گروه خانواده- در کنگره یاد گرفتم که ورزش یعنی تعادل

چهارمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی پاسارگاد شیراز به استادی پهلوان همسفر اعظم، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر صنم با دستور جلسه «جهان بینی در ورزش» روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که اجازه این خدمت را به من و بندگانش داده است. خیلی خوشحالم که امروز در شعبه پاسارگاد در کنار شما عزیزان هستم. از دیدن روی ماه تک‌تک شما لذت می‌برم و از این‌که می‌بینم حالتان روزبه‌روز بهتر می‌شود، قلبم آرام می‌گیرد. امروز وقتی وارد شعبه شدم، حتی قبل از ورود دیدم بچه‌ها با لبخند دم در ایستاده‌اند و فضایی پر از عشق و انرژی بینشان جریان دارد. این نشانه خیلی خوبی برای یک شعبه تازه تأسیس است. این حس و انرژی زیبا به خاطر زحمات راهنماها، مرزبان‌ها و خدمتگزارانی است که با عشق مسیرشان را طی می‌کنند تا خدمت کنند. امیدوارم همه سفر اولی‌ها که امروز در جلسه حضور دارند با سلامتی کامل و تعادل وارد سفر دوم شوند و روزی خدمتگزار کنگره ۶۰ باشند.

دستور جلسه امروز ما «جهان‌بینی در ورزش» است؛ همان‌طور که می‌دانید، مراسم شال مرزبان‌های شعبه را نیز برگزار می‌کنیم. این دستور جلسه موضوعی بسیار زیبا و مهم است؛ چون ارتباط مستقیم با تعادل جسم و روان ما دارد. وقتی وارد کنگره۶۰ می‌شویم، یاد می‌گیریم که برای رسیدن به درمان، سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی باید به تعادل برسند. جسم باید سالم شود، نگاه و جهان‌بینی‌مان باید تغییر کند تا روان ما به آرامش برسد. در کنگره ورزش به‌عنوان درمان مستقیم شناخته نمی‌شود، بلکه مکمل درمان است. مسافرانی که در طول سفرشان ورزش مناسب خود را انجام می‌دهند، معمولاً حال بهتری دارند، چون سیستم ایکس در بدنشان بهتر فعال می‌شود؛ اما جهان‌بینی یعنی چه؟ یعنی نوع نگاه ما به مسائل زندگی. در جزوهٔ جهان‌بینی آمده است: «جهان‌بینی یعنی احساس، ادراک، دریافت و برداشت ما از دنیای بیرون و درون خودمان.»

قبل از ورود به کنگره، من ورزش را فقط از دید بردوباخت می‌دیدم؛ فکر می‌کردم فقط برنده‌ها موفق‌ هستند؛ اما در کنگره یاد گرفتم که ورزش یعنی تعادل. این‌که هم تمرین کنیم، هم از حد نگذرانیم. ورزش بیش‌ازاندازه هم مثل کم‌تحرکی آسیب‌زاست. ما باید جسم سالمی داشته باشیم تا بتوانیم در مسیر زندگی حرکت کنیم. جسم ما وسیله رشد و تکامل ماست؛ اما اگر به آن بی‌توجهی کنیم، حتی نمی‌توانیم به خودمان خدمت کنیم، چه برسد به دیگران. خود من به دلیل بی‌توجهی به ورزش دچار کمر درد شدم. مدت‌هاست که این مشکل را داشتم، ولی به جسمم رسیدگی نکردم. نتیجه این شد که مدتی از کار افتادم، نتوانستم کارهای خانه و بچه‌ها را انجام دهم و ازنظر روحی هم افت کردم. آن‌وقت بود که فهمیدم چه‌قدر ورزش و توجه به جسم مهم است. انسان بدون جسم سالم تعادل ندارد. ورزش به ما نظم، نشاط و قدرت می‌دهد؛ اما مهم‌تر از آن، به ما یاد می‌دهد که اندازه را رعایت کنیم؛ نه زیاده‌روی و نه کم‌کاری. در کنگره یاد گرفتیم که هر کسی که صبح زود بیدار می‌شود، به زمین ورزش می‌رود و برای رشد خودش تلاش می‌کند برنده است. کسی که در رختخواب می‌ماند، بازندهٔ واقعی است. چون برد در کنگره یعنی حرکت در مسیر سلامتی و رشد.

حالا که در آستانه جشن گل‌ریزان هستیم، می‌خواهم دستور جلسه را به این جشن زیبا پیوند دهم. همان‌طور که ورزش سیستم ایکس بدن را فعال می‌کند، بخشش هم همین کار را می‌کند. سیستم ایکس یعنی همان مواد نشاط‌آور طبیعی بدن، مثل سروتونین و دوپامین که باعث آرامش و شادی در ما می‌شوند. یکی از راه‌های فعال کردن سیستم ایکس، بخشیدن است؛ این‌که از چیزهایی که دوست داریم، برای کمک به دیگران بگذریم. جشن گل‌ریزان فرصتی است تا این حس زیبا را تجربه کنیم. هر کسی که در این جشن شرکت کرده می‌داند انرژی و آرامشی که بعدازآن می‌آید، با هیچ‌چیز قابل‌مقایسه نیست.

کنگره با بخشش ما زنده است، اما در حقیقت ما با بخشیدن زنده می‌شویم. آقای مهندس می‌گویند: شاید ما هزاران سال آمده‌ایم و رفته‌ایم تا امروز به‌جایی برسیم که بتوانیم خدمت کنیم و به تکامل برسیم. خدمت و بخشش، راهی برای رشد روح و سلامتی روان است. خداوند در قرآن می‌فرماید: «ببخشید تا شما را ببخشم.» اگر بی‌حساب ببخشیم، بی‌حساب هم دریافت می‌کنیم؛ اما اگر برای دریافت ببخشیم، درواقع از حس واقعی بخشش دور می‌شویم. بخشش را باید تجربه کرد، همان‌طور که ورزش را باید انجام داد تا اثرش را در جسم و روح حس کنیم. وقتی ورزش می‌کنی، شادی را با تمام وجود حس می‌کنی؛ وقتی می‌بخشی، آرامش درونت چند برابر می‌شود. امروز که در جایگاه استادی نشسته‌ام، به‌واسطهٔ لیاقت خودم نیست؛ بلکه به عشق همان حسی است که از جشن گلریزان گرفته‌ام. بیایید امسال با تفکر و عشق، قدمی بزرگ‌تر برداریم. بیایید بیشتر از همیشه ببخشیم، برای این‌که ببخشیم، نه برای این‌که دریافت کنیم.

مراسم پیمان و اهدای شال مرزبانی توسط اسیستانت همسفر اعظم

تبریک و شادباش به همسفر نسرین و همسفر سارا مرزبانان دوره اول نمایندگی پاسارگاد و تشکر از اسیستانت همسفر اعظم و ایجنت همسفر مرضیه

مرزبان کشیک: همسفر سارا
تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مهدیه
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاسارگاد