هر چیزی در هستی بر اساس نظم و انضباط در حرکت است

پنجمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی، خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی اندیشه، با استادی مسافر حبیب، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه "نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰" دوشنبه 14 مهرماه ۱۴۰۴رأس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:
سلام دوستان حبیب هستم یک مسافر، خدا را شکر می‌کنم که این جایگاه را در اختیار من قرار داده و از استاد عزیزم آقا حمید و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم بابت این جایگاه که بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم.
من از اولین روزی که وارد کنگره شدم، وقتی می‌دیدم بچه‌ها بعد از رهایی استاد جلسه می نشینند، برای من آرزو بود که من هم بتوانم یک روزی در این جایگاه بنشینم و همیشه پیشکسوت‌ها می‌گویند که باید خواسته خود را تصویرسازی کنید و در آن مسیر سعی، تلاش و کوشش داشته باشید تا بتوانید به هدف خود برسید. به نظر من استاد جلسه شدن شروع داستان قشنگ خدمت کردن در کنگره است.
در مورد دستور جلسه که نظم، انضباط و احترام در کنگره است؛ من قبل از ورود به کنگره انسان بسیار بی‌نظم بودم و اطرافیان من هم به تبعیت از من بی‌نظم شده بودند و همیشه مشکل داشتیم.
اولین باری که ما وارد دنیای اعتیاد می‌شویم، آن لحظه‌ای است که مصرف کردن مواد ما به بی‌نظمی می‌رسد؛ یعنی تا موقعی که من در ماه یک‌بار یا هفته‌ای یک‌بارمصرف می‌کردم نیازی به مصرف نداشتم و معتاد محسوب نمی‌شدم، از آن لحظه‌ای که مصرف مواد بی‌نظم شد و به‌روزی چند وعده رسید مصرف‌کننده شدم و سیستم و تعادل جسم من به هم‌ریخت و همه‌چیز از کنترل خارج شد و توان درست‌کار کردن و رسیدگی به خانواده را نداشتم.
هر چیزی در هستی بر اساس نظم و انضباط درحرکت است، وقتی‌که من بی‌نظم باشم هیچ موقع نمی‌توانم در این مسیر ادامه بدهم و از گردونه به بیرون پرت می‌شوم.
من سال 98 وارد کنگره شدم و موفق به درمان نشدم؛ چون گوش‌به‌فرمان نبودم، منظم نبودم، یک جورایی بی‌احترامی می‌کردم، نه به معنی بددهن بودن، این که راهنما به شما می‌گوید فلان کار را انجام بده ولی شما انجام نمی دهی این بزرگ‌ترین بی‌احترامی به جایگاه راهنما و کنگره 60 است و همین باعث می‌گردید  که هیچ موقع به رهایی نرسم؛ بعد از یک سال با کوله باری از ناامیدی دوباره به کنگره آمدم ولی این دفعه منظم بودم و احترام کامل به کنگره داشتم و همین باعث شد که این احترام به من هم برگردد و این سرمشق زندگی من شد که همیشه منظم باشم و احترام بگذارم که بتوانم جایگاه خوبی کسب کنم؛ در غیر این صورت من در هر جایی از سفر که باشم حتی ده سال رهایی هم که باشم یک‌لحظه فراموش کنم که در چه جایگاهی هستم و به اعضای کنگره احترام نگذارم و کاری که خودم فکر می‌کنم درست است را انجام دهم از مسیر خارج می‌شوم.

 از این‌که به صحبت‌های من گوش دادید، از همه شما ممنون و سپاسگزارم.

تایپ: مسافر اسماعیل
تنظیم و ارسال: مسافر رامین