دلنوشته مسافر احمد

سلام دوستان احمد هستم یک مسافر.
با ۱۷ سال تخریب وارد کنگره شدم، آنتی‌ ایکس‌های مصرفی شامل: تریاک، شیره، قرص، چرس، گل و الکل
آخرین آنتی‌ ایکس: سه گرم تریاک کشیدنی
مدت سفر اول: ۱۰ ماه و ۱۰ روز
روش درمان: DST
داروی درمان: شربت OT
راهنمای درمان: جواد آقای سجادی از لژیون یک تربت‌حیدریه
ورزش در کنگره شنا.
مدت رهایی: به لطف خداوند، دستان پرمهر جناب مهندس و زحمات بی‌شائبه آقای جواد، 8 ماه

دلنوشته در مورد باوری در ناباوری (صورت‌مسئله اعتیاد):
تصویری که مشاهده می‌کنید متعلق به سال گذشته سفر اولم می باشد، آقا جواد سجادی از من گرفتند و دستور جلسه آن زمان«صورت‌مسئله اعتیاد» بود.
یکی از بزرگ‌ترین معضلات اجتماعی، اعتیاد است. برای من کنار گذاشتن مواد واقعاً غیرممکن به‌نظر می‌رسید. همیشه در ذهنم نشخوار می‌کردم که من نمی‌توانم مواد نزنم و تا روزی که زنده‌ام باید مصرف کنم.
از دانش و سواد اعتیاد چیزی نمی‌دانستم. حتی نمی‌توانستم جلوی آینه به چهره خودم نگاه کنم، چه برسد به اینکه بدانم صورت‌مسئله اعتیاد چیست؟
با دنیایی از ناامیدی، ترس، اضطراب و نگرانی وارد کنگره ۶۰ خواف شدم و سفرم را با راهنمایی، راهنمای عزیزم آقای جواد که برایم بند عشق هستند آغاز کردم.
همیشه در جلسات حضور داشتم، آموزش دیدم و آموختم. متوجه شدم که «شهر وجودی» من با تخریب بی‌رویه، ویران شده و نیاز به مرمت و بازسازی دارد. فهمیدم که با شربت شفابخش OT و روش DST قابل درمان است.
یاد گرفتم که مثلث درمان اعتیاد شامل سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی است؛ باید ابتدا جسم را درمان کرد و سپس به جهان‌بینی پرداخت. خدا می‌داند که من تغییر را در خودم دیدم و روان هم به‌ تدریج متعادل شد.
در کنگره آموختیم که باید به دل ترس برویم و مشکلات را خودمان حل کنیم. باید صورت‌مسئله‌های زندگی‌ خود را یکی‌ پس از دیگری با صبر، تلاش و کوشش حل کنیم نه اینکه آن‌ها را پاک کنیم.
امروز سر تا پا لبریز از انرژی هستم و برای دریافت رهایی از بند نیکوتین، به دیدار حضرت عشق، جناب مهندس دژاکام می‌روم. حس و حال بسیار خوبی دارم.
آری، کنگره باوری ا‌ست در ناباوری که «غیرممکن‌ها را به یقین تبدیل می‌کند.»

ارسال خبر: مسافر حبیب