ورزش تجلی جهان‌بینی در عمل است

جهان‌بینی در ورزش یعنی دیدگاه و نگرشی که باعث می‌شود، ورزش در جهت سلامت جسم، تعادل روان و رشد نفس به کار گرفته شود. ورزش، فقط حرکت بدن نیست؛ بلکه حرکتی در مسیر شناخت خود، دیگران و هستی است؛ اگر هر ورزشی با تفکر و نیت درست انجام شود، به یک درس از زندگی تبدیل می‌شود.

در شطرنج، هر حرکت نتیجه‌ تفکر است. درست مثل زندگی می‌ماند؛ اگر عجله کنم، شکست می‌خورم؛ اگر بترسم، موقعیت را از دست می‌دهم و اگر دیر حرکت کنم، زمان تمام می‌شود؛ حتی اگر در بازی مهارت داشته باشم.
این ورزش به من یاد داد که در زندگی، در گفتار، در تصمیم، و حتی در عشق اول فکر کنم، بعد حرکت کنم. برای من، جهان‌بینی در ورزش یعنی دیدن زیبایی مسیر در هنگام حرکت، یعنی تمرین تعادل؛ تعادل بین برد و باخت، بین احساس و منطق، بین خواستن و رها کردن، همه این‌ها با جهان‌بینی سالم ممکن می‌شود.

جهان‌بینی سالم یعنی وقتی وارد زمین ورزش یا سالن شطرنج می‌شوم، حس کنم وارد میدان زندگی‌ام شده‌ام و به جای مسابقه دادن برای بردن، تمرین کنم برای آموختن، تجربه کردن و زیباتر نگریستن و زندگی کردن.

در کنگره، ما رشته‌های مختلفی داریم که هر کدام پیام و جهان‌بینی مخصوص خود را دارند؛ که در این‌جا به جهان‌بینی برخی‌ از آن‌ها می‌پردازم.

تیراندازی با کمان: در ظاهر ورزش تمرکز و نشانه‌گیری است، اما در باطن، تمرینی است برای هدف‌گذاری در زندگی، جهان‌بینی تیراندازی با کمان یعنی قبل از رها کردن تیر، باید درون خود را آرام کنی؛ اگر ذهن آشفته باشد، تیر به هدف نمی‌خورد. درست مثل زندگی که تا آرام نشوی، تصمیم درستی نمی‌گیری.

شطرنج: به ما یاد می‌دهد که قبل از هر حرکتی فکر کنیم. جهان‌بینی شطرنج یعنی دیدن نتیجه‌ اعمال قبل از انجام آن‌ها. در این ورزش یاد می‌گیریم که عجله، احساسات و خشم، ما را از پیروزی دور می‌کند. شطرنج، تمرین عقل و صبر است.

دارت: در ظاهر بازی ساده‌ای است؛ اما تمرینی برای دقت، تمرکز و حضور در لحظه است. جهان‌بینی دارت یعنی این‌که  وقتی حواس انسان جمع باشد، خطاهای او کمتر می‌شود؛ درست مثل زندگی که اگر با آگاهی و تمرکز قدم برداریم، خطاهای ما به حداقل می‌رسد.

والیبال: ورزش جمعی و تمرین هماهنگی است. جهان‌بینی والیبال یعنی یاد گرفتن، همکاری، مسئولیت‌پذیری و احترام به گروه. هیچ تیمی با خودخواهی برنده نمی‌شود؛ همان‌طور که هیچ انسانی در تنهایی رشد نمی‌کند.

بدمینتون: ورزشی سریع، دقیق و هماهنگ است. جهان‌بینی بدمینتون یعنی چابکی در فکر و عمل؛ این‌که بتوانی در لحظه تصمیم بگیری، ولی آرامش درون خود را حفظ کنی. درست مثل زندگی که پر از تغییر است و باید با انعطاف و تمرکز پیش بروی.

ایروبیک: ورزشی شاد و پرانرژی است که با موسیقی همراه می‌شود. جهان‌بینی ایروبیک یعنی هماهنگی بین شادی و نظم. به ما یاد می‌دهد؛ که نشاط، فقط در جنب‌وجوش نیست، بلکه در هماهنگی ذهن و جسم است.

آمادگی جسمانی: پایه‌ همه ورزش‌ها است. جهان‌بینی آن یعنی ساختن پایه‌های استقامت در زندگی و کسی که آمادگی جسمی دارد، کمتر دچار خستگی و ضعف می‌شود؛ درست مانند انسانی که با تفکر سالم، توان مقابله با مشکلات را در خود پرورش داده است.

تنیس روی میز: تمرینی برای سرعت تصمیم‌گیری و کنترل واکنش‌ها است. جهان‌بینی این ورزش یعنی این‌که در برابر اتفاقات زندگی، واکنش سریع اما آگاهانه داشته باشیم. توپ زندگی همیشه در رفت و برگشت است، مهم این است که تمرکز خود را از دست ندهیم.

بسکتبال: ورزش تلاش، همکاری و امید است. جهان‌بینی بسکتبال یعنی همیشه باید به بالا نگاه کرد؛ چون تمام امتیازها از بالا به دست می‌آیند. یعنی نگاه انسان باید به سمت ارزش‌ها و اهداف والا باشد.

در نهایت، من در کنگره آموختم که ورزش، تجلی جهان‌بینی در عمل است. هر ورزشی پیامی دارد، و وقتی با عشق، احترام و تفکر انجام شود، نه‌تنها باعث سلامت جسم می‌شود؛ بلکه مسیر رشد و آرامش را برای ما هموار می‌سازد.

جهان‌بینی را باید زندگی کرد و چه جایی بهتر از میدان ورزش؟ چه تمرینی بهتر از ورزش؟ یقینا از هر حرکت ما یک اندیشه نو متجلی خواهد شد.

منابع: برداشت از جزوه جهان‌بینی 

نویسنده: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر نسیم رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)
ارسال: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر نرگس نگهبان سایت (لژیون اول)

همسفران نمایندگی صبا