علم کنگره۶۰ بر سه اصل جسم، روان و جهانبینی بناشده است، کسی که میخواهد به درمان و تعادل لازم برسد؛ حتماً باید این سه اصل را کاربردی و به آن عمل نماید. جهانبینی یعنی همان برداشت، ادراک، دریافت و احساس ما نسبت بهکل هستی یعنی جهان درون و برون که در نگرش و آداب معاشرت و اعمال ما تأثیر میگذارد و همین مسئله جهانبینی، کنگره۶۰ را از دیگر اماکن متمایز نموده است. ورزش ارزشمندترین، سالمترین و ارزانترین شکل تفریح است.
ورزش درکنگره یک قانون است، ورزش رنگ چهره را روشن میکند، تولید مواد شبه افیونی مانند: دوپامین و اندورفین را افزایش میدهد از چاقی جلوگیری میکند و باعث سلامتی جسم و روان میشود. ورزش برای درمان اعتیاد یک مکمل است. کنگره۶۰ معتقد است که درمان، فوق ترک و تعادل فوق درمان است؛ بنابراین اعضاء کنگره همزمان با درمان و پس از درمان اعتیاد برای رسیدن به حداکثر تعادل جسمی و روانی و جهانبینی، ورزش را در دستور کار خود قرار دادهاند. کنگره۶۰، دارای ۱۴ رشته ورزشی است که در تمام طول سال فعالیت ورزشی آنها ادامه دارد و مهر تأییدی بر درمان اعتیاد میباشد.
جهانبینی ورزشی ما بهگونهای است که ما برای سلامتی و تعادل ورزش میکنیم تا ثابت کنیم، درمان شدهایم و اعتیاد درمان قطعی دارد و ثابت کنیم، میشود؛ فوتبال و بقیه ورزشها را درنهایت ادب و احترام بازی کرد. جهانبینی در ورزش یعنی تغییر دیدگاه فرد نسبت به ورزش، یعنی طوری ورزش کند که هم خودش لذت ببرد و هم دیگران، پس ورزشی که درکنگره۶۰ وجود دارد؛ برنامهریزی، نظم، همکاری، احترام و ادب را در خود قرار داده و چیزی به اسم رقابت وجود ندارد. بردوباخت مهم نیست، چیزی که مهم است، آموزش گرفتن است و این به خاطر جهانبینی است.
جهانبيني در ورزش یعنی درست ورزش کردن، لباس مناسب استفاده کردن موقع ورزش، سر ساعت ورزش کردن و بهاندازه کافی ورزش کردن، این نکاتی است که باید در ورزشهای کنگره۶۰ به آن توجه کرد. ما باید بدانیم، هدف از ورزش بردوباخت نیست ما منکر اهمیت و لذت برنده شدن در یک مسابقه نیستیم، مسئلهای که برای ما مهم است، بهای بردن به هر قیمتی هدف ما نیست. ما بها و ارزش بردوباخت را میدانیم و بر همین اساس ورزش میکنیم، ممکن است خیلیها بهای برنده شدن را ندانند و برای رسیدن به آن دست به هر کاری بزنند؛ اما ما برای برنده شدن دست به هر کاری نمیزنیم، اصول، قوانین و حرمتها را برای بردن زیر پا نمیگذاریم.
جهانبینی کنگره۶۰، اینچنین است، ما وقتیکه شخصی را بهعنوان داور میگذاریم؛ باید به نظر او احترام بگذاریم، حتی اگر بهاشتباه داوری کند؛ فقط باید چشم بگوییم. جهانبینی در ورزش بهقدری مهم است که باید رهجو چند ماه آموزش بگیرد و سیدیهای آموزشی بنویسد تا بتواند در پارک حضور پیدا کند و هر رهجو باید یکرشته ورزشی داشته باشد. جهانبینی در ورزش به ما کمک میکند تا بتوانیم در محیطی شاد با آرامش ورزش کنیم، آموزش بگیریم و به تعادل برسیم و سپاسگزار قدرت مطلق باشیم.
منبع: سایت کنگره۶۰، کتاب چهارده مقاله
نویسنده: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر ستاره (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
139