تا زمانی که نظم و انضباط به زندگی ما برنگردد، درمان واقعی اتفاق نمی‌افتد.

چهارمین جلسه از دور دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰ نمایندگی بروجرد با استادی راهنما مسافر مجتبی، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه: «نظم، انضباط و احترام در کنگره‌۶۰» روز پنجشنبه ۱۷ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سلام دوستان، مجتبی هستم مسافر
خدا را شکر می‌کنم که امروز در این جایگاه حضور دارم و آموزش می‌گیرم. هدف اول در کنگره‌۶۰، آموزش گرفتن است و تمام رفت‌و‌آمدهای ما برای این است که از این آموزه‌ها در زندگی خود استفاده کنیم. از آقای مهندس و راهنمای عزیزم سپاسگزارم و بسیار خوشحال هستم که جلسه امروز کنگره‌۶۰ شعبه بروجرد، در ساختمانی برگزار می‌شود که متعلق به خود کنگره‌۶۰ است. این موضوع جای خوشحالی فراوان دارد و امیدوارم قدر آن را بدانیم.
دستور جلسه این هفته: «نظم، انضباط و احترام در کنگره‌۶۰» است. وقتی هر یک از ما وارد کنگره‌۶۰ می‌شویم، اگر از ما بپرسند هدف‌تان از آمدن چیست، اغلب پاسخ می‌دهیم: «برای اینکه مواد مخدر مصرف نکنیم». همگی با همین نیت و دیدگاه وارد می‌شویم. در واقع، کسی که به کنگره‌۶۰ می‌آید و روی این صندلی‌ها می‌نشیند، از روی ناچاری به دنبال چاره گشته و به کنگره‌۶۰ پناه آورده است. او سختی‌های بسیاری کشیده تا امروز اینجا حضور دارد.
هدف اولیه ما ترک مواد است؛ اما هدف واقعی کنگره‌۶۰ بسیار بزرگ‌تر از این است. ما می‌آییم تا مواد مخدر مصرف نکنیم؛ ولی هدف کنگره‌۶۰ درمان و رسیدن به تعادل است؛ یعنی چیزی فراتر از تصور ما. آقای مهندس در یکی از صحبت‌هایشان فرموده‌اند: «اگر هدف من فقط ترک مواد مخدر بود، هیچ‌گاه کنگره‌۶۰ را تأسیس نمی‌کردم. هدف اصلی ما پرورش انسان و پرورش استاد است».
هیچ‌کدام از ما در آغاز ورود به کنگره‌۶۰ باور نداریم که می‌توانیم به چنین جایگاهی برسیم. من خودم زمانی که راهنمایم این حرف‌ها را می‌زد، در دلم می‌گفتم: «فعلاً بگذار مواد را ترک کنم، بقیه‌اش پیشکش!» اما واقعاً این اتفاقات در کنگره‌۶۰ می‌افتد و این فقط در سایه‌ی حفظ حرمت‌ها و رعایت نظم و انضباطی است که از ابتدا طراحی و اجرا شده است.
من این‌ها را می‌گویم چون زمانی که سفر اولی بودم، راهنمایم همین مطالب را می‌گفت و من چندان اعتقادی نداشتم. وقتی وارد کنگره‌۶۰ می‌شویم، فکرمان فقط به داروی OT معطوف است؛ اما در واقع مسیر درمان و مراحلی که باید طی شود، بسیار فراتر از داروست. گفتار، رفتار، اخلاق، نحوه‌ی حضور و حتی پوشش ما، همه در کنار هم پکیجی را تشکیل می‌دهد که به آن «درمان اعتیاد» گفته می‌شود.
بسیاری از ما تمرکز خود را فقط روی شربت OT می‌گذاریم، در حالی که این فقط بخش کوچکی از درمان است. همان‌طور که در کتاب ۶۰ درجه زیر صفر آمده، آقای مهندس ابتدا مقدار و نحوه‌ی مصرف خود را تنظیم کردند و سپس به سراغ ترک رفتند. ما هم باید دقیقاً همین مسیر را دنبال کنیم. اگر کسی تصور کند که سر وقت آمدن، پوشش مناسب، نوشتن سی‌دی‌ها یا رعایت قوانین در درمان تأثیری ندارد، سخت در اشتباه است. داروی OT بخش کوچکی از درمان است؛ اما بسیار مهم می‌باشد. با این حال، بخش بزرگ‌تر درمان مربوط به آموزش‌ها و عمل کردن به آن‌ها است.
ما همیشه می‌شنویم که «اعتیاد اولین چیزی که از انسان می‌گیرد، نظم است» و «اولین چیزی که باید به زندگی ما برگردد، همان نظم است». تا زمانی که نظم و انضباط به زندگی‌ ما برنگردد، درمان واقعی اتفاق نمی‌افتد. خروج از تاریکی تنها به معنای ترک مواد مخدر نیست؛ اعتیاد شاخه‌های زیادی دارد. نمی‌شود من مواد مصرف نکنم؛ ولی دروغ بگویم، غیبت کنم یا وقت‌شناس نباشم. این‌ها همه به هم وابسته‌اند.
برای رسیدن به درمان واقعی، باید تمام ضد‌ارزش‌ها را از خود دور کنیم، جبران خسارت انجام دهیم و در نهایت به تعادل برسیم. این امر فقط با رعایت نظم و انضباط در کنگره‌۶۰ ممکن است.
نکته‌ای که همیشه برای من جالب بوده این است که هرگاه از مجری یا خدمتگزار چیزی خواسته می‌شود، قطعاً قابل اجراست و همان مسئله توسط مجری یا مسئول قانون با دقت بیشتری اجرا می‌شود. مثلاً وقتی مسئله‌ای از یک سفر دومی، راهنما یا دیده‌بان خواسته می‌شود، آن‌ها با دقت و انضباط بیشتری عمل می‌کنند.
آقای مهندس فرمودند: «لذتی که در سفر اول وجود دارد، در سفر دوم و هیچ جای دنیا نیست». در ابتدا فکر می‌کردم این به خاطر مصرف شربت OT است؛ اما بعد فهمیدم منظور این است که در سفر اول، انسان راه درست زندگی کردن را می‌آموزد. زمانی که در لژیون قرار می‌گیریم، حال بهتری را تجربه می‌کنیم. شاید برای سفر دومی یا خدمتگزار، این حس عادی شده باشد؛ اما سفر اولی از تک‌تک اتفاقات زندگی‌اش لذت می‌برد. ان‌شاءالله که قدر این فرصت‌ها را بدانیم و آن‌ها را ساده از دست ندهیم.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، سپاسگزارم.

عکس : مرزبان خبری مسافر امیر 

تایپ و ویراستاری : مسافر کریم لژیون چهارم 

بارگزاری : همسفر حسین لژیون سوم