سردار بودن یعنی، آغاز حرکت در مسیر عشق، ایمان و سازندگی

جلسه چهارم از سری سوم لژیونهای سردار نمایندگی قوچان در تاریخ 24مهرماه 1404با استادی پهلوان محترم مسافر حسین،دبیری دنور مسافر محمد و نگهبانی پهلوان محترم مسافر جواد و خزانه داری دنور مسافرغلامحسین با دستورجلسه وادی هشتم(با حرکت راه نمایان می شود) ساعت 19 شروع بکار نمود

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر

در ادامه استاد تأکید می‌کند که در مسیر زندگی و آموزش در کنگره، هیچ راهی بدون حرکت روشن نمی‌شود. انسان اگر در سکون بماند، در تاریکی و ابهام خواهد ماند، اما زمانی که قدمی برمی‌دارد اگر آن قدم کوچک باشدنور و نشانه‌های مسیر آشکار می‌گردد.

او اشاره می‌کند که بسیاری از افراد منتظرند تا ابتدا همه‌چیز روشن شود و بعد حرکت کنند؛ در حالی که این نگاه اشتباه است. باید ایمان و توکل داشت و با حرکت، مسیر خود را یافت. همان‌گونه که در کنگره، مسافر باید با حرکت در مسیر درمان و آموزش، به کشف و یقین برسد.

استاد توضیح می‌دهد که حرکت تنها به معنی جابه‌جایی فیزیکی نیست؛ بلکه تغییر در اندیشه، احساس و کردار است. زمانی که تفکر سالم آغاز شود، خواست درون شکل می‌گیرد و این خواست با عمل به حرکت تبدیل می‌شود. هر حرکتی که با نیت الهی و خیرخواهانه باشد، مورد حمایت نیروهای الهی قرار می‌گیرد.

در ادامه، ایشان ارتباط این وادی را با لژیون سردار بیان می‌کند و می‌گوید:همان‌گونه که در مسیر رهایی، مسافر و هم‌سفر باید حرکت کنند تا نتیجه را ببینند، در خدمت مالی و معنوی نیز باید حرکت کرد تا برکات آن آشکار شود. کسی که در جایگاه سردار یا هم‌سفر مالی قرار می‌گیرد، در واقع گام در حرکتی می‌گذارد که نور و برکتش نه تنها در زندگی شخصی بلکه در جامعه و کل کنگره نمودار می‌شود.

استاد اشاره دارد که حرکت در بخشش و انفاق باعث می‌شود انسان از تعلقات ذهنی و ترس‌ها رها شود و ایمانش قوی‌تر گردد. وقتی فرد قدم اول را برای کمک به دیگران برمی‌دارد، راه برایش باز می‌شود و خداوند مسیرهای تازه‌ای از روزی، آرامش و آگاهی را نمایان می‌سازد.

در پایان، ایشان یادآوری می‌کند که:

حرکت بدون تفکر، سرگردانی است؛

تفکر بدون حرکت، رکود است؛

و آنگاه که تفکر سالم، خواست واقعی و عمل صالح با هم جمع شوند، انسان به مرحله‌ی خلق و تجلی می‌رسد.در وادی هشتم می‌آموزیم که برای رسیدن به هر هدفی، ابتدا باید حرکت کنیم تا راه بر ما آشکار گردد.در لژیون سردار نیز، این حرکت در قالب بخشش، گذشت و خدمت مالی معنا پیدا می‌کند.سردار بودن یعنی آغاز حرکت در مسیری از عشق، ایمان و سازندگی.با حرکت است که راه نمایان می‌شود، و با بخشش است که روشنایی درون و بیرون انسان پدیدار می‌گردد.