دلنوشته اعضای لژیون سردار

سلام دوستان سعید هستم مسافر.

به قول استاد امین، پول معادل انرژی است، پس پول لذت داره و تا وقتی من با گذشت از لذت رنج نبینم، گنج میسر نمی‌گردد.

اول صحبت‌هام می‌خوام در مورد ۲ تا نکته صحبت کنم:
اول، آثار ما تقدُم، یعنی من در این حیات زمینی چه چیزی می‌تونم بفرستم برای حلقه‌های بعدی حیاتم؟ ملک؟ ماشین؟ طلا؟ خانواده؟ مال؟ بله مال ولی از چه طریقی، فقط از طریق بخشش از طریق انفاق
مسئله ی بعدی آثار ما تأخر،  یعنی من چه چیزی میتونم سرمایه گذاری کنم که حتی بعد از مرگم هم برای من کار کنه و سودش به حساب من بره؟ باز هم فقط بخشش مال
حالا چرا بخشش در مسیر کنگره؟
چون راه کنگره پیشرو نداره چون پیشرو اون اللهِ
چون تا وقتی تو صراط کنگره‌ای تو بغل خدایی، رو دوش خدا سواری، پس چی از این بهتر که مال خدا تو راه خدا خرج بشه.
اصلا چرا باید تو لژیون سردار شرکت کنم؟ توی لژیون سردار پر از آدمای بخشنده است. آدمایی که دل بخشیدن دارن، آدمایی که میتونن از پول، پل بسازن برای رد شدن از خودشون، آدمایی که از مالشون رهن میگذارن برای اینکه یکی مثل من و از زندان تاریکی آزاد کنن.

در آخر بعد از همه‌ی این صحبت‌هایی که کردم می‌خوام بگم من به اندازه‌ی شما دل بخشیدن ندارم ولی امید دارم که تو جمع شما باشم تا بتونم از تک تکتون یاد بگیرم.

ممنون از اینکه وقت گذاشتید💜💜💜

دلنوشته مسافر سعید از لژیون ۱۲ نمایندگی پاکدشت

گرداورنده: دبیر لژیون سردار مسافر حسن

بارگذاری : مسافر رضا لژیون ۱۲