ابتدا خدای خودم را شاکرم که در کنگره ۶۰ هستم و از آموزشهای ناب کنگره میتوانم استفاده کنم.
جهانبینی یعنی نگرشی که فرد نسبت به دنیای اطراف خود یا به جهان درون و برون خود دارد بنابراین؛ ما اگر بخواهیم به درمان برسیم باید جهانبینی و نگرش خودمان را تغییر دهیم.
برای درمان سه مؤلفه؛ جسم، روان و جهانبینی لازم است و جهانبینی بهتنهایی یعنی اینکه ما یاد بگیریم کارهایی که برای ما مضر هستند انجام ندهیم و کارهایی که برای ما سودمند و هدفمند هستند را انجام دهیم. پس ما باید نسبت به ورزش نگرش خودمان را تغییر دهیم. ما باید به ورزش و حضور در پارک بهعنوان یک سرگرمی نگاه نکنیم و از آن برای سلامتی جسم و روان خودمان استفاده کنیم.
همانطور که جناب آقای مهندس فرمودند: در کنگره ۶۰ و در پارک بردوباخت مهم نیست، هدف آموزش است و ما برای اینکه انرژی بگیریم باید ورزش کنیم. آقای مهندس به ورزش در کنگره خیلی تأکید میکنند؛ زیرا ورزش برای سلامتی جسم و روان ما لازم است.
همانطور که میدانیم چاقی مادر همه بیماریهاست بنابراین ما با ورزش کردن میتوانیم جلوی چاقی را بگیریم تا بتوانیم از حمله بیماریهای قلبی و عروقی جلوگیری کنیم؛ ورزش کردن باعث نشاط و سلامتی جسم میشود. درنتیجه جسمی که سالم باشد، روان سالم و همینطور تفکر سالمی هم خواهیم داشت و زمانی که تفکر سالم شود گفتار و کردار هم سالم خواهد شد. درنتیجه انسان به تعادل خواهد رسید. وزندگی خوب و آرامی خواهد داشت.
منبع: سیدیهای جهانبینی در ورزش
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
116