تفکر معمار ساختارهاست و زبان سخنگو و تعیین کنند مسیر حرکت است.

جلسه سیزدهم از دور بیست و چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی کنکره ۶۰ نمایندگی پاکدشت با استادی راهنمای محترم مسافر محمود، نگهبانی مسافر حیدر و دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه"وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود"چهارشنبه ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمود هستم یک مسافر
خدا را شکر می‌کنم و خیلی خوشحال هستم که این جایگاه را تجربه می‌کنم و از آقای مهندس و خانواده محترمشان، از راهنمای خودم آقا امیر مهدی و همینطور خدمت‌گزاران کنگره 60 کمال تشکر را دارم.
دستور جلسه وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود، در وادی هشتم به ما می‌گوید که چگونه باید حرکت کرد و می‌گوید تفکر معمار ساختارهاست و زبان سخنگو و تعیین کنند مسیر حرکت است، برای یک ساختار قوی باید یک تفکر قوی داشت تا بتوانیم با تفکر یک مسیر خوب برای حرکت داشته باشیم و یک هدف داشته باشیم که برای چه می‌خواهیم به انتهای این مسیر برسیم با چه وضعیتی به انتهای مسیر برسیم و در این وادی می‌گوید در این شرایط نترس، پروا مکن، حرکت کن قطعاً در حرکت راه یا مسیر نمایان خواهد شد.
در کنگره یاد گرفتیم که انسان بر سر یک دو راهی قرار گرفت یک راه فسق و فجور و یک راه تقوا، یک راه ضد ارزش‌ها و یک راه ارزش‌ها و در این مسیر شیطان هم بیکار نمی‌نشیند و ما را از هدفمان دور می‌کند و در اینجا ما با تزکیه و پالایش می‌توانیم به خواسته و هدف خود برسیم.
اگر بخواهیم در مورد درمان اعتیاد در کنگره 60 سخن بگوییم یک فرد مصرف کننده وقتی به درمان اعتیاد فکر می‌کند با خیال راحت می‌تواند در این راه و مسیر سفر کند زیرا راهنما به او کمک خواهد کرد راه و هدف مشخص شده و یک مصرف کننده نباید به جز درمان به چیز دیگری فکر کند.
در این وادی در مورد جبران خسارت نیز صحبت شده است که اگر ما بخواهیم شخصیت قبل نباشیم بایستی جبران خسارت کنیم، اول از خودمان باید شروع کنیم و به درمان برسیم، جسم و روان ما در طول 10 الی 11 ماه به درمان خواهد رسید و با شرکت در کلاس‌های جهان بینی و فرمانبرداری از راهنما و جبران خسارت از خانواده باید از لحاظ مالی و عاطفی آن‌ها را تامین کنم تا بدانند که من تغییر کرده‌ام و جبران خسارت از جامعه با آموزش‌های ناب کنگره به عنوان مثال در هیچ شرایطی من آشغال روی زمین نریزم و با طبیعت مهربان باشم، در موقع رانندگی عصبانی نشوم همه جامعه را دوست بدارم، هستی را دوست بدارم وقتی درختی را می‌بینم آب می‌دهم و  به کسی ضرر نمی‌رسانم.
در آخر وادی هشتم پیمان بستن بین ما و قدرت مطلق الله است که پیمان می‌بندیم که دیگر اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم و یک انسان جدیدی باشیم تا قدرت‌ مطلق، خانواده و جامعه از ما راضی باشند.
معشوق به سامان شد تا باد چنین بادا
کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا
از اینکه به سخنان من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ و عکس: مسافر عقیل لژیون ۷

ویراستاری و بارگذاری: مسافر رضا لژیون ۱۲