به نام قادر مطلق الله
سلام دوستان، حسین هستم، یک مسافر. برداشت من از سیدی “بادبادک باز”:
1-هر چیزی عمر دارد: اینطور نیست که هر چیز ابدی باشد. خورشید، ماه، زمین، کوهها و حتی انسانها عمر دارند و روزی خواهند رفت. عمر انسان بسیار کوتاه است و باید از این عمر کوتاه به نحو احسن استفاده کرد. ما نباید عمر خود را بیهوده تلف کنیم و در آن دنیا، خداوند از ما خواهد پرسید که آیا از عمر خود به خوبی استفاده کردهایم یا آن را تلف نمودهایم. بنابراین، باید فرصتها را غنیمت شماریم و از آنها به بهترین نحو استفاده کنیم.
2-جهان مانند امواج خروشان است: زندگی ما هم مانند این امواج بالا و پایین میرود. یک روز ثروتمندیم و روز دیگر ورشکسته، یک روز سالمیم و روز دیگر بیمار. در خلاصه، زندگی پر از بالا و پایین است و باید راه نجات را پیدا کنیم. این راه نجات، آموزش و یادگیری است. انسان باید همیشه در حال آموزش و یادگیری باشد. پیامبر اسلام فرمودهاند: “از گهواره تا گور دانش بجوی.” باید یاد بگیریم که با دیگران چگونه برخورد کنیم؛ نه متعصب باشیم و نه تندرو. باید برخوردهایمان را با ترازوی عقل بسنجیم و طبق آن عمل کنیم.
3-باید قوانین را یاد بگیریم: چه قوانین الهی باشد و چه قوانین اجتماعی یا قوانین کنگره. با عمل به این قوانین، لذت میبریم و نجات پیدا میکنیم. اگر با تکبر و غرور با این قوانین هماهنگ نشویم، پیشرفت نخواهیم کرد. مانند بادبادکی که اگر با باد هماهنگ نباشد، هرچند بادبادک باز قهاری هم باشد، بالا نمیرود.
نگارش: مسافر حسین (لژیون دوم)
عکس و رابط خبری: مسافر امید (لژیون چهارم)
ویرایش، تنظیم و ارسال: مسافر سینا (لژیون یکم)
گروه خبری نمایندگی محمدی پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
299