دستور جلسه این هفته :جهانبینی در ورزش

بسم الله الرحمن الرحیم

دستور جلسه این هفته : جهانبینی در ورزش 

بررسی و مطالعه تاریخ اعتیاد نشان می دهد ، از زمانی که جوامع انسانی با موضوعی به نام اعتیاد روبرو شدند ، تاکنون ، رویکردها ، روش ها و تدابیر گوناگونی در مقابله با این پدیده ، از جمله درمان ، به کار گرفته شده است . رویکردهایی که می توان گفت چندان نتیجه مشخصی به دنبال نداشته است .

بر همین اساس ، پس از مطالعات گسترده توسط متخصین امر در سرتاسر جهان ، و گذشت زمان ، یکی از نتایج مشخصی که به دست آمد این بود که بیماری اعتیاد درمان قطعی و شناخته شده ای ندارد .

این دیدگاه باعث گردید که در ادامه ، تئوری کاهش آسیب و درمان های نگهدارنده در محافل علمی اعتیاد مطرح گردد .

به بیان دیگر ، پس از شکست طرح های درمانی مختلف ، این موضوع مطرح شد که اگر درمانی وجود ندارد ، سعی کنیم کاری انجام دهیم که این بیماری آسیب کمتری به دنبال داشته باشد و داورهایی تجویز شود که شخص حتی برای همیشه استفاده کند ، اما سمت مواد پرخطر نرود .

این وضعیت ادامه داشت تا زمانی که متد درمانی DST که طراح و مبتکر آن مهندس حسین دژاکام می باشند ، پا به عرصه گذاشت و پس از گذشت چند سال به کارگیری این متد ، نتایج مشخص این روش نشان داد که بیماری اعتیاد کاملاً قابل درمان است و حتی می توان از واژه درمان قطعی نیز استفاده نمود .

مطالعات علمی انجام شده در خصوص این روش ، نشان می دهد ، این متد جامع ترین و کامل ترین متد درمان اعتیاد در جهان می باشد که به صورت همه جانبه ، کلیه آسیب های بیماری اعتیاد را در جسم ، روان و جهانبینی پوشش می دهد و بستری مناسب و قابل اجرا برای درمان اعتیاد به انواع مواد مخدر را وجود می آورد. این متد ، مجموعه ای از عملکرد های گوناگون نظیر درمان نگهدارنده ، کاهش آسیب ، روان درمانی ، گروه درمانی ، گفتار درمانی و همیاری خانواده می باشد .

در هیچیک از متد ها و روش های درمان اعتیاد که تاکنون در جهان معرفی شده است ، چنین نگاه همه جانبه ای وجود نداشته است .

کنگره ۶۰ و متد DST در کنار همه این عوامل ، یک اصل بسیار مهم و اساسی دیگر را نیز در دستور کار خود قرار داده است و آن استفاده از مکمل ورزش می باشد .

افرادی که برای درمان اعتیاد به کنگره ۶۰ مراجعه می کنند ، همزمان با درمان اعتیاد با متد DST می توانند پس از مدتی ، تحت برنامه های خاص ، وارد فعالیت های ورزشی کنگره ۶۰ شوند .

میزان و حجم فعالیت های ورزشی ، به آرامی با پیشرفت درمان افزوده می شود و شخص در یکی از رشته های ورزشی کنگره ، رسماً فعالیت خود را آغاز می کند .

کنگره ۶۰ اعتقادی به درمان اعتیاد با ورزش ندارد .کنگره ۶۰ ورزش را به عنوان یک عامل مهم ، اما کمکی و مکمل ، در درمان اعتیاد موثر می داند . این مسئله به گونه ای است که حتی بدون در نظر گرفتن عامل ورزش ، درمان اعتیاد امکان پذیر است ، اما به کارگیری آن به عنوان مکمل ، نقش پر رنگی در تحکیم نتایج بدست آمده در درمان اعتیاد بازی می کند .

در همین راستا ، کنگره ۶۰ از سال ۱۳۸۳ اقدام به تاسیس تربیت بدنی نموده و هم اکنون تربیت بدنی کنگره ۶۰ در ۱۵ رشته ورزشی فعالیت می نماید . هم اکنون تربیت بدنی کنگره ۶۰ به صورت رسمی در قالب باشگاه فرهنگی ورزشی کنگره ۶۰ فعالیت می نماید .

اعضای کنگره ۶۰ الزاماً بایستی عضو تربیت بدنی بوده و در یکی از رشته های ورزشی حضور داشته باشند .

کنگره ۶۰ همه ساله دو تورنمنت ورزشی بزرگ و مهم تحت عنوان جام سردار که مسابقات آن بین شعب برگزار می شود و جام عقاب طلایی که مسابقات آن بین لژیونها می باشد را برگزار می نماید .

در المپیاد امسال ( ۱۴۰۴ ) فقط جام سردار با رقم باور نکردنی ۵۲۲۶ ورزشکار و برگزاری ۲۷۳۲ مسابقه در طول شش ماه نخست امسال مسابقات خود را برگزار نموده و یا در حال برگزاری می باشند که گزارش کامل آن در پیوست همین مطلب تقدیم می گردد . این درحالی است که این حجم عظیم مسابقات در کمال نظم و دقت و با برنامه ریزی موفق برگزار گردیده است . برای برگزاری این مسابقات ، ورزشبانان رشته های مختلف ، مرزبانان پارکهای ورزشی و شورای ورزشی و افراد زیاد دیگری در مدت یکسال با تلاش بی وقفه خدمت می نمایند تا ما در امنیت و نظم کامل ، صبح جمعه ای لذت بخش داشته باشیم . جا دارد از همه این عزیران تشکر کنیم .

جهانبینی ورزشی :

همانگونه که می دانیم ، جهانبینی ، یکی از علوم مهم کنگره ۶۰ و یکی از اضلاع مثلث درمان اعتیاد در متد DST است .

جهانبینی ، موضوعی است که در تمام فعالیت های کنگره ۶۰ اهمیت حضور و اهمیت خاص خود را دارد و فقط به امر درمان اعتیاد مربوط نمی شود ، جهانبینی مجموعه تفکرات ، احساس ، ادراک و برداشت ما نسبت به خودمان و جهان پیرامون و هستی است و هیچ موضوعی نمی تواند خارج از حوزه علم جهانبینی قرار گیرد .

ببینیم جهانبینی ورزشی به چه مسایلی می پردازد .

ما برای چه ورزش می کنیم ؟

هدف ما از ورزش چیست ؟

در ورزش به دنبال چه هستیم ؟

کنگره ۶۰ به ما آموزش می دهد که بر خلاف دوران اعتیاد و مصرف ، سعی کنیم از جسم خودمان که یک امانت الهی است ، در حد اعلای خود نگهداری و مراقبت کنیم و به قول سردار : برای کشتی خود که لازمه حیات و هستی در آن است ، نوعی دیگر باشیم .

خداوند جسم ما را در بهترین تقویم ، طراحی و خلق نموده است . حال بقیه تزئینات و نگهداری و سالم نگه داشتن آن به عهده ماست .

ورزش ، یکی از مهمترین عواملی است که در سلامتی ما نقش ایفا می کند . بیماری های که امروزه اکثر مردم با آن ها دست به گریبان هستند ، یکی از دلایل اصلی آن، ورزش نکردن است و اگر ما به صورت منظم فعالیت ورزشی داشته باشیم و سایر فاکتورهای سلامتی را نیز رعایت کنیم ، در واقع سلامتی خودمان را تضمین کرده ایم .

از نقطه نظر درمان اعتیاد نیز باید بگوییم که ورزش به عنوان مکمل ، به امر درمان کمک شایانی می نماید و ما را در رسیدن به حداکثر تعادل جسمی ، روانی و جهانبینی یاری می دهد . زیرا درمان ، فوق ترک است و تعادل ، فوق درمان .

قرار است که ما با ورزش به سلامتی و تعادل بیشتر برسیم .

حال سوال این است که آیا ممکن است عکس این قضیه نیز صادق باشد ، یعنی ورزش باعث از دست رفتن تعادل شود ؟

باید بگوییم ، آری ، اگر ما اعضای کنگره ، جهانبینی کنگره ۶۰ را در ورزش به کار نگیریم ، ورزش می تواند حال ما را خراب کند .

برای مثال در یک مسابقه فوتسال یا والیبال یا هر رشته دیگری ، ممکن است افرادی باشند که در حین بازی عصبانی شوند ، داد بزنند و اوقات خود و دیگران را تلخ کنند . این افراد کسانی هستند که جهانبینی کنگره ۶۰ را در ورزش به کار نمی گیرند .

ما ورزش می کنیم که حالمان خوب شود ، ورزش می کنیم که لذت ببریم ، ورزش می کنیم که به تعادل بیشتر برسیم . اما اگر قرار باشد که ورزش حال ما را خراب کند و همان مقدار تعادلی هم که داریم ، با ورزش از دست بدهیم ، این چگونه ورزشی است ؟

قدر مسلم ، این ورزش ، ورزشی نیست که مد نظر کنگره ۶۰ می باشد . ممکن است در جایی گفته شود که ای بابا فوتسال اینه دیگه ، والیبال همینه ، فوتسال داد زدن داره ، فیلم بازی کردن داره ، داورو فریب دادن داره ، دیگران رو به هم ریختن داره اینا بخشی از فوتباله .

یا ممکن است گفته شود که در زمان بازی ، به دلیل فشار بازی و تغییرات فیزیولوژیک مثل بالا رفتن اسید لاکتیک در خون یا ترشح زیاد آدرنالین ، رفتار تا حدی از کنترل خارج شود .

به هر حال و به هر دلیل ، اگر قرار باشد ورزش ، ما را به هم بریزد و حال ما را خراب کند و ما را از تعادل خارج کند ، ممکن است در خارج از کنگره ۶۰ عادی باشد ، اما در کنگره ۶۰ پذیرفتنی نیست .

در کنگره ۶۰ بسیارند ورزشکارانی که در سخت ترین لحظات ورزشی نیز از کنترل خارج نمی شوند ، داد نمی زنند ، عصبانی نمی شوند و حال خود و دیگران را خراب نمی کنند .

پس می شود با کمک جهانبینی کنگره ۶۰ و با تغییر دیدگاه نسبت به ورزش ، طوری ورزش کنیم که هم خودمان لذت بریم و هم دیگران .

گفته می شود ، بازی فوتسال ، بازی والیبال . ورزش بازی است ، اما گاهی اوقات نوع نگاه باعث می شود که جنگ جایگزین بازی شود و بعضی ها طوری قضیه را جدی بگیرند که همه چیز را فراموش کنند و زیر پا بگذارند .

البته کسی نمی تواند منکر لذت برد در یک بازی یا مسابقه شود و کسی هم نمی تواند منکر ناراحتی پس از باخت در یک بازی یا مسابقه شود . همه ما برد را دوست داریم و از باخت خوشمان نمی آید ، اما نباید فراموش کنیم که سکه بازی دو رو دارد . یک رو برد و یک رو باخت . هر دو ، بخشی از بازی هستند . بعضی وقت ها نوبت برد است و بعضی وقت ها نوبت باخت . کسی که باخت را با خوشرویی می پذیرد ، یعنی لیاقت و ظرفیت برد را نیز دارد .

مهم این است که هستیم ، مهم این است که سالم هستیم ، مهم این است که ورزش می کنیم . مهم این است که از زمین اعتیاد به زمینهای ورزشی آمده ایم . مهم این است که در گذشته تا لنگ ظهر خواب بودیم و بیداری در صبح جمعه برایمان رویایی دست نیافتنی بود ، اما اکنون قبل از طلوع آفتاب در پارک ورزشی هستیم . مهم این است که در گذشته ابزار مصرف دستمان بود اما اکنون قلم و خودکار و توپ ورزشی در دستمان است . حقیقتا ما اعضای کنگره ۶۰ جزو سالمترین انسانهای روی زمین هستیم . همین که صبح جمعه ، سالم و سرحال در پارک ورزشی حضور داریم همین سندی قطعی است و به شکرانه همین امر باید بسیار خوشحال و سپاسگزار باشیم .

آری ، برد و باخت در درجه بعدی است و آن هم نه به هر قیمت . ما در کنگره ۶۰ معتقدیم که در یک مسابقه "یا می بریم یا می آموزیم ، باختی در کار نیست "

ما یاد می گیریم که اخلاق و جهانبینی کنگره ای را در ورزش نشان دهیم . ما یاد می گیریم در یک مسابقه به اعضای تیم خودمان و تیم مقابل احترام بگذاریم . همان حقی را که برای خودمان قائل هستیم برای تیم دیگر نیز قائل باشیم . به قوانین بازی احترام بگذاریم به داوران نهایت احترام را بگذاریم و حتی در صورت تصمیم نادرست و اشتباه به داور اعتراض نکنیم . یاد می گیریم که با راستی و درستی بازی کنیم و مسابقه دهیم نه با فریب و دوز کلک .

قرار است که ما با ورزش خودمان در کنگره ۶۰ ، تعادل پس از درمان را به دیگران نشان دهیم و اینکه به درمان و تعادل رسیده ایم .

جا دارد از تیم های مطرح کنگره ۶۰ از جمله تیم راگبی و تیم های تیراندازی با کمان که مقام اول لیگ برتر کشور را به دست آورده اند و همینطور کشتی ، باستانی و سایر رشته ها که حضوری موفق در عرصه های ورزشی کشور داشته اند ، صمیمانه تشکر کنیم .

امید که همه ما بتوانیم با به کارگیری علم جهانبینی در ورزش ، تحسین همگان را نسبت به ورزش کنگره ۶۰ و ورزشکاران کنگره ۶۰ برانگیزیم .

با احترام ، مسافر علی خدامی