برای حرکت خودت را باور داشته باش

زمان آن فرا رسیده بود که من وادی هشتم را گوش دهم و بنویسم. تیتر وادی این بود، با حرکت، راه نمایان می‌شود. با خود گفتم کدام راه؟ کدام حرکت؟ دنبال چه باید رفت؟ این‌ها سوالاتی بودند که همیشه در ذهنم تداعی می‌شدند. راهی که خود باید انتخاب می‌کردم و قدم‌هایی که باید در این مسیر برمی‌داشتم.

زمانی که مسافرم دچار تخریب جسمانی و روحی شده بود، زندگی، روی دیگری را به من نشان داد. من و مسافرم هیچ‌کدام حس و حال خوبی نداشتیم و ناامید بودیم. مسافرم مانند گالیله در کارتون گالیور می‌گفت: ما نمی‌توانیم، ما شکست می‌خوریم؛ اما از زمانی که این وادی هشتم را گوش دادم، به خودم گفتم: کجایی؟ چه‌ کاری انجام می‌دهی؟

قدم‌هایت را محکم‌تر بردار و با قدرت بیشتر حرکت کن، حال دلت را خوب و خودت را باور داشته باش. مدتی بعد، متوجه شدم که باید زمانش برای من و مسافرم فرا برسد و این آخر خط زندگی من نبود. ابتدا چشمانم را باز کردم و حرکتم را به سوی امید و باورهای حقیقی سوق دادم، تلاش کردم تا با علم، آگاهی، دانش و دانایی مؤثر در جهت ارزش‌ها و خوبی‌ها حرکت کنم.

جرقه‌های امید در دل ناباوری‌هایم، امید از دست رفته‌ام را زنده کرده بود و مسیرم را به سوی جلو و دست یافتن به تقدیری که خود باید می‌ساختم، پیش می‌برد. هر زمان می‌خواستم در مورد زندگی‌ام تصمیمی بگیرم و برای خودم زندگی کنم، یک نگاه به گذشته می‌کردم، زندگیم را مرور می‌کردم و هر ثانیه از لحظاتی که در کنار مسافرم به خوبی و خوشی می‌گذشت، بدون هیچ دغدغه‌ای، لذت می‌بردم.

زندگی روی زمین خداوند، تنها، خوردن، خوابیدن و دعا کردن نیست، بلکه برای دست یافتن به کمال انسانی و روح خداوند است که در همه ما جاری است. همواره تلاش کردیم که بین تمام اطرافیان بهترین باشیم و این را همیشه به مسافرم یادآور می‌شدم که بزرگ ببیند، بی‌نهایت دنیا را با چشم باز و حس خوب احساس کند.

من و مسافرم همیشه برای رسیدن به حال خوش تلاش می‌کنیم. دوستان، من برای همه شما آرزو می‌کنم که خوشبختی همچون رودی خروشان در زندگی‌تان جاری باشد و دل‌هایتان همیشه شاد باشد.

تخریب فقط به مصرف مواد مخدر مربوط نمی‌شود، تخریب در همه‌ مسائل تأثیرگذار است و سبب می‌شود فراموش کنیم که چه‌ چیزی هستیم و هدف ما از زندگی روی زمین خداوند چیست؟ با لطف و عنایت خداوند، در طول این چند سال که مسافرم رها شده است و من در کنارش هستم، از کنگره‌۶۰، درس‌های زیادی آموختم و مدیون بنیانگذار کنگره‌۶۰، آقای مهندس حسین دژاکام هستم.

نویسنده: همسفر ساناز، رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر سپیده، رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان