دستور جلسه هفتگی کنگره۶۰ نظم، انضباط و احترام می‌باشد. نظم و انضباط جزء مسائلی هستند که از ابتدای زندگی به هر انسانی آموزش داده می‌شوند؛ اما سوال اصلی این است که آیا این نظم رعایت می‌شود یا خیر؟ اگر به زندگی خود نگاهی بیندازیم و جزئیات آن را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که نظم داریم یا نه. نظم به معنای این است که هر چیز در جای خود قرار بگیرد. برای مثال در یک اتاق زمانی‌که هر وسیله را در جای خود قرار دهیم، می‌گوییم این اتاق نظم دارد و صاحب آن نیز انضباط را رعایت کرده است.
طبیعت بر مبنای نظم آفریده شده‌است. تمام اجزای طبیعت، از یک سلول کوچک تا یک کهکشان، دارای نظم خاصی هستند و اگر ذره‌ای از مدار خود خارج شوند، کل سیستم دچار مشکل می‌شود. آب شدن یخ‌های قطب شمال که باعث تغییر الگوی آب و هوایی شده‌است، مثالی برای اثبات این موضوع است. تئوری که می‌گوید بال زدن یک پروانه بر روی کل کره زمین تاثیر دارد، نشان‌دهنده نظم سیستم است. کنگره۶۰ با الگوبرداری از طبیعت طراحی شده‌است. به عنوان مثال هر یک از اجزاء دقیقاً در جای خود قرار دارند و در مسیر مشخص حرکت می‌کنند.
هدف تمام اعضای کنگره کاملاً مشخص است و همه با یک درد مشترک وارد می‌شوند. شرط اصلی عضویت در کنگره، داشتن مصرف‌کننده است و این موضوع خود ریشه در نظم دارد. شخصی که مشکل اعتیاد ندارد، اگر در جمع مصرف‌کننده یا خانواده آن‌ها بنشیند، نگاهی از بالا دارد، خود را جدای از سیستم می‌داند و آن‌چه همگی باید رعایت کنند، رعایت نمی‌کند. این عمل باعث اختلال در عملکرد شعبه می‌شود. نظم و انضباط اولین چیزی است که به هر تازه‌وارد آموزش داده می‌شود.
زمانی‌که تازه‌وارد روی صندلی کنگره می‌نشیند و مشاوره می‌شود، اولین چیزی که به چشم او می‌آید، نظم در نشستن سر کارگاه و لژیون است. نوع پوشش اعضاء، نحوه برخورد افراد با یکدیگر و حتی شروع و پایان به موقع جلسات، همه از نشانه‌های این نظم هستند. اکثر افراد جذب آرامش ناشی از رعایت نظم و انضباط در شعبه می‌شوند، این آرامش احساس خوبی در آن‌ها به وجود می‌آورد و موجب می‌شود تا در جلسات بعدی نیز شرکت کنند. آقای مهندس می‌فرمایند: «ساعت در کنگره اختراع شده‌است».
منظور این است که تنها جایی که در آن همه سر وقت مشخص کار خود را انجام می‌دهند، جلسات سر وقت شروع و پایان می‌یابند، نامه OT در روز مشخص به مسافر داده می‌شود؛ حتی تحویل دارو در روز و ساعت معین صورت می‌گیرد و همه به راحتی این نظم را می‌پذیرند. مسئله بعدی احترام است. فردی که برای زمان خود و دیگران ارزش قائل می‌شود، از الفاظ ناشایست استفاده نمی‌کند، دیگران را مسخره نمی‌کند و وارد بحث‌های شخصی و سیاسی نمی‌شود، مورد احترام قرار می‌گیرد. در واقع احترام نشئت گرفته از حرمت است. حرمت کنگره تنها نوشتاری است که در جلسه دوبار خوانده می‌شود و این برای تأکید بر این نکته است که اگر می‌خواهید مورد احترام باشید؛ باید حریم‌ها را حفظ کنید.
زمانی‌که آقای مهندس برای اولین‌بار خود را در برنامه تلویزیونی به عنوان مصرف‌کننده معرفی کردند، از ایشان سوال شد که آیا نمی‌ترسند که احترامشان از بین برود؟ آقای مهندس در پاسخ فرمودند: «من دیگران را مجبور می‌کنم به من احترام بگذارند». این یعنی اجبار ظاهری و استفاده از زور نیست؛ بلکه با رفتار و منش خود، افراد را وادار به احترام گذاشتن می‌کند. این موضوع به من همسفر آموزش می‌دهد که اگر من در شهر وجودی خود را به روی افراد باز کنم، در واقع از نظام خود خارج شده‌ام و به دیگران اجازه داده‌ام که حریم من را بشکنند. نوع رفتار و برخورد ما تعیین می‌کند که دیگران با ما چگونه رفتار کنند؛ احترام بگذارند یا توهین کنند.
نویسنده: همسفر فروغ رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چرمهین
- تعداد بازدید از این مطلب :
87