برداشت از سی‌دی بار دگر استاد امین

"باردگر بنده شویم نقطه تابنده شویم
وصل بر این دایره رحمت گردنده شویم"

باردگر بنده شویم:
یعنی زمانی وجود داشت که هنوز وارد تاریکی نشده بودیم و در تعادل، آرامش، نور و بندگی بودیم ولی حالا همه آنها را از دست داده‌ایم و دوباره فرصت داریم که خود را از زنجیرهای نادانی و خودمحوری، رها کنیم و به جایگاه اصلی خودمان برگردیم.
نقطه تابنده شویم:
به معنای این است که انسان از حالت تاریکی و گمراهی به روشنایی و درخشندگی درون می‌رسد. جایی که می‌تواند نور خودش باشد و مسیر را به دیگران نشان دهد. این نقطه تابنده نمادی از خودآگاهی و حضور حقیقی در جهان است و استاد می‌فرماید که این مسیر بندگی مسیر تواضع ، سادگی و آگاهی است که انسان را به حیات دوباره معنوی می‌رساند و باعث می‌شود که زندگی رنگ و بویی تازه و پرانرژی بگیرد.

وصل بر این دایرۀ رحمت گردنده شویم:
وصل بر این دایره، یعنی قرارگرفتن در جریان این رحمت بیکران و پذیرفتن خود در این حلقه نور و مهربانی و حرکت کردن همراه با آن است. استاد تأکید می‌کند که انسان زمانی به آرامش و معنای حقیقی زندگی می‌رسد که خود را به این دایره وصل کند، نه اینکه جدا و منزوی باشد و گردنده شویم یعنی به عضوی فعّال از این جریان رحمت تبديل بشویم که نه‌تنها پذیرای این انرژی است بلکه در گردش و حرکت آن سهیم است. این حرکت، باعث می‌شود که انسان به شکلی عمیق‌تر با جهان و خالق خود ارتباط برقرار کند.

"باز شتابنده شویم قدرت درنده شویم
ذره بی نور و شعف پرتو کاونده شویم"

باز شتابنده شویم:
یعنی بازگشت سریع و با‌انگیره به مسیر رشد و تحول است. این بازگشت نشانه‌ای از اراده قوی و پشتکار است که انسان را به سمت هدف‌های والای درونیش هدایت می‌کند. استاد تأکيد می‌کند که مسیر تحول نیازمند حرکت پرشتاب و پیوسته است؛ زیرا تنها کسانی که با شتاب و انگیزه حرکت کنند می‌توانند از موانع و سختی‌ها عبور کنند.
قدرت درنده شویم:
تصویری است از نیروی درونی و توانمندی عمیقی که باید در وجود هر انسان فعال شود. قدرت درنده به معنای داشتن جسارت، شجاعت و انرژی لازم برای مقابله با چالش‌ها و شکست دادن ترس و ضعف‌ها است. این قدرت، قدرتی فیزیکی نیست بلکه قدرتی روانی و معنوی است که باعث می‌شود فرد در مسیر رشد خود بدون ترس و تردید پیش برود. استادامین می‌گویند برای رسیدن به کمال و تحقق اهداف روحی باید ۲ویژگی را در خود پرورش داد، یعنی شتاب و انگیزه بازگشت و همچنین قدرتی درنده که مانع توقف و انحراف شود.

ذره بی نور و شعف :
یعنی حالتی که انسان مثل یک ذره کوچک، بدون نور و انرژی در تاریکی و ظلمات گیر کرده‌است. وقتی نوری نباشد شعفی هم وجود ندارد و به‌دنبالش اندوه، غم و ناامیدی است و انسان توانایی خودش را از دست داده و خواسته هایش بر باد رفته است.
پرتو کاونده شویم:
یعنی تبدیل شدن به نوری که به‌صورت خیلی فعال دنبال حقیقت و روشنی می‌گردد. مثل پرتویی که در تاریکی به دنبال نور می‌گردد و می‌کوشد راه را پیدا کند. از نظر استادامین این بیت دعوت می‌کند که از حالت ناامیدی و بی‌انگیزگی بیرون بیاییم و به جای آن با کنجکاوی و تلاش دنبال روشنایی درون خود باشیم.

"بار دگر زنده شویم،شور و شرر خنده شویم
قطره حیران به سراب موج شکافنده شویم"

بار دگر زنده شویم:
به معنی نفس کشیدن نیست چون در حیات فیزیکی همه نفس می‌کشند ولی این زنده بودن به معنی جاری بودن است و داشتن احساس، باید بوی برف را حس کنی و بفهمی که فضا عوض شد. باید دوباره جان بگیری و زندگی تازه‌ای را تجربه کنی نه‌فقط زندگی فیزیکی بلکه زندگی درونی و معنوی که پر از انرژی و سرزندگی باشد.

شور و شرر خنده شویم:
یعنی باید اتفاقات خوبی بیفتد تا بتوانی بخندی، باید مواد افیونی در بدن تولید شود و انرژی لازم را به بدن برساند تا انسان بتواند بخندد و از غم و نگرانی رها شود و لحظاتی پر از شادی داشته باشد. این قسمت دعوت به تجدید حیات روحی است به این معنی که انسان دوباره با انرژی و شادی به زندگی نگاه کند و با قلبی پر از شور و شعف مسیر رشد و تحول را ادامه دهد.

قطره حیران به سراب:
یعنی قطره‌ای کوچک، سرگردان و حیران در برابر سرابی هستیم که فکر می‌کنیم حقیقت دارد. سراب یعنی چیزهایی که در زندگی به ظاهر جذاب هستند اما در واقع هیچ حقیقت پایداری ندارند مثل ثروت، قدرت، شهرت، وابستگی‌ها و ترس‌ها. ما درگیر سراب‌هایی هستیم که ذهنمان ساخته‌است، توهماتی که فکر می‌کنیم واقعیت دارند ولی وقتی به آنها می رسیم چیزی نصیبمان نمی‌شود، مثل مصرف‌کننده‌ای که از مصرف تریاک، به طرف شیشه می‌رود و ته‌ماندۀ انرژی خودش را از دست می‌دهد.

موج شکافنده شویم:
می‌گوید باید از قطره حیران بودن بیرون بیاییم و عین موجی شویم که با انرژی تمام مسیر را بشکافد و جلو برود و چیزی جلودارش نباشد. به مفهوم شکافتن نه به مفهوم جنگیدن، به جای ترس، بلاتکلیفی و سردرگمی با قدرت حرکت کنیم و با آگاهی تمام توهمات را کنار بزنیم و به حقیقت واقعی برسیم.

"حاصل صد دست شویم بار دگر مست شویم
دانه افتاده به خاک، میوه ی بالنده شویم"

حاصل صد دست شویم:
یعنی ما خروجی زحمات و تلاش بسیاری هستیم نه‌فقط زحمت‌های خودمان بلکه حاصل تلاش صدها دست هستیم که ما را راهنمایی و آموزش می‌دهند مثل راهنمایان در کنگره که ما را حمایت می‌کنند و برایمان زحمت می‌کشند. افراد زیادی برای هدایت و رشد ما تلاش می‌کنند و این رشد و آگاهی به تنهایی به وجود نمی‌آید و نتیجه یک همکاری جمعی و کمک‌های فراوان است.
بار دگر مست شویم:
استاد می‌گوید منظور از مست شویم در اینجا مستی از نوع مادی و یاناآگاهی نیست بلکه منظور مستی روحانی و شور و شعف معنوی است و این شوق، حالتی است که از سرخوشی آگاهانه، سرزنده بودن، یکی شدن با مسیر حقیقت، نوشیدن از جام لطف الهی و نه مستی فراموشی حاصل می‌شود.

دانه افتاده به خاک میوه ی بالنده شویم: ما انسان‌ها مثل دانه‌ای هستیم که گاهی در سختی‌ها، تاریکی‌ها و مشکلات فرو می‌افتیم؛ اما اگر شرایط مناسب فراهم شود با کمک دیگران، آموزش و تلاش خودمان در کنگره می‌توانیم رشد کنیم و تبدیل بشویم به درختی پر از میوه که مفید باشیم. سقوط ما پایان نیست، آغاز رشد دوباره است، مثل دانه‌ای که در خاک پنهان می‌شود اما بعدش رشد می‌کند و سرسبز و پر از میوه می‌شود.

"غرش کوبنده شویم آتش سوزنده شویم 
شمع خرامیده ز باد شعله ی پاشنده شویم"

غرش کوبنده شویم: یعنی نیرویی باشیم که درون را متزلزل کند و مقاومت‌‌ها را بشکند و تاریکی‌ها را به لرزه درآورد؛ چون نیروی ضعیف، نرم و ملایم نمی‌تواند بر تاریکی غلبه کند. پس باید تبدیل به نیرویی قدرتمند شویم که هم خودش در مسیر تحول قرار گیرد و هم بر تاریکی غلبه کند.

آتش سوزنده شویم:
استاد توضیح می‌دهد که آتش سوزنده ممکن است هم نابود کننده و هم پاک‌کننده باشد. بستگی دارد که چگونه کنترل شود اگر این آتش فقط بیرون بریزد و در جهت انتقام یا آسیب به دیگران قرار گیرد به نیروی مخرب تبدیل می‌شود ولی اگر مهار شود و درون انسان به کار گرفته شود می‌تواند بندهای تاریکی انسان را بسوزاند و انسان را نجات دهد.

شمع خرامیده ز باد:
یعنی شمعی که از وزش باد لرزان یا آسیب‌دیده است مثل انسانی که تحت تأثیر فشارهای محیطی و سختی‌های زندگی قرار گرفته‌است.

شعله پاشنده شویم:
یعنی تبدیل شدن به شعله‌ای که نه‌تنها خودش ثابت است بلکه نور و گرما به اطراف پخش می‌کند و نورش به دیگران می‌رسد. شعله‌ای که پاشنده باشد با هر نسیمی خاموش نمی‌شود،دآسیب‌پذیر نیست و توان ماندن و انتشار نور و اثر دارد.

نویسنده: مسافر ولی‌الله( لژیون هفتم)
تایپ: مسافر علی(لژیون هفتم)
ویرایش متن: مسافر محمود(نگهبان سایت)
ارسال: سایت نمایندگی ملاصدرا