حرکت زندگی

همسفر الهام
با حرکت، راه نمایان می‌شود و در سکون هیچ زایشی نیست. ما در وادی هشتم یاد گرفتیم که با دست روی دست گذاشتن، هیچ اتفاق مثبت یا منفی نمی‌افتد، برای خارج شدن از هر شرایطی باید حرکت کرد؛ به‌عنوان مثال: همان‌طور که بعد از توطئه‌ شیطان یا همان نیروهای منفی به ادموند و هلیا گفته شد: «باید از این‌جا، یا همان بهشت، حرکت کنید.» در ابتدا، آن‌ها از قدرت مطلق عذرخواهی کردند و قادر مطلق به آنان گفت: «می‌پذیرم، اما باید در عمل هم اثبات کنید که از کرده‌ خود نادم هستید.» و آنگاه بود که آن‌ها به زمین آمده و اصطلاحاً به راه افتادند. این داستان می‌خواهد به ما بگوید: درست است که ما بعد از طی کردن هفت وادی به اشتباهات خود پی برده‌ایم، اما فقط پی بردن کافی نیست؛ بلکه برای حل مسائل و مشکلات باید حرکت کرد، هیچ‌وقت با دست روی دست گذاشتن، مشکلی حل نشده که حالا حل شود. ما باید در ابتدا صورت‌مسئله‌ مشکلات خود را بیابیم و زمانی‌که به‌درستی با ماهیت واقعی آن‌ها آشنا شدیم، آن‌گاه سفر یا حرکت ما آغاز می‌شود، این حرکتی است که در ابتدا شاید مقصد آن گنگ یا نامعلوم باشد، اما در ادامه با آموزش صحیح و انجام کارهای ارزشی، مقصد و راه آن برای ما پدیدار می‌شود. در این وادی مشخص می‌گردد که جایگاه واقعی هر کدام از ما کجاست؟ آیا در مسیر ارزش‌ها قدم نهاده‌ایم یا گول ظاهر فریبنده‌ نیروهای منفی را خورده‌ایم؟
مسلماً اگر در مسیر ضد ارزش‌ها رفته باشیم، به قهقرای بدبختی‌ها قدم نهاده‌ایم؛ اما اگر با انتخاب تفکر و تعقل صحیح گام برداریم، می‌رسیم به همان نقطه‌ای که از آن‌جا قبلاً انشعاب یافته‌ایم همان نقطه‌ای که ادموند و هلیا بودند.

همسفر مژگان
من با اجرای این وادی متوجه شدم باید هدف‌گذاری کنم و در جهت آن قدم بردارم تا به نتیجه برسم، اگر فقط به کنگره بیایم ولی هیچ حرکتی در مسیر آموزش‌های آن انجام ندهم، هیچ اثری در رسیدن به هدف نخواهد داشت. در کنگره درک کردم که سکون، یأس و ناامیدی به همراه دارد و در نهایت باعث از بین رفتن اعتمادبه‌نفس می‌شود. انسان زمانی رشد می‌کند که در مسیر حرکت باشد، حتی اگر گام‌های او کوچک باشد، چون همین حرکت‌های کوچک در نهایت مسیرهای بزرگ را می‌سازند. چقدر این جمله که «از شما حرکت و از خدا برکت» است، در این وادی نمایان است. این‌که یک‌جا بنشینیم و توقع داشته باشیم همه‌چیز از طرف خداوند برای ما به انجام برسد، کاملاً تفکر اشتباهی است. باید دانست که با حرکت در راه ارزش‌ها، با توکل و ایمان، می‌توانیم به کمال برسیم و به آرامشی عمیق‌تر دست پیدا کنیم.

همسفر ناهید
وادی هشتم به ما می‌گوید با حرکت، راه نمایان می‌شود. وقتی ما می‌خواهیم به سمت هدفی حرکت کنیم، اول باید هدف خود و مقصد را مشخص کرده و بعد حرکت کنیم. امروز که به این وادی رسیدم، هفت وادی را پشت سر گذاشته‌ام، وادی تفکر راه پیدا می‌شود و می‌دانیم در مسائل حیاتی، به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خودمان. باید در مسیر، فرمان عقل را به کار ببندیم و رمز و راز کشف حقیقت را بدانیم و در صراط و راه راست حرکت کنیم. من که وارد کنگره شدم، اول از همه به خاطر درمان مسافرم بود، ولی بعد متوجه شدم که خودم هم نیاز بیشتری به آموزش‌های کنگره دارم. در زندگی اشتباهات بسیاری داشتم، الان بعد از سه سال که در کنگره هستم یاد گرفتم باید برای هر مسئله‌ای راه‌حلی وجود داشته باشد، فقط باید دنبال کلید حل آن مشکل باشم.
هنوز هم سعی می‌کنم با همۀ مشکلات به راه خود ادامه بدهم و از سختی‌ها نترسم؛ هرچند گاهی باید عقب‌نشینی کرد تا با تجهیزات کامل دوباره بتوان شروع کرد و قوی‌تر به راه ادامه داد تا ان‌شاءالله یک روز به مقصد و هدف مورد نظر برسیم.

نویسندگان: همسفر الهام، همسفر مژگان، همسفر ناهید رهجوهای راهنما همسفر اکرم (لژیون یازدهم)
رابط‌خبری: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون یازدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شفا مشهد