چهارمین جلسه از دور هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره۶۰ نمایندگی بروجرد با استادی مسافر کرم، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر جمشید با دستور جلسه: «وادی هشتم و تأثیر آن روی من» روز سهشنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، کرم هستم مسافر.
خدا را شاکر و سپاسگزارم که این جایگاه را تجربه میکنم و از آموزشهای کنگره۶۰ بهرهمند میشوم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان صمیمانه تشکر میکنم که این بستر را فراهم کردند تا ما بتوانیم به درمان و آرامش برسیم. همچنین از راهنمای درمان اعتیاد و سیگارم قدردانی میکنم و امیدوارم خیر و برکت در زندگی این عزیزان جاری باشد.
دستور جلسه این هفته: «وادی هشتم و تأثیر آن روی من» است. وادی هشتم میگوید: «با حرکت، راه نمایان میشود». در ابتدای این وادی آمده است: «امواج چون گردباد بر زمین فرود میآیند و آنچه برداشتنی باشد با خود به امانت میبرند و این، جز فرمان حاصل نمیگردد».
در سکون، هیچ چیز به وجود نمیآید و همه چیز در حرکت شکل میگیرد. ما نیز باید با ورود به کنگره۶۰ حرکتی از خود نشان دهیم. همین آمدن ما به کنگره۶۰ خود نوعی حرکت است؛ اما حرکت زمانی درست انجام میگیرد که سفرمان صحیح باشد، گوشبهفرمان راهنما باشیم، و به آموزشها عمل کنیم. راهنما چیزی از رهجو نمیخواهد؛ بلکه وقت و انرژی خود را در اختیار او قرار میدهد تا درست سفر کند و به درمان برسد.
اگر فردی در حال سکون باشد، مانند استخری است که آب آن راکد و پر از برگ و خاشاک است؛ در چنین آبی اگر چیزی بیفتد، دیده نمیشود. سکون ما را در تاریکی نگه میدارد؛ اما حرکت، روشنی و آگاهی میآورد.
در زمان مصرف مواد مخدر، فکر میکردم اگر کسی مصرفکننده نباشد، چیزی از زندگی نمیفهمد؛ اما این تفکر اشتباه، نتیجه همان سکون و ناآگاهی بود. من دائماً درگیر مصرف مواد مخدر بودم، عصبانی، ناراحت و بیشتر وقتها در خواب و بیخبری به سر میبردم؛ اما پس از درمان، آرامش و آسایش را تجربه کردم و اطرافیانم از من راستی و درستی دیدند. در این مسیر فهمیدم چه آسیبهایی به خود، خانواده و جامعه وارد کرده بودم.
در دوران مصرف، وقتی به طبیعت میرفتیم، بیفکر شاخههای درختان را میشکستیم و نمیدانستیم که به هستی آسیب میزنیم؛ اما امروز میدانم که اگر انسان خواسته داشته و گوشبهفرمان باشد، حتماً به درمان میرسد.
خداوند انسان را پاک، درست و سالم آفرید. این من هستم که انتخاب میکنم چگونه رفتار کنم و چه مسیری را در پیش بگیرم. ما همیشه بر سر دو راهی هستیم: یکی راه ارزشها و دیگری راه ضدارزشها. اگر به سمت ارزشها حرکت کنیم، خداوند یار و یاور ما است؛ اما اگر به سوی ضد ارزشها برویم، مانند کسی هستیم که در چاهی عمیق فرو رفته و هرچه دست و پا میزند، بیشتر فرو میرود.
با آمدن به کنگره۶۰، مسیر درست برای ما روشن میشود و میآموزیم که تنها با حرکت، میتوان به رهایی و آرامش رسید.

عکس :مرزبان خبری مسافر امیر
ثایپ ویراستاری : مسافر کریم لژیون چهارم
بارگزاری : همسفر حسین لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
112