مهندس دژاکام عشق را نه به عنوان یک هیجان زودگذر؛ بلکه به عنوان یک نیروی سازنده و تربیتی معرفی میکنند. ایشان عشق را در سه سطح تعریف مینمایند: عشق به خداوند، عشق به انسانها و عشق به هستی که این عشقها در کنار هم، انسان را از خودمحوری خارج کرده و به سوی خدمت، درک عمیقتر و آرامش هدایت میکند.
عشق مانند انسانی است که در سرمای شدید قرار گرفته؛ ولی یک منبعی به نام گرما وجود دارد یا مثل بخاری و آتش که وقتی انسان در سرما یخ میزند، آن آتش، بخاری و گرما میتواند به او حیات بدهد و آن حس را درونش بهوجود بیاورد.
عشق بر سه پایه سایهها، جاذبه و حس استوار است. نکته دیگر آنکه عشق مربوط به کل هستی است و در دو نوع وجود دارد: یکی عشق عام و دیگری عشق خاص. عشق واقعی با خواستههای نفسانی تفاوت دارد و انسان را از خودخواهی بیرون میکشد و به سوی ایثار و درک دیگران میبرد.
آقای مهندس فرمودند که عشق را میتوان به گرمای آتش تشبیه کرد. وجود کنگره برای من گرمای عشق است و اگر عشق به کنگره درونم وجود نداشت، حتماً از این سیستم فاصله گرفته بودم و هیچگاه نمیتوانستم از آموزشهای ناب آن برخوردار باشم. برای من عشق یعنی رهایی، تولد دوباره، شروع تازه و این را از دل سخنان آقای مهندس دژاکام با تمام وجودم حس کردهام تا زمانی که چیزی وجود نداشته باشد، نمیتوانیم عاشق آن باشیم؛ چه در صور پنهان و چه در صور آشکار. در آخر اینکه همه ما اگر بخواهیم عشق و محبت را درک نماییم، باید بر روی سه محور اصلی آن کار کنیم و خود را به مرحله پالایش برسانیم.
منبع: سیدی عشق (بنیان کنگره۶۰: مهندس حسین دژاکام)
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زیبا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر صفورا رهجوی راهنما همسفر زیبا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر امیره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
280