زکات رهایی احیا نفس است

زندگی مانند کشتی‌ است که در دریای مواج سفر می‌کند. طوفان‌ها، امواج خروشان و بادهای سخت هستند که ممکن است مسیر را دشوار کنند؛ ولی ایمان به راه حقیقت و تلاش مداوم نه‌تنها تو را از این طوفان‌ها عبور می‌دهد، بلکه تبدیل می‌کند به نوری که دیگران را راهنمایی می‌کند. این دقیقاً همان راز حقیقی است که در پس سختی‌ها نهفته است.
در خدمت راهنمای تازه‌واردین همسفر مهرناز در نمایندگی کاسپین هستیم و گزارش کوتاهی را با ایشان ترتیب دادیم که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.
همسفر مهرناز به همراه مسافر محمود با ۷ سال مصرف مسافر خود وارد کنگره60 شدند. آخرین آنتی‌ایکس مصرفی مسافر متادون و شیشه، مدت ۱۱ ماه و ۲۷ روز سفر کردند به راهنمایی مسافر امید و همسفر خدیجه، به روشDST با داروی OT، هم اکنون ۳ سال و ۳ ماه است که به دستان پرتوان آقای مهندس حسین دژاکام آزاد و رها هستند. ورزش همسفر مهرناز در کنگره60 تنیس روی میز و مسافر محمود والیبال است. همسفر مهرناز در جایگاه خدمتی مسئول سایت، دبیر لژیون سردار و راهنمای تازه‌واردین تجربه خدمت داشتند.
نظر شما در مورد جمله «اگر بنایی آباد باشد؛ اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم کم‌کم رو به ویرانی و خرابی می‌رود؛ اما ساکنین آباد، بناهای خراب یا ویرانه‌ها را هم می‌توانند احیا کنند.» چیست؟
این جمله مانند کنگره۶۰ و عملکرد آن است. افرادی که وارد کنگره60 می‌شوند به رهایی می‌رسند و خدمتگزار می‌شوند، در نتیجه تبدیل به افرادی می‌شوند که می‌توانند تازه‌واردینی که همان بناهای خراب هستند را به سوی آبادی هدایت کنند و همین‌طور بالعکس؛ تازه‌واردی که وارد کنگره۶۰ می‌شود به آموزش‌ها و حرف راهنما توجهی نمی‌کند و داروی خود را منظم مصرف نمی‌کند تبدیل به ویرانه‌ایی می‌شود که باعث می‌شود، حتی همسفری که به سوی آبادانی پیش می‌رود را به خرابی بکشاند. به نظر من یکی از مهم‌ترین مسائلی که در کنگره60 وجود دارد آموزش‌ها، نشریات، حضور در کارگاه، خدمتگزار بودن و همچنین فرمان‌برداری است. اگر به این مسائل اهمیت دهیم و در جهت صراط‌مستقیم حرکت کنیم، قطعاً می‌توانیم تمام ویرانه‌های زندگی خود را به گلستان تبدیل کنیم.
نظم و انضباط در زندگی شخصی ما از اهمیت بالایی برخوردار است، به نظر شما در کنگره60 به چه صورت است؟
در هیچ مکانی مثل کنگره60 کلمه نظم، انضباط و احترام برای من معنی نشده بود، همین‌طور که آقای مهندس حسین دژاکام فرموده‌اند: «یک کشور با آن عظمت و یک خانواده کوچک هر دو به سه فاکتور نظم، انضباط و احترام برای بقا و پایداری نیازمند هستند.» اولین و مهم‌ترین آن نظم و انضباط است که به‌طور واضح در عملکرد کنگره60 دیده می‌شود و همان متد DST است که مسافر برای درمان خود باید سه وعده دارو را در ساعات مشخص به میزان مشخص میل کند. احترام را نیز در نوع رفتاری که خدمتگزار نسب به تازه‌واردین و بالعکس دارند، می‌شود مشاهده کرد و این نقطه قوت کنگره۶۰ است. همچنین وجود قوانین، مقررات و حرمت‌ها نشان از ارزش نظم و انضباط در کنگره60 است، مکانی که هیچ‌گونه اجبار و سخت‌گیری در قوانین آن نیست. ما می‌بینیم که همه به بهترین شکل در این مکان به درمان خود ادامه می‌دهند، به این دلیل که الگوی همه ما آقای مهندس حسین ‌دژاکام است.


به‌تازگی شال راهنمای تازه‌واردین را دریافت کرده‌اید به شما تبریک می‌گوییم، از حس و حال خود در لحظه دریافت شال برای ما صحبت کنید؟
شاید به این جمله زیبا، اما تکراری برسیم که واقعاً حس و حال وصف نشدنی و زیبایی هنگام دریافت شال داشتم، آنقدر عجیب بود که در هیچ کلام و جمله‌ای نمی‌توان آن را وصف کرد. قطعاً برای من هم همین‌گونه است به زیبایی یک خواب و رویا، اما دریافت شال فقط در همین کلمه و جمله نمی‌گنجد؛ بلکه بعد از دریافت شال آنقدر سنگینی شالی که بر گردنم بود را حس می‌کردم که سریع با خودم گفتم این ابتدای راه است و باید به خودم قول دهم به بهترین شکل در این جایگاه خدمتی انجام وظیفه کنم. امیدوارم که بتوانم آنچنان که لایق این جایگاه است خدمت کنم.
به نظر شما چگونه انسان می‌تواند نار وجودی خود را تبدیل به نور کند؟
به نظرم نار وجودی زمانی تبدیل به نور می‌شود که ما از نادانی و دانسته‌هایی که بیشتر اوقات به هیچ دردی نمی‌خورند به سمت آموزش، معرفت، آگاهی و تبدیل کردن دانایی به دانایی موثر پیش برویم، که تمام این آموزش‌ها در کنگره۶٠ به‌صورت رایگان در اختیار ما قرار می‌گیرد.
انسان چگونه می‌تواند ببخشد و هیچ انتظاری برای بازگشت آن نداشته باشد؟
تا قبل از اینکه وارد کنگره60 شوم وقتی چیزی را می‌بخشیدم منتظر بازگشت آن به هر شکلی بودم؛ اما در اینجا فهمیدم که اگر چیزی را می‌بخشیم، نباید هیچ انتظاری در قبال آن داشته باشیم؛ باید مشتم را باز کنم و از داشته‌هایم بگذرم. در کنگره۶۰ یاد گرفتم از خود گذشتن و بخشیدن هم می‌تواند زیبا باشد آنقدری که کسی مثل آقای مهندس حسین دژاکام از آبروی خود و خانواده‌ محترمشان گذشت تا علم کنگره60 را منتشر کند یا راهنمای من که در هر شرایطی برای خوب کردن حال ما حضور داشت. خداوند را شاکرم که اجازه دادند ۲ سال در لژیون سردار حضور داشته باشم؛ زیرا زیباترین ‌حس‌ها را می‌توان در آنجا یافت، کسی که با تمام وجود از داشته‌های خود می‌گذرد فقط برای کمک به افرادی که در ظلمت و تاریکی هستند بدون هیچ چشم داشتی. امیدوارم روزی برسد که بتوانم ذره‌ای کوچک از محبتی که کنگره۶۰ و اعضای آن نسبت به من داشتند را جبران کنم.
بنا به گفته آقای مهندس حسین دژاکام، زکات رهایی احیا نفس است. آیا به نظر شما حمایت مالی در کنگره۶۰ یکی از مصادیق احیا نفس به‌شمار می‌رود یا خیر؟‌
قطعاً همین‌طور است، اگر حمایت‌های مالی اعضا نباشد من همسفر و مسافرم چگونه می‌توانستیم به رهایی برسیم؟ کسانی که قبل از ما در کنگره60 حضور داشتند و کمک کردند تا چراغ را برای ما روشن نگه دارند، پس این وظیفه ما است تا در حد ممکن به کنگره60 کمک کنیم تا این چراغ برای افرادی در آینده روشن بماند.
در آخر اگر کلامی دارید، بفرمایید؟
امیدوارم هر کسی که خواستار این جایگاه است به زودی با تلاش خود به آن دست پیدا کند. از آقای مهندس حسین دژاکام، خانواده محترم ایشان، راهنما همسفر خدیجه و از همه خدمتگزاران بسیار سپاسگزارم.
مصاحبه‌کننده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون پانزدهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر زهره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین