در کنگره۶۰ بارها شنیده‌ایم که گفته می‌شود: «با حرکت، راه نمایان می‌شود». این جمله کوتاه در ظاهر ساده است، اما در حقیقت فلسفه‌ای عمیق در درون خود دارد. بسیاری از ما قبل از ورود به کنگره، در تاریکی و سردرگمی زندگی می‌کردیم و همیشه در جست‌وجوی راهی برای رهایی بودیم، اما تا زمانی که حرکتی نکردیم و اقدامی عملی انجام ندادیم، هیچ مسیری برایمان روشن نشد.
حرکت، همان قدم گذاشتن در مسیر آموزش، تجربه و عمل است. بسیاری از افراد در زندگی منتظر می‌مانند تا شرایط ایده‌آل فراهم شود یا راه به‌روشنی در برابرشان ظاهر گردد، در حالی که حقیقت برعکس است؛ تا زمانی که حرکت نکنیم، مسیر برای ما باز نخواهد شد. در مسیر درمان و رشد در کنگره نیز، با عمل کردن به آموزش‌ها و حضور مستمر در جلسات و لژیون، کم‌کم راه برای ما نمایان می‌شود.
حرکت، نشانه ایمان است. کسی که ایمان دارد، منتظر نمی‌ماند تا همه چیز مشخص شود، بلکه با توکل و باور به مقصد، گام برمی‌دارد. هر گام کوچک در مسیر درست، باعث می‌شود تا گام بعدی روشن‌تر شود. همان‌طور که در طبیعت، خورشید کم‌کم افق را روشن می‌کند، در سفر ما نیز با تلاش و پایداری، تاریکی‌ها کنار می‌روند و حقایق آشکار می‌شوند.
در کنگره ۶۰، ما یاد می‌گیریم که دانستن به‌تنهایی کافی نیست؛ باید دانسته‌ها را به عمل تبدیل کنیم. بسیاری از مسافران و همسفران وقتی در مسیر آموزش و خدمت قدم برمی‌دارند، تازه درمی‌یابند که چقدر راه روشن‌تر می‌شود و آرامش و امید در دلشان جای می‌گیرد.
من هم در ابتدا تصور می‌کردم تا زمانی که همه چیز برایم مشخص نشود، نمی‌توانم حرکتی کنم. اما با راهنمایی‌های راهنما و آموزش‌های کنگره، فهمیدم که باید بدون ترس شروع کنم. وقتی حرکت کردم - حتی با قدم‌های کوچک - اتفاقات خوب یکی پس از دیگری رخ داد. در مسیر خدمت، آموزش و حتی در زندگی شخصی‌ام، متوجه شدم که با عمل، مسیر درست، خودش را نشان می‌دهد. امروز می‌دانم که اگر بایستم، تاریکی باقی می‌ماند، اما اگر حرکت کنم، نور، راه را نمایان می‌سازد.
نویسنده: راهنما همسفر سارا (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
110