خود اعتیاد یعنی بی نظمی

جلسه سوم از دوره دوم جلسات آموزشی‌ خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی سالار خمین با استادی مسافر طاهر و نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه  "نظم،انضباط و احترام در کنگره ۶۰" در روز پنج‌شنبه ۱۷ مهر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد؛

سلام دوستان طاهر هستم مسافر
خوب در ابتدا خداوندا ممنون و سپاسگزارم به خاطر اینکه در این جایگاه قرار گرفتم و می‌توانم خدمت کنم و از شماها آموزش بگیرم در ادامه از راهنمای لژیون اول آقای علی و همینطور از کلیه خدمتگزاران شعبه تقدیر و تشکر می‌نمایم .
اما دستور جلسه وادی هشتم
اگر پلی به گذشته بزنیم و یا به قول امروزی‌ها یک فلش بک بزنیم به عقب می‌بینیم که اعتیاد یعنی بی‌نظمی، یعنی بی‌انضباطی یعنی بی‌احترامی، زمانی که ما در پرسه درمان قرار می‌گیریم و در مسیر کنگره ۶۰ قرار می‌گیریم یعنی در مسیر نظم و انضباط و احترام قرار می‌گیریم، ببینید خیلی کار سختی نیست، ما در یک سیستم و یا در یک مکتب قرار گرفته‌ایم، که به لطف قدرت مطلق و آقای مهندس خود ما مسیر را می‌سازیم و نیازی نیست که کاری بکنیم. ما فقط باید در مسیر و جریان کنگره ۶۰ قرار بگیریم، می‌گوید که من خس بی‌سروپایی بودم، که به رود افتادم، وقتی که ما در مسیر بیافتیم و توی رود و در مسیر قرار بگیریم، خود جریان ما را می‌برد. به آن جایی که باید ببرد. همین الان دقت کنید همین جلسات همین ساعت‌ها و همین آمدن و رفتن‌ها، به ما نظم می‌دهد. چون اعتیاد اولین چیزی که از ما گرفت نظم بود دیگر، حالا من داشتم فکر می‌کردم که چرا چنین دستور جلسه‌ای را جناب مهندس برای ما قرار داده است؟ پشت این دستور جلسات بچه‌ها یک ساختاری قرار دارد، خیلی تفکر شده است ‌ و کلی حکمت دارد و ما از پشت پرده خبر نداریم ‌ چون اساس سیستم هستی نظم می‌باشد، اگر نظم نباشد هیچ چیزی نیست، ببینید برای همین است که چنین دستور جلسه‌ای بعد از دستور جلسه اعتیاد قرار گرفته است. برای این است که می‌خواهد بگوید مسافر اگر می‌خواهی نظم پیدا کنی و اگر می‌خواهی به درمان برسی، به تعادل و در آخر به تکامل برسی، پی و مبنای آن نظم می‌باشد. اگر نظم نباشد هیچ چیزی وجود ندارد. ببینید الان من اینجا نشستم و می‌خواهم نظم را بگویم و می‌گویم سلام دوستان طاهر هستم یک مسافر، شما هم می‌گویید سلام طاهر. حالا اگر اینجا جابجا بگویم و بگویم طاهر هستم سلام مسافر، دوستان، ببینید هیچ معنا و مفهومی ندارد. و آن چیزی که باعث دوام یک سیستم و نظام یافتن یک سیستم و بقای یک سیستم می‌باشد، باعث هستی و باعث آسایش و آرامش می‌شود نظم می‌باشد. کافی است که این خورشیدی که هر روز دارد به ما می‌تابد کمی از جایگاه خودش خارج شود، همه چیز از گرما می‌سوزد، اگر یک کمی از جایگاه خودش عقب‌تر برود همه چیز یخ می‌زند. همین ساعتی که ما هر روز می‌بینیم کافی است که ثانیه گرد آن کمی جابجا شود، اول دقیقه به هم می‌ریزد و سپس ساعت و پس از آن روز و هفته، همه چیز و همه چیز، پس این را می‌خواهم بگویم که این خیلی مهم می‌باشد، نظم یعنی اینکه هر چیزی سر جای خودش قرار گرفته باشد. در سیستم فیزیک ما هم همین می‌باشد، هر عضوی سر جای خودش قرار گرفته، به این حیات و زندگی ما در بند این می‌باشد. چشم باید سر جای خودش باشد گوش همینطور و بقیه اعضا هم همینطور. که هر کدام از این‌ها اگر از جایگاه خودش خارج شود آن بی‌تعادلی و بی‌نظمی به وجود خواهد آمد. در بحث اعتیاد این بی‌نظمی و از تعادل خارج شدن، در جسم و روان و جهان‌بینی ما پیش آمد و حاصل آن آشفتگی شد. برای چی ماها آمده‌ایم اینجا؟ برای اینکه آرامش نداشتیم. برای اینکه آشفتگی و پریشانی در خودمان و زندگیمان بیداد می‌کرد. و بلند شدیم و آمدیم اینجا، در نتیجه اعتیاد یعنی بی‌نظمی. حالا برای برگشت این ساختار باید عامل و علل این آشفتگی را، یعنی ریشه اعتیاد در چی بود؟ در خود مواد و باید اول خود مواد مصرفی را بگذاریم کنار و با سیستم کنگره آشنا شویم. آن وقت خود سیستم ما را به آنچه که می‌خواهیم می‌برد، به مقصد می‌رساند. امروز حرفی که من می‌خواهم در این جایگاه بزنم، می‌خواهم بگویم که عزیزم یک کنگره‌ای باید باشیم، و باید در جریان کنگره ۶۰ قرار بگیریم،فرض کنیم کنگره ۶۰ قطار می‌باشد، یا اتوبوس و یا هواپیما می‌باشد، سوار شویم به وقتی ما سوار شدیم خود اتوبوس و یا قطار ما را به آنجایی می‌برد، که می‌خواستیم و به آنجا ما را می‌رساند. این شرط اصلی رسیدن به این دستور جلسه می‌باشد. حالا دیگر شامل می‌شود از آمدن به موقع از پوشش، تمامی قوانینی که در کنگره وجود دارد. و این‌ها را که ما رعایت کنیم به خودی خود به آن جایگاه برمی‌گردیم. جسم و روان روان و جهان‌بینی تعادل می‌رسند.

رهایی شعبه 

نویسنده: مسافر عباس از لژیون سوم آقای طاهر
تنظیم و ارسال: مسافر عباس