شناخت انسان از صور آشکار تا صور پنهان
برداشت از سیدی «رَب ۲» مهندس دژاکام
مقدمه
با وجود پیشرفتهای چشمگیر علم در درمان بیماریها، انسان همچنان در برابر برخی از آنها ناتوان مانده است. بیماریهایی مانند اسکیزوفرنی، MS، پارکینسون و بهویژه اعتیاد، هنوز چالشی جدی برای علم پزشکی محسوب میشوند. دلیل این موضوع را باید در ماهیت پیچیده و ناشناخته انسان جستوجو کرد؛ موجودی که هنوز همه ابعاد وجودیاش شناخته نشده است.
دو بخش اصلی وجود انسان: مهندس دژاکام در سیدی «رَب ۲» بیان میکنند که انسان از دو بخش اساسی تشکیل شده است: صور آشکار (جسم و فیزیولوژی)
این بخش، همان بدن مادی ماست؛ اندامها، مغز، خون و تمام اجزایی که با چشم دیده یا در علم پزشکی مطالعه میشوند. شناخت انسان از این بخش نسبتاً پیشرفت کرده، اما هنوز کامل نیست.
صور پنهان (بخش غیرمادی): این بخش شامل عقل، ذهن، احساسات، نفس و روح است. صور پنهان اگرچه قابل مشاهده نیست، اما نقشی تعیینکننده در سلامت، تعادل و رفتار انسان دارد. شناخت جسم؛ پایهای برای درمان پایدار دستاوردهای کنگره۶۰ نشان دادهاند که شناخت دقیق از جسم و سیستمهای درونی، میتواند راهگشای درمان بسیاری از بیماریها باشد.
درمان کامل اعتیاد، سیگار و چاقی در کنگره۶۰ بر پایه همین شناخت صورت گرفته است. پژوهشها در این زمینه نشان میدهد که ریشه بسیاری از اختلالات در سطح سلولی و مولکولی است؛ جایی که تنظیم نامناسب بیان ژنها موجب بیماری میشود، اما در کنار شناخت جسم، باید به بخشهای پنهان وجود نیز توجه کرد تا درمان، عمیق و پایدار شود.
تفاوت نفس و روح: یکی از محورهای اصلی سیدی «رَب ۲» تبیین تفاوت میان نفس و روح است؛ دو واژهای که بسیاری آنها را یکی میپندارند، اما در حقیقت مفاهیمی جداگانهاند. نفس در تمام موجودات زنده وجود دارد و مبدأ خواستهها و تمایلات است. در انسان، مراتب آن عبارتاند از:
۱_نفس امّاره (امرکننده به تمایل و خواسته)
۲_نفس لوّامه (سرزنشگر و قضاوتکننده)
۳_نفس مطمئنه (آرام و راضی از حقیقت)
روح اما فقط در انسان دمیده شده است؛ موهبتی الهی که از سوی پروردگار آمده و نقش «پادشاه جسم» را دارد. روح همواره مثبت است و انسان را به سوی رشد و کمال هدایت میکند.
رابطه میان روح و نفس: نفس و روح دو واحد مستقل، اما مکملاند. همه انسانها روح دارند، اما میزان رشد نفس در هر فرد متفاوت است. تکامل نفس تا رسیدن به کمال، تنها در پرتو حضور روح امکانپذیر است. اگر نفس در مراتب پایین بماند، روح نمیتواند در وجود انسان، تجلی کامل یابد و او دچار تعارض درونی میشود؛ تعارضی میان صدای آرام روح و ندای بلند نفس.
مسیر تکامل انسان: تکامل انسان سفری دشوار، اما زیباست. در این مسیر، نیروهای منفی و بازدارندهای وجود دارند که انسان را از رشد بازمیدارند؛ نیروهایی که گاهی در قالب ترس، غرور، تنبلی یا وابستگی ظاهر میشوند. برای عبور از این موانع، انسان نیاز به مربی (رَب) دارد؛ نیرویی هدایتگر که نظم و تربیت الهی را در مسیر رشد برقرار میکند. مهندس دژاکام تأکید میکنند که بدون ارتباط با این نظم ربوبی، رشد حقیقی امکانپذیر نیست.
تعادل سهگانه جسم، نفس و روح: انسان زمانی به مقام حقیقی خود میرسد که میان جسم، نفس و روح هماهنگی برقرار کند. رشد یک بخش بدون دیگری موجب عدم تعادل میشود. جسم بدون روح بیجان است و روح بدون جسم نمیتواند تجربه زمینی کسب کند. نفس نیز حلقه ارتباطی میان این دو است؛ اگر تزکیه یابد، پیوندی مقدس میان روح و جسم ایجاد میکند.
نتیجهگیری
سیدی «رَب ۲» در حقیقت دعوتی است به شناخت درونی انسان؛ سفری از ظاهر به باطن و از جسم به روح. تا زمانی که انسان تنها به جسم توجه دارد، در سطح باقی میماند، اما زمانی که به درون خود سفر کند و میان سه بخش وجودیاش تعادل برقرار سازد، به آرامش و روشنایی واقعی دست مییابد؛ همان حالتی که در عرفان از آن به نفس مطمئنه یاد میشود. شناخت انسان، شناخت خویشتن است؛ و این شناخت، کلید درمان، تعادل و رشد پایدار در زندگی خواهد بود.
منبع: سیدی رب ۲(مهندس دژاکام )
نویسنده: همسفر شادی رهجو راهنما همسفر معصومه(لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فرحناز رهجو راهنما همسفر معصومه(لژیون سوم)
ویرایش: همسفر مریم دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسبیکو خرمآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
108