جلسه چهاردهم دوره سی و یکم کارگاههای آموزشی، خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سهروردی اصفهان به استادی مرزبان پارک مسافر محمد حسین، نگهبانی مسافر ابراهیم و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه ((جهان بینی در ورزش)) سهشنبه 29 مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمدحسین هستم یک مسافر، امروز دستور جلسه ما «جهانبینی در ورزش» است. پیش از آغاز صحبتهایم، لازم میدانم از نگهبان، ایجنت شعبه، ایجنت پارک و گروه مرزبانی پارک تشکر کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. همانطور که از عنوان دستور جلسه پیداست، ابتدا باید بفهمم «جهانبینی در ورزش» یعنی چه؟ ورزش چیست؟ از کجا آغاز شد؟ و چه نقشی در درمان دارد؟
همه ما میدانیم که پس از بسته شدن آکادمی در سال ۱۳۸۳، درمان در پارک آغاز شد و جرقه ورزش توسط آقای مهندس زده شد. از آن زمان، ورزش به یکی از ارکان اصلی درمان در کنگره تبدیل شد؛ درست مانند مصرف دارو، آموزش ها و حضور در شعبه. پارک هم بهعنوان یکی از پایههای درمان، جایگاه ویژهای پیدا کرد. اما جهانبینی در ورزش یعنی چه؟
برای من، جهانبینی در ورزش یعنی همان آموزشهایی که در لژیون از راهنمای عزیزم میگیرم و در روز جمعه در پارک آنها را عملی میکنم. این همان دانایی مؤثری است که استاد امین از آن صحبت میکند: دانایی که با عمل همراه است. منِ مسافر، وقتی ساعت ۶ صبح در پارک حاضر میشوم و در جمع دوستان اعلام حضور میکنم، در واقع دارم یکی از مهمترین پارامترهای درمانم را اجرا میکنم، یعنی همان ورزش کردن.
آقای مهندس در سیدیهایشان میفرمایند که در دوران پیری، نه فرزند، نه همسر و نه خانواده، هیچکدام به اندازه عضله قوی به کار نمیآیند. عضلهای که با ورزش ساخته میشود، از بسیاری بیماریها و مشکلات جلوگیری میکند. من زمانی میتوانم برنده باشم که بتوانم به جامعه بازگردم. جهانبینی در ورزش برای من یعنی همین: بازگشت به اجتماع، تقویت جسم و روح، و یادگیری مهارتهایی مثل صبر، تلاش و همدلی.
در دوران مصرف، من از جامعه دور بودم. اما حالا، وقتی در یک مسابقه ورزشی میبازم یا امتیاز کم میآورم و حالم بد میشود، باید بدانم که هنوز روی خودم کار نکردهام. چون اگر آموزشها را درست گرفته و بهدرستی اجرا کرده بودم، حال بد ناشی از باخت نباید مرا از پا بیندازد. کنگره بر پایه اصول بنا شده و نقصی در آن نیست؛ اگر مشکلی هست، در اجرای آموزشها توسط من است.
وادی اول میگوید: «با تفکر ساختارها آغاز میگردد»، اما از وادی اول به بعد، همهچیز به اقدام و عمل بستگی دارد. ما صبحها در پارک کنار هم صبحانه میخوریم. مهم نیست نان و سبزی باشد یا کلهپاچه؛ مهم همدلی و همسفره بودن است. این همان وادی چهاردهم است: عشق و محبت. این یعنی بازگشت به اجتماع، یعنی چیزهایی که در دوران مصرف از من گرفته شده بود، حالا با تلاش خودم دوباره به دست میآید.
در نهایت، تنها کسی برنده است که سر ساعت ۶ صبح در پارک حضور دارد و آموزشها را عملیاتی میکند.
مراسم پیمان و اهدای شال ایجنت مسافران شعبه سهروردی
.jpeg)
.jpeg)
(1).jpeg)
ضبط صدا : مسافر رضا ل۵
تایپ: مسافر مجید ل۱، مسافر مهدی ل۱۷، مسافر محمد ل3
ویرایش: مسافر علیرضا ل6
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴
مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
434