جهنم درونی ما ناشی از تفکرات نادرست و احساسات منفی است

پنجمین جلسه از دوره پنجاه و پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی چالوس، با استادی دیده بان محترم آقای حکیمی، نگهبانی مسافر بهزاد و دبیری مسافر نبی  با دستور جلسه «از سایت، فضای مجازی و هوش مصنوعی در کنگره۶۰ چگونه استفاده می کنیم؟ و تولد ده سال رهایی راهنمای محترم مسافر حامد» پنجشنبه سوم مهرماه ۱۴۰۴ ساعت 16:30 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

همه خدمتگزاران در این نمایندگی، امیدوارم عزیزان خدمتگزار از خدمتی که انجام می‌دهند بهره لازم را ببرند. جشن هفته مرزبان را پشت سر گذاشتیم و به همه عزیزان خدا قوت می‌گویم.

در خدمت یک گنجی نهفته است و انسان اگر بخواهد این گنج را استخراج کند، هیچ راهی جز خدمت با محبت و بدون چشم‌داشت به دیگر انسان‌ها ندارد. هر کاری که از دستش برمی‌آید باید انجام دهد تا مشکلات انسان‌ها که منشا درونی دارد، حل شود. این مشکلات ناشی از عدم شناخت انسان‌ها از خودشان است. وقتی شناخت نسبت به خود وجود ندارد، قطعاً شناخت نسبت به بیرون نیز کمتر خواهد بود. این عدم شناخت فضایی ایجاد می‌کند که انسان احساس می‌کند زندگی‌اش همان چیزی است که هست و شاید قانونی بر آن مترتب نیست. پس باید زندگی کرد و به فکر خود بود و دیگران چه اتفاقی برایشان می‌افتد، اهمیتی ندارد.

این نوع تفکر، غلط‌ترین نگرش است که می‌تواند در یک فرهنگ به وجود آید و باعث نابودی آن شود. انسان‌ها خودگرا می‌شوند و تنها به فکر خود هستند و به فکر جامعه نیستند. برای شناخت گنج درونی‌مان نیاز به فرمان و اجازه داریم؛ زیرا هر فردی ظرفیت شناخت خود را ندارد. درست مانند اینکه کمتر کسی را می‌توان یافت که ظرفیت دیدن غیب را داشته باشد. ما هر شب در خواب به دنیای دیگری می‌رویم و این نشان می‌دهد که چیزی فراتر از آنچه هست، وجود دارد.

وقتی می‌گوییم زندگی انسان اگر قرار بود با فوت از بین برود، پس نباید تصویری از گذشتگان داشته باشیم. اما وقتی تصویر داریم، این نشان می‌دهد که چیزی برای ما وجود دارد و خداوند هر شب این تمرین را برای ما در نظر گرفته که وقتی می‌خوابیم، در جای دیگری بیدار می‌شویم.

آقای مهندس در کتاب “۶۰ درجه” می‌فرمایند که مسئله اعتیاد، چه به سیگار، الکل یا هر ماده مخدر دیگری، و حتی اعتیادهای پنهان در تفکر و اندیشه فرد، همه با خود منتقل می‌شوند. ما شرایط خوابیدن را برای خود فراهم می‌کنیم، اما کی خوابمان ببرد، دست ما نیست. وقتی انسان خواب می‌بیند، حتی در خواب‌های سبک هم، چیزهایی می‌بیند. انسان موجود شگفت‌انگیزی است، اما چرا این شگفت‌انگیزی را نمی‌بیند؟ زیرا سرش به بازی‌های کودکانه مشغول است و به این فکر نمی‌کند که فلسفه آفرینش چیست.

فلسفه آفرینش این است که ما خودمان با دست‌ها و زبان خودمان انتخاب کردیم که این مسیر را طی کنیم. از روزی که شروع کردیم تا روزی که به پایان برسد، هیچ نابودی در آن وجود ندارد. مسیر پر از پیچ و خم، شادی‌ها و گرفتاری‌هاست. مهم این است که این مسیر را چگونه طی کنیم. آیا فکر می‌کنیم فقط خودمان می‌توانیم این مسیر را طی کنیم و نیازی به کمک دیگران نداریم؟

در زندگی وقتی با یک مشکل مواجه می‌شویم و تجربه‌ای از آن نداریم، نیاز به کمک داریم که شخصی راه را به ما نشان دهد. مشکلات جزء طبیعی حیات انسان هستند و نباید از آن‌ها بترسیم. مشکلات، عذاب و درد را به وجود می‌آورند و انسان با تفکر نادرست خود، به تله‌هایی می‌افتد که برای خودش و دیگران ایجاد می‌کند. این باعث می‌شود که مشکلاتش بیشتر و عمیق‌تر شود.

جهنم درونی ما ناشی از تفکرات نادرست و احساسات منفی است. وقتی می‌گوییم آتش، این آتش از حسادت، غیبت و قضاوت‌های نادرست نشأت می‌گیرد. وقتی انسانی به خود نگاه می‌کند و خود را نمی‌بیند، در واقع در جهنم است.

ما باید به خود اجازه دهیم که خود را بشناسیم و از تاریکی به روشنایی بیاییم. وقتی که این تجربه را داریم، به فراانسان تبدیل می‌شویم و می‌توانیم به دیگران نیز کمک کنیم. حضور همسفران در کنگره و خانواده‌ها اهمیت زیادی دارد و باید در این مسیر همراه یکدیگر باشیم.

من بارها شاهد بوده‌ام که افرادی که تازه وارد کنگره می‌شوند، با مشکلاتی مواجه می‌شوند. اما اگر همسفران و خانواده‌ها حمایت نکنند، تغییر سخت خواهد بود. ما باید یاد بگیریم که محبت کنیم و هیچ خواسته‌ای از دیگران نداشته باشیم.

به عنوان انسان، باید از یکدیگر قدردانی کنیم و از کارهای یکدیگر تشکر کنیم. این کارها باید در زندگی روزمره ما جاری باشد. وقتی انسان به دیگران محبت می‌کند و به آن‌ها احترام می‌گذارد، جامعه بهتری خواهیم داشت.

ما باید تلاش کنیم که در جامعه‌مان خدمت کنیم و به یکدیگر کمک کنیم. اگر هر یک از ما وظیفه اجتماعی خود را به درستی انجام دهیم، می‌توانیم به یکدیگر آرامش بدهیم.

با تشکر از همه شما که به صحبت‌های من گوش دادید و امیدوارم بتوانیم با هم در این مسیر قدم برداریم و به گنج درونی خود برسیم.

پیام تولد راهنمای محترم مسافر حامد:

"حرکت در صراط مستقیم انسان را از نقطه کور به فراز روشنایی هدایت می کند؛ این را شما و دیگر اعضا تجربه نموده اید، ادامه مسیر واجب و فرمان است."

آرزوی راهنمای محترم مسافر حامد:
آرزو می‌کنم که سایه جناب مهندس و دیدبانان کنگره 60 همواره بر سر ما باشد تا بتوانیم از این عزیزان به‌خوبی آموزش بگیریم. امیدوارم خداوند به جناب مهندس و خانواده محترمشان و تمامی عزیزان خدمتگزار کنگره 60 عمری با عزت عطا کند و همواره یار و یاور این عزیزان باشد. تا در این مسیر، بتوانیم به دردمندان اعتیاد خدمت کنیم.

عکس: راهنمای محترم مسافر حامد
تهیه: مسافر رحیم
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر سینا
مسافران نمایندگی چالوس