گروه خانواده_ با ورزش جمعه‌هایم در کنگره متفاوت شده است

سلام دوستان عاطفه هستم یک همسفر در مورد دستور جلسه جهان بینی در ورزش می‌خواهم بگویم ورزش همیشه برای من چیزی بیشتر از فقط تحرک و فعالیت بدنی بوده است. وقتی وارد مسیر کنگره‌۶۰ شدم و با بحث جهان‌بینی آشنا شدم، فهمیدم ورزش چقدر می‌تواند در تغییر نگرش و طرز فکر من نقش داشته باشد.
در روزهایی که حال روحی خوبی نداشتم، ورزش می‌توانست کمک کند احساس بهتری داشته باشم. وقتی تمرین می‌کنم، حتی اگه خسته باشم، انرژی خاصی در وجودم شکل می‌گیرد که انگار دوباره امید دارم. این احساس خوب باعث می‌شود مشکلات کمتر به من فشار بیاورند و نگاهم به زندگی مثبت‌تر شود.
یکی از چیزهای جالب و خاص برای من این بود که کنگره باعث شد جمعه‌های من متفاوت شود. قبل‌تر جمعه‌ها را فقط به استراحت یا کارهای معمولی می‌گذراندم، اما حالا صبح زود با خانواده بیدار می‌شویم، میایم ورزش می‌کنیم و تعطیلاتمان را متفاوت می‌سازیم. این تغییر کوچک اما مهم، کلی به من انرژی داده و حس خوبی دارم که تعطیلاتم را پرثمر و سالم می‌سازم. این تجربه باعث شد بفهمم چقدر برنامه‌ریزی و تغییر نگرش می‌تواند زندگی را بهتر کند.
ورزش به من یاد داد صبر داشته باشم. یاد گرفتم هیچ چیزی یک شبه به دست نمی‌آید، همان‌طور که در مسیر بهبودی هم نباید انتظار نتیجه سریع داشت. تمرین کردن، پایبندی به برنامه و اینکه دوباره تلاش کردن بعد از هر شکست، همه باعث شدند جهان‌بینی من قوی‌تر شود.
یک چیز جالب دیگر این بود که ورزش به من نشان داد بدن و ذهن به یگدیگر وصل هستند. وقتی بدنم بهتر کار کند، حالم هم بهتر است. همین باعث شد بیشتر به خودم اهمیت بدهم و بفهمم که مراقبت از جسم، یک جور مراقبت از روان هم هست.
ورزش باعث شد که من بفهمم چقدر زمان ارزشمند است. وقتی برنامه ورزشی دارم و هر روز مقداری تلاش می‌کنم، یاد می‌گیرم چطور زندگی را هم برنامه‌ریزی کنم و هر روز یک قدم کوچک رو به جلو بردارم.
در ورزش، مثل زندگی، ممکن است گاهی شکست بخوریم، اما باید بلند شویم و دوباره شروع کنیم. این درس بزرگ را از ورزش گرفتم و در زندگی روزمره‌ام هم به کار گرفتم. دیگر از شکست نمی‌ترسم و بیشتر به خودم ایمان دارم.
همچنین ورزش به من یاد داد که چقدر حمایت و همراهی بقیه مهم است. وقتی در یک تیم ورزش می‌کنی، یاد می‌گیری که موفقیت فقط به تلاش خودت نیست، بلکه باید با بقیه هم همکاری کنی. در کنگره هم همینطور است. همکاری کردن.
در کل، ورزش به من یاد داد که هر روز یک فرصت تازه است برای بهتر شدن. هر قدم کوچکی که برمی‌دارم، یعنی در حال تغییر هستم و به هدفم نزدیک‌تر می‌شوم.
پس به همه همسفرها و عزیزانی که در مسیر درمان هستند، می‌گویم من ورزش را جدی می‌گیرم. ورزش فقط به بدن کمک نمی‌کند، به دل و ذهن هم آرامش و قوت میدهد که خیلی توی مسیر بهبود به آن نیاز داریم.

نویسنده:همسفر عاطفه(لژیون دوم)
ویرایش، ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ریحانه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی قشم