهان آمده‌ایم تا زندگی کنیم و از آن لذت ببریم.

ورزشکار شدن راحت است؛ اما ورزشکار ماندن کار سختی است. شعار ما در کنگره این است که یا می‌بریم و یا می‌آموزیم و باختی در کار نیست؛ پس باید این شعار را سرلوحه‌ کار خود قرار بدهیم.

ما باید ورزش را در برنامه‌ روزانه‌ خود بگنجانیم و دیگران را نیز به ورزش کردن دعوت کنیم. فعالیت‌های ورزشی کنگره‌۶۰ پیام مهمی را برای جهانیان دارد و آن، درمان قطعی و کامل اعتیاد است. ورزش در کنگره۶۰ مهر تأییدی بر تعادل جسمی، روانی، جهان‌بینی و در نهایت درمان اعتیاد است.

سلام دوستان زهره هستم یک همسفر

به نظر من ورزش، فقط تحرک یک جسم نیست؛ بلکه یک آموزش برای روح و جسم است؛ زیرا ما باید صور آشکار و صور پنهان را به طور برابر رشد دهیم. کسی که جهان‌بینی درستی دارد، ورزش را در ظاهر برای قهرمانی، انجام نمی‌دهد؛ بلکه برای نظم و آرامش درون خود انجام می‌دهد. در ورزش می‌آموزیم که تا شکست نباشد، پیروزی مفهوم ندارد.

ورزش از یک مثلث تشکیل شده‌ است که اضلاع آن صبر، استمرار و نظم است. اگر ورزش با جهان‌بینی درست همراه شود، فقط جسم قوی نمی‌شود؛ بلکه روح نیز بالنده و آرام می‌گردد.

ورزش برای من فقط حرکت دادن عضلات نیست؛ بلکه گفت‌وگویی میان جسم و جانم است. هر بار که در زمین ورزش قدم می‌گذارم، حس می‌کنم دوباره متولد شده‌ام؛ این‌ نقطه، جایی است که یاد می‌گیرم نظم، یعنی احترام به خودم؛ تلاش، یعنی عشق به زندگی و شکست، یعنی فرصتی برای بهتر شدن است. آموختم که اگر جهان‌بینی‌ام درست نباشد ورزش هم برایم لذت‌بخش نخواهد بود؛ اما وقتی بدانم چرا ورزش می‌کنم؟ هر حرکت من و هر عرقی که می‌ریزم تبدیل به نیایش با خودم، خدا و راهی که در آن قدم گذاشته‌ام می‌شود.

ورزش با جهان‌بینی؛ یعنی ساختن تعادل میان جسم، روح و روان، یعنی پیدا کردن خود واقعی‌ام در میان نفس نفس‌ زدن‌ها و من ایمان دارم تا زمانی که در مسیر عشق، نظم و آگاهی باشم، پیروزی از آن من است‌.

سلام دوستان مهرنوش هستم یک همسفر

یکی از پایه‌ها و اساس درمان، «جهان‌بینی در ورزش» است. کنگره بر سه اصل جسم، روان و جهان‌بینی بنا شده و سلامت جسم برای ما بسیار مهم است؛ ما با تغذیه خوب و ورزش، از جسم سالم برخوردار خواهیم بود؛ وقتی جسم ما در سلامتی باشد، روان ما نیز دارای تعادل می‌شود.

تأثير ورزش در درمان اعتیاد نیز خیلی مهم است؛ وقتی مسافران در هنگام درمان، ورزش را در کار و برنامه خود قرار می‌دهند، باعث می‌شود به درمان و سپس به تعادل برسند.

من هم به عنوان یک همسفر، وقتی حال خرابی دارم و از تعادل لازم برخوردار نیستم؛ با قرار گرفتن در پارک و ورزش کردن، باعث می‌شوم که سیستم شبه افیونی جسمم راه‌اندازی شود، دوپامین و اندروفین بیشتری تولید کرده و به شادابی، امید و عشق لازم برسم.

وزرش از درون، بدن را قوی کرده و سبب ترشح مواد شبه‌افیونی در آن شده و ثمره ترشح این مواد شبه‌افیونی در جسم، شادی و اعتمادبه‌نفس است. زمانی‌که جسم من سالم باشد، بهتر می‌توانم تفکر کنم و تصمیم بگیرم؛ عقل سالم در بدن سالم است.

«جهان‌بینی در ورزش»؛ یعنی رعایت ادب و احترام با هم تیمی‌ها و با تمام افرادی که در پارک هستند و فرمان‌برداری به معنای چشم گفتن هنگام ورزش کردن است که اگر به طور مثال، بر سر یک موضوعی با داور دچار مشکلی شوم، با ایشان جرو‌بحث نمی‌کنم یا دچار معرکه‌گیری نمی‌شوم. جهان‌بینی که ما در کنگره‌۶۰  آموزش می‌بینیم با حضور در پارک و ورزش کردن به مرحله اجرایی در می‌آید. آقای مهندس می‌فرمایند: «ما در کنگره، اصلاً باختی در کار نداریم»؛ زیرا ما در این مکان  یا می‌بریم و یا می‌آموزیم.

رابط خبری: همسفر عالیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفدهم) دبیر اول سایت
عکس: همسفر شقایق رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر پگاه رهجوی راهنما همسفر شهین (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .