راز پایداری کنگره60

همسفر آذین از سال 1398 از طریق سایت با کنگره۶0 آشنا و وارد کنگره شد. ایشان سابقه خدمت به‌عنوان ورزش‌بان، رابط خبری و همچنین عضویت در لژیون سردار و جایگاه دنوری را دارند. حضور مستمر و تجربه‌های متنوعشان در کنگره می‌تواند برای ما الهام‌بخش باشد.

احترام در کنگره فقط به افراد نیست؛ بلکه به قوانین، آموزش‌ها و حتی به خود مسیر است. برای شما مهم‌ترین بعد احترام در کنگره چیست و چه تغییری در نگاهتان به زندگی ایجاد کرده است؟

احترام به خود، شاید از این جمله من تعجب کنید؛ ولی به نظر من آقای مهندس نیز به خودشان احترام گذاشتند تا این‌که توانستند خود را درمان کنند و این علم درمان، تعادل و احترام را به دیگران بیاموزند. وقتی من مسئله‌ای در زندگی دارم و در پی حل آن هستم؛ یعنی به خود و زندگی‌ام احترام گذاشته‌ام که در پی حل آن رفته‌ام. گره‌ای را در شلوغی مغز و افکارم بازکرده‌ و آن را آرام ساخته‌ام. آیا این جز احترام به خود و هستی چیز دیگری است؟

وقتی برای اولین بار از طریق سایت با کنگره آشنا شدید، چه چیزی بیشتر از همه شما را جذب کرد که گفتید باید این مسیر را تجربه کنم؟

وقتی برای اولین بار که سایت کنگره60 را بالا و پایین می‌کردم، راستی، درستی و صداقتی که در کلمات و نوشته‌ها بود، من را جذب کرد تا بیشتر بخوانم و در مورد آن بیشتر بدانم. کلمه درمان در نوشته‌ها زیاد به چشم می‌خورد و آن‌جا تفاوت ترک و درمان را متوجه شدم. از نوشته‌ها فهمیدم هر کلمه بار معنایی جداگانه‌ای دارد که آقای مهندس هم در سی‌دی‌ها به آن اشاره می‌کنند.

بعضی وقت‌ها انضباط را با سخت‌گیری اشتباه می‌گیریم، به نظر شما تفاوت این دو در چیست؟

به نظر من سخت‌گیری باعث حس بد و ناامیدی می‌شود و ممکن است من نوعی را از مسیر و هدف درست منحرف کند. روش کنگره60 روش پلکانی است. من این صفت خوب نظم و انضباط را در راهنمایان کنگره60 به‌وضوح می‌بینم. پایداری لژیون‌ها در پایبندی افراد به نظم، انضباط و احترام به قوانین است.

شما در جایگاه ورزش‌بان شنا در حال خدمت هستید. این جایگاه چه آموزش‌هایی در زندگی شخصی شما داشته است؟

جایگاه خدمت ورزش‌بانی، ورزش را در زندگی من نهادینه کرد. درست است که من ورزش را دوست دارم؛ ولی در حال ‌حاضر می‌دانم چرا ورزش یکی از اجزای درمان است. نشاط، شادی و سلامتی هدیه ورزش است. ورزش‌بانی شنا در کنگره مرا با ترسم روبه‌رو کرد و تجربه‌ای جدید در زندگی‌ام رقم زد. سپاسگزار آقای مهندس و کنگره60 هستم که این امکان را در اختیار من گذاشته‌اند.

طبق فرموده استاد امین: «نیاز ما در دل دیگران و نیاز دیگران در دل ما است». حال به نظر شما این چرخه نیاز و خدمت چه‌طور در کنگره اتفاق می‌افتد و باعث می‌شود ما نظم، انضباط و احترام را نه‌ فقط در کنگره؛ بلکه در زندگی روزمره‌مان تجربه و حس کنیم؟

جهان هستی، سیستم دادوستد است. یک درخت منابع را می‌گیرد و بار می‌دهد. من هم جزئی از این سیستم آفرینش هستم. خورشید در طلوع و غروب خود تأخیر نمی‌کند و چرخش سیارات در وقت مناسب خود اتفاق می‌افتد. این‌ها به من چه می‌آموزند؟ این‌که با رعایت نظم می‌توانم هر سیستمی مانند سیستم خانواده، کنگره60 و هر نوع مجموعه‌ دیگری را پایدار نگه‌ دارم. راز نگه‌داشتن و پایداری هر سیستمی، احترام به قوانین آن مجموعه و اجرای درست آن است.

شما به همراه اعضاء خانواده‌تان جایگاه خدمت دنوری را تجربه کرده‌اید. ورود به لژیون سردار علاوه بر مسائل مالی، نیازمند نظم و پایبندی قلبی است. این تجربه چه تغییری در نگاه شما به انضباط ایجاد کرد؟

لژیون سردار، لژیون حساب‌وکتاب نیست. درست است که با انضباط مالی می‌توانیم  پرداختی داشته باشیم؛ ولی در لژیون سردار بازپرداخت آن‌چه می‌آموزم و دریافت می‌کنم از روی دل انجام می‌شود، نه بر اساس حساب‌وکتاب. آرامش نسبی که من در خانواده دارم؛ همچنین تغییر نگاهم نسبت به مواد مخدر و مصرف‌کننده، همه را از کنگره60 دارم و این برای من بسیار ارزشمند است.

جناب مهندس می‌فرمایند: «در کنگره ساعت اختراع شده است.» به نظر شما این جمله چه حرفی درباره حرکت و نظم در مسیر ما دارد؟

زمان در این بعد از زندگی، هدیه‌ای است که به من داده شده تا مفید واقع شوم و از فرصت‌ها درست استفاده کنم. گردش سیارات در منظومه شمسی در مقایسه با کره زمین که به آن سال نوری گفته می‌شود، بسیار طولانی‌تر از زمان در زمین است. این مقایسه به من یادآور می‌شود که مطالب را یا با زمان زمینی می‌آموزم و یا در چرخه‌ دیگری، به‌نوعی دیگر می‌آموزم.

برای همسفرانی که مسیر خود را ادامه می‌دهند؛ ولی مسافرشان هنوز در مسیر درمان نیست، چه پیام یا توصیه‌ای دارید تا انگیزه و امیدشان حفظ شود و حس کنند حضورشان در کنگره ارزشمند است؟

از آموزش‌های ناب کنگره60 هرچه بگویم کم گفته‌ام. من در کنگره هر کار و خدمت کوچکی که انجام می‌دهم، حس مفید بودن و ارزشمند بودن را تجربه می‌کنم. قبلاً می‌گفتم این خدمات را برای کنگره می‌کنم؛ ولی در حال حاضر با هر قدم و خدمت کوچکی، آن را به‌ حساب محبت و عشقی که به دیگر انسان‌ها دارم، انجام می‌دهم. همه مثل طناب به هم‌بسته‌ایم. هر کار خوب و بد من روی خودم و دیگران تأثیرگذار است. آموزش و خدمت در کنگره با هم در تعادل‌ هستند و من هم باید این هماهنگی را در خودم به وجود آورم.

از گفت‌وگو با ایشان بسیار لذت بردم. برایشان در ادامه مسیر کنگره و زندگی سلامتی، آرامش و موفقیت‌های روزافزون آرزو می‌کنم.

طراح‌ سؤال و مصاحبه‌کننده: راهنمای ویلیام همسفر فریماه رهجوی راهنما همسفر زری (لژیون دهم)
عکاس: همسفر مریم‌ رهجوی راهنما همسفر اسرین (لژیون بیست‌وسوم)
ویرایش: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت همسفران
ارسال: همسفر نصیبه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی