ورزش یکی از واضح‌ترین شکل‌های شکرگزاری در عمل است

جهان‌بینی یعنی مجموعه‌ای از تفکرات، ادراک، احساس و برداشت ما نسبت به خودمان، جهان پیرامون و هستی است. در تعریف دیگری از آقای مهندس، جهان‌بینی علم جلوگیری از آسیب‌زدن به خود است و هیچ موضوعی نمی‌تواند خارج از این علم قرار بگیرد. کنگره۶۰ به ما می‌آموزد از جسم خود که امانت الهی است باید محافظت کنیم و یکی از راه‌های محافظت از جسم، اهمیت دادن به مسئله ورزش است که به‌ عنوان مکمل درمان اعتیاد از آن یاد می‌شود. در کنگره۶۰، هر هفته در روزهای جمعه مسافران و همسفران رشته ورزشی خود را انتخاب می‌کنند و در ادامه در مسابقات جام عقاب طلایی و سردار شرکت می‌نمایند.
اینک در خدمت همسفر فرزانه از لژیون یازدهم شادآباد هستیم تا پیرامون دستور جلسه جهان‌بینی در ورزش گفت‌و‌گو کنیم.
همسفر فرزانه به همراه مسافر خود، با آخرین آنتی‌ایکس مصرفی مسافر یعنی هروئین، شیشه و متادون وارد کنگره۶۰ شدند؛ به مدت ۱۳ ماه و ۱۳ روز به روش DST و با داروی OT، با راهنمایی مسافر محمد و همسفر فاطمه سفر کردند و در حال حاضر ۵ سال و ۱۰ ماه است که آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر فوتبال و رشته ورزشی همسفر بسکتبال است.
خدمات ایشان: عضویت و دبیری لژیون سردار، خدمت در قسمت صوتی و گروه مصاحبه بوده است.

ابتدا بفرمایید جهان‌بینی ورزش در کنگره۶۰ در برگزاری مسابقات، برد و باخت به ما چه می‌گوید؟

وقتی با جهان‌بینی درست در مسابقات شرکت می‌کنیم، دیگر نتیجه مهم نیست؛ این نگاه و نحوه برخورد ما با نتیجه اهمیت دارد. اگر ببریم تواضع و ادب افراد مورد سنجش قرار می‌گیرد که آیا می‌توانی وقتی موفق شدی، متواضع نیز باشی؟! باخت نیز فرصتی است برای این‌که صبر و پذیرشمان را در مواجهه با شکست‌ها رشد دهیم و ناامید نشویم یا دیگران را مقصر ندانیم؛ این‌ها تمرینی است برای این‌که در زندگی نیز در مواجهه با مشکلات، نتیجه‌‌ محور نباشیم و برای ما مهم این است که تلاش در مسیر درست باشد. در کنگره۶۰ یاد گرفتیم که به‌جای کلمه «باخت» بگوییم «آموختیم» در واقع چه ببریم و چه ببازیم، هر دو شامل آموزش و درس هستند. از دید کنگره۶۰ مسابقه به‌معنای تمرین برای کنترل نفس است؛ زیرا در ورزش ممکن است هیجان، خشم یا غرور به سراغمان بیاید و اگر جهان‌بینی قوی داشته باشیم، می‌توانیم این احساسات را کنترل کنیم.

خیلی از افراد روزهای تعطیل، خوابیدن بیشتر را به ورزش و حضور در پارک ترجیح می‌دهند؛ شما چه توصیه‌ای به آن‌ها دارید؟

ورزش و حضور در پارک که آقای مهندس دستور داده‌اند و جزء پروسه درمان مسافران و به تعادل رسیدن همسفران محسوب می‌شود، قطعاً دارای حقیقت و فلسفه‌ای است که باعث بازسازی جسم و روان می‌گردد. از طرفی ما که در این مسیر قرار گرفته‌ایم، همگی می‌دانیم بودن ما در کنگره۶۰ بی‌دلیل نیست و باید فرمان‌بردار بنیان این مجموعه عظیم باشیم؛ پس اول برای فرمان‌بردار بودن در هستی و دوم برای به تعادل رسیدن جسم، باید جمعه‌ها در جمع دوستان قرار بگیریم و ورزش کنیم. شکرگزاری فقط به خدایا شکرت گفتن نیست، بلکه استفاده درست از هر آن چیزی که داریم است. هر کس داشته‌هایش با دیگری فرق دارد، ولی در بدترین شرایط نیز اگر درست نگاه کنیم، یک‌سری داشته‌هایی داریم که اتفاقاً در شرایط بحرانی فقط آن‌ها را می‌بینیم. ورزش یکی از واضح‌ترین شکل‌های شکرگزاری در عمل است؛ وقتی ورزش می‌کنیم، خون را به گردش درمی‌آوریم و انرژی‌های منفی را می‌سوزانیم؛ در واقع با ورزش به جسم خود احترام می‌گذاریم و از آن قدردانی می‌کنیم؛ مثل این است که به خدا می‌گویی: خدایا! من در حال درست استفاده کردن از نعمتی که به من دادی هستم.

با توجه به این‌که ورزش در کنگره۶۰ به‌عنوان مکمل درمان اعتیاد برای مسافران محسوب می‌شود، شما به‌‌عنوان یک همسفر از چه لحاظ حضورتان در پارک و داشتن رشته ورزشی را برای خود ضروری می‌دانید؟

تا زمانی‌‌که من فکر می‌کردم همراه مسافرم هستم و همسفرش نیستم تا او به درمان برسد؛ نه‌ تنها ورزش، بلکه هیچ ‌یک از آموزش‌های کنگره۶۰ برای ما سازنده نبود و تأثیری در من نداشت و فقط همراه بودم؛ ولی وقتی مسافرم از کنگره۶۰ دور شد، این‌ بار با نگاه دیگری به کنگره آمدم و به خودم گفتم که فکر کن پیش روان‌شناس می‌روی تا حالت خوب شود؛ ولی این‌ بار آمدم که حالم خوب شود؛ مثل کسی که برای بیماری به دکتر می‌رود و آن ‌موقع بود که پارک آمدن‌هایم مرتب شد؛ اتفاقاً وقتی که مسافرم نبود، ورزش کردن در پارک و انرژی‌ای که می‌گرفتم، جسم و روان من را آرام می‌ساخت؛ بدون این‌که متوجه شوم ذره‌ذره تغییراتی در من رخ داده است و فقط آن تغییر نگاه بود که سازندگی را در من آغاز کرد.

چگونه می‌توان از ورزش به‌‌عنوان ابزاری برای تقویت روحیه مسئولیت‌پذیری و انضباط شخصی بهره برد؟

وقتی هر هفته در زمان مشخصی در پارک حاضر می‌شوی، در واقع به ذهن و جسمت نظم و مسئولیت‌پذیری را یاد می‌دهی و این نظم کم‌کم وارد زندگی شخصی و کارت می‌شود. نفس همیشه دنبال راحتی و تنبلی است؛ ولی وقتی به حرف عقلت گوش می‌دهی و تلاش و حرکت می‌کنی، این‌جا است که ورزش ابزاری برای تقویت روحیه مسئولیت‌پذیری و نظم شخصی می‌شود.

چه تغییراتی در سبک تغذیه خود ایجاد کرده‌اید که باعث شده در ورزش و زندگی روزمره خود بهتر عمل کنید؟

از دیدگاه جهان‌بینی، جسم وسیله زندگی و رشد ما است. هر چقدر به آن غذای سالم‌تر بدهی، انرژی و آرامش بیشتری دریافت می‌کنی. از آموزش‌های کنگره۶۰ یاد گرفتم که چطور تغذیه سالم داشته باشم و سعی کنم که مواد غذایی سالم و طبیعی بدون مواد نگهدارنده استفاده کنم؛ همچنین در زمان مناسب، مقدار مناسب و غذای مناسب مصرف کنم.

ضمن عرض تبریک به مناسبت قبولی شما در آزمون راهنمایی، لطفاً از میزان انگیزه و تلاشتان برای کسب این موفقیت برای ما بفرمایید.

ان‌شاءالله روزی تمام کسانی که برای رشدشان نیازمند این خدمت هستند، این مسیر را پیدا کنند. من خودم را نیازمند این جایگاه برای رشدم می‌دیدم و همین حس و خواسته قلبی انگیزه‌ای شد تا در این مسیر حرکت و تلاش کنم. تشویق‌های راهنمایم نیز باعث شد اولویت زندگی‌ام را آزمون راهنمایی قرار دهم. باید بین دو اولویت نزدیک به هم یکی را انتخاب می‌کردم؛ کار یا خواندن برای آزمون؟ در آن شرایط احساس می‌کردم که هر دو در یک تراز هستند و تا ۴۰ روز مانده به آزمون، موازی با یکدیگر پیش می‌بردم؛ ولی از یک جایی به بعد آزمون را انتخاب کردم و هر کاری که داشتم را کنار گذاشتم، فقط در حد غذا پختن، کارهای ضروری و بقیه اوقات‌ نیز صرف خواندن شد. خدا را شکر که خداوند من را لایق این جایگاه دید، شاید آن خواسته قلبی و آن انتخاب آخر بین دو اولویت، باعث قبولی‌ام شد.

با توجه به این که کمتر از یک‌ ماه دیگر جشن گلریزان در کنگره۶۰ برگزار می‌شود، از نظر شما چه عواملی دست به دست یکدیگر می‌دهند تا شخص بتواند عضو لژیون سردار شود؟

اوایل ورود به کنگره۶۰، افراد می‌گیرند تا نجات پیدا کنند و از خدمت‌هایی که دریافت می‌کنند، بهره‌مند شوند. بهایی که برای درمان یک مسافر و حال خوب یک همسفر هزینه می‌شود، همه رایگان است و تا مدتی که مسافر و همسفر فقط دریافت‌ کننده‌اند ولی با دانایی که کسب می‌کنند، شروع به بازپرداخت این دریافتی‌ها می‌کنند، بدون این که کسی از آن‌ها بخواهد؛ می‌دانند که از یک جایی به بعد آرامش آن‌ها در گرو حرکت کردن و بازپرداخت مالی و خدمتی است؛ آن‌ها به این دانایی می‌رسند که با بخشش غنی‌تر می‌شوند و از ترس‌ها و وابستگی‌ها رها می‌شوند و این از طرفی بازپرداخت حال خوب‌شان است.

خوشحالم که امروز روزی ما شد تا در خدمت همسفر فرزانه باشیم و از تجربیات ایشان استفاده کنیم.
امیدوارم شما عزیزان نیز از خواندن این گفت‌وگو لذت و بهره کافی را برده باشید؛ از توجه شما بسیار سپاسگزارم.

طراح سوال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم) و همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
تنظیم: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر افسر رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون بیست‌و‌ششم)
ویرایش: همسفر هانیه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی شادآباد