صبحهای جمعه در کنگره حال و هوای متفاوتی دارد. با حضور همسفران، هوا خنکتر و دلپذیرتر میشود. یارانی از پیر و جوان دور هم جمعاند، شاد و خندان، با جلوههایی بینظیر. مثلث درمان در کنگره ۶۰ بر سه اصل استوار است: جسم، روان و جهانبینی. هر فردی که بخواهد به درمان و تعادل برسد، لازم است بهطور عملی این سه اصل را مدنظر قرار داده و به آنها عمل کند. جسم ما، این شاهکار خلقت الهی، امانتی ارزشمند است که خداوند در اختیارمان گذاشته و وظیفه ماست که به بهترین شکل از آن مراقبت کنیم.
	تغذیه سالم یکی از مهمترین عوامل سلامت جسمی است. وقتی تغذیهای مناسب داشته باشیم، از بدنی سالم برخوردار میشویم. همچنین ورزش و فعالیت بدنی، بهجز تقویت عضلات، روحیه ما را بهبود بخشیده، افسردگی را کاهش میدهد و از استرس و اضطراب میکاهد. ورزش حتی میتواند به خواب راحت کمک کند. شروع ورزش نیاز به زمان زیادی ندارد؛ میتوان روزانه ۱۰ دقیقه وقت گذاشت و بهتدریج این زمان را افزایش داد.
	از مهمترین فواید ورزش میتوان به کاهش ریسک بیماریهای قلبی عروقی، سکته مغزی، سرطان، کاهش وزن، التهاب بدن و تنظیم هورمونها اشاره کرد. همچنین ورزش باعث کاهش بافت چربی و ایجاد تعادل جسمی و روانی میشود. افرادی که در مسیر درمان اعتیاد هستند نیز با افزودن ورزش به برنامه خود میتوانند به موفقیت بیشتری دست یابند. ورزش نشاط آور است و پس از درمان قطعی، احتمال بازگشت به اعتیاد را کاهش میدهد.
	در کنگره ۶۰ ورزش یکی از اصول مهم در مسیر درمان محسوب میشود. نقش مکمل ورزش در درمان اعتیاد، تجربهای مستند و موفق بوده است. برای مسافران و همسفران، ورزش راهی برای بازگشت تعادل جسمی و روانی است. هنگامی که سیستم شبهافیونی بدن از طریق ورزش مجدداً فعال شود، دوپامین و اندورفین بیشتری ترشح شده و شادابی و انرژی افزایش مییابد. با داشتن بدنی سالم، تفکر بهتر کرده و تصمیمگیریهای درستی خواهیم داشت؛ همانطور که گفتهاند: عقل سالم در بدن سالم است. شروع رسمی ورزش در کنگره به سال ۱۳۸۳ بازمیگردد؛ زمانی که جلسات کنگره پس از پلمپ شدن، در پارکها برگزار شد. این تغییر آغازگر جریانی شد که با تلاش آقای مهندس دژاکام، ورزش به بخشی جداییناپذیر از برنامههای کنگره تبدیل گشت. اکنون رشتههای ورزشی متنوعی در کنگره وجود دارد و حتی برخی از تیمها مانند تیم راگبی در سطح کشور به افتخارات بزرگی دست یافتهاند. در کنگره ورزش میکنیم تا به تعادلی پایدار برسیم.
	اهمیت جهانبینی در ورزش نیز قابل توجه است. جهانبینی به ما یاد میدهد که هدفمان از ورزش کردن چیست و چرا باید این مسیر را ادامه دهیم. همچنین آداب و احترام را یادآوری میکند؛ چه در ارتباط با همتیمیها و چه با دیگران در محیط ورزشی. لازم است در مواجهه با مشکلات داوری یا اختلافات دیگر، آرامش خود را حفظ کنیم و وارد حاشیه نشویم. همانطور که آقای مهندس دژاکام میگویند: یا میبریم یا میآموزیم؛ یعنی حتی شکست نیز برای ما درسهایی ارزشمند دارد.
	در نهایت، جهانبینی نه تنها بخشی ضروری از ورزش است، بلکه به زندگی آرامتر و هدفمندتری نیز منجر میشود؛ چراکه ورزشکاری که جهانبینی داشته باشد، آرامش بیشتری خواهد داشت.
	
	نویسنده: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) 
	ویرایش و رابط خبری: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
	ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هشتم) دبیر دوم سایت
	همسفران نمایندگی خلیجفارس بوشهر
                                
                                    
                                    
                                        - تعداد بازدید از این مطلب :
                                        227